- εὑρὼν γὰρ τὰσ Ἐπικούρου κυρίασ δόξασ, τὸ κάλλιστον, ὡσ οἶσθα, τῶν βιβλίων καὶ κεφαλαιώδη περιέχον τῆσ τἀνδρὸσ σοφίασ τὰ δόγματα, κομίσασ εἰσ τὴν ἀγορὰν μέσην ἔκαυσεν ἐπὶ ξύλων συκίνων ὡσ δῆθεν αὐτὸν καταφλέγων, καὶ τὴν σποδὸν εἰσ τὴν θάλασσαν ἐξέβαλεν, ἔτι καὶ χρησμὸν ἐπιφθεγξάμενοσ Πυρπολέειν κέλομαι δόξασ ἀλαοῖο γέροντοσ οὐκ εἰδὼσ ὁ κατάρατοσ ὅσων ἀγαθῶν τὸ βιβλίον ἐκεῖνο τοῖσ ἐντυχοῦσιν αἴτιον γίγνεται, καὶ ὅσην αὐτοῖσ εἰρήνην καὶ ἀταραξίαν καὶ ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται, δειμάτων μὲν καὶ φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον καὶ ἐλπίδων ματαίων καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν, νοῦν δὲ καὶ ἀλήθειαν ἐντιθὲν καὶ καθαῖρον ὡσ ἀληθῶσ τὰσ γνώμασ, οὐχ ὑπὸ δᾳδὶ καὶ σκίλλῃ καὶ ταῖσ τοιαύταισ φλυαρίαισ, ἀλλὰ λόγῳ ὀρθῷ καὶ ἀληθείᾳ καὶ παρρησίᾳ. (Lucian, Alexander, (no name) 47:2)
(루키아노스, Alexander, (no name) 47:2)
- ἡ γὰρ Σάμοσ εὐθὺσ καὶ τὸ Πολυκράτουσ πάθοσ καὶ τῆσ θυγατρὸσ αὐτοῦ μέχρι Περσῶν πλάνη, καὶ τὰ ἔτι ἀρχαιότερα, ἡ τοῦ Ταντάλου φλυαρία καὶ ἡ παρ’ αὐτῷ θεῶν ἑστίασισ καὶ ἡ Πέλοποσ κρεουργία καὶ ὁ ἐλεφάντινοσ ὦμοσ αὐτοῦ. (Lucian, De saltatione, (no name) 54:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 54:2)
- φλυαρία ταῦτ’ ἐστὶ τὰ μεμιμημένα. (Aristophanes, Lysistrata, Prologue 4:23)
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 4:23)
- ἔνεστι μὲν οὖν ἐν τῇ κατασκευῇ τῶν ὀνομάτων αὐτῷ τὸ τραγικὸν τὸ κωμικὸν τὸ σοβαρὸν τὸ πεζόν, ἀσάφεια κοινότησ, ὄγκοσ καὶ δίαρμα, σπερμολογία καὶ φλυαρία ναυτιώδησ. (Plutarch, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 1 8:2)
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 1 8:2)
- οὐδὲ γὰρ αἱ στρατεῖαι παρατάξεισ ἀεὶ καὶ μάχασ καὶ πολιορκίασ ἔχουσιν, ἀλλὰ καὶ θυσίασ ἔστιν ὅτε καὶ συνουσίασ διὰ μέσου καὶ σχολὴν ἄφθονον ἐν παιδιαῖσ καὶ φλυαρίαισ δέχονται. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 6 12:3)
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 6 12:3)
- καὶ μάλιστα τοὺσ ἀπορρήτουσ καὶ κεκρυμμένουσ τῶν λόγων περιιόντεσ ἐξιχνεύουσι καὶ ἀνερευνῶσιν, ὥσπερ ὕλην πυλαίαν τινὰ φορτίων τῇ φλυαρίᾳ παρατιθέμενοι, εἶθ’ ὥσπερ οἱ παῖδεσ τὸν κρύσταλλον οὔτε δύνανται κατέχειν οὔτ’ ἀφεῖναι θέλουσι· (Plutarch, De garrulitate, section 125)
(플루타르코스, De garrulitate, section 125)
- ἢ πρὶν μὲν ἐμὲ δεῖν ἀποθνῄσκειν καλῶσ ἐλέγετο, νῦν δὲ κατάδηλοσ ἄρα ἐγένετο ὅτι ἄλλωσ ἕνεκα λόγου ἐλέγετο, ἦν δὲ παιδιὰ καὶ φλυαρία ὡσ ἀληθῶσ; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 23:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 23:1)