Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλαίτιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φιλαίτιος φιλαίτιον

Structure: φιλαιτι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)ti/a

Sense

  1. fond of accusing, censorious, censoriousness
  2. liable to blame or attack

Examples

  • τῶν γὰρ ἀνθρώπων φύσει τὰσ λοιδορίασ ἐπαίνων προτιμώντων, τὴν τῶν φιλαιτίων ἀπέκοψε κατηγορίαν, αἰσχρὸν εἶναι νομίζουσα τῶν ἄλλων εἰπεῖν τινα διότι ζῶντοσ τοῦ κατὰ νόμουσ συμβιοῦντοσ ἀνδρὸσ ἑτέρου παρανόμωσ ἐπειράθη, καὶ καθ’ οὗ οἱ νόμοι τοῖσ πράξασι θάνατον τιθέασι τὸ πρόστιμον, τοιοῦτο παθοῦσα τὸν πλείω χρόνον φιλοψυχεῖν, ἵνα τὸν πάντωσ ὀφειλόμενον παρὰ τῆσ φύσεωσ θάνατον βραχὺ προλαβοῦσα τῆσ αἰσχύνησ ἀλλάξηται τοὺσ μεγίστουσ ἐπαίνουσ. (Diodorus Siculus, Library, fragmenta libri x, chapter 21 6:1)

Synonyms

  1. fond of accusing

  2. liable to blame or attack

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION