φεύγω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
φεύγω
Structure:
φεύγ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: Root FUG
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὥστε κἂν καταναυμαχῶνται τότε, οὐκ ἐκεῖνοσ ὁ καταδύων ἐστί, κἂν φεύγωσιν, οὐκ ἐκεῖνοσ ὁ διώκων, ἐκτὸσ εἰ μή, εὔξασθαι δέον, παρέλειπεν· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 38 2:2)
- Ἢν γὰρ τὴν αὐγὴν φεύγωσιν, ἢ δακρύωσιν ἀπροαιρέτωσ, ἢ διαστρέφωνται, ἢ ὁ ἕτεροσ τοῦ ἑτέρου ἐλάσσων γίγνηται, ἢ τὰ λευκὰ ἐρυθρὰ ἴσχωσιν, ἢ πελιὰ, ἢ φλέβια μέλανα ἐν ἑωυτέοισιν ἔχωσιν, ἢ λῆμαι φαίνωνται περὶ τὰσ ὄψιασ, ἢ καὶ ἐναιωρεύμενοι, ἢ ἐξίσχοντεσ, ἢ ἔγκοιλοι ἰσχυρῶσ γιγνόμενοι, ἢ αἱ ὄψιεσ αὐχμῶσαι καὶ ἀλαμπέεσ, ἢ τὸ χρῶμα τοῦ ξύμπαντοσ προσώπου ἠλλοιωμένον ᾖ, ταῦτα πάντα κακὰ νομίζειν καὶ ὀλέθρια εἶναι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.8)
- οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι τοὺσ ἀφισταμένουσ τῆσ μάχησ καὶ τῇ γῇ προσπλέοντασ ἠρώτων, εἰ διὰ τῆσ γῆσ εἰσ Ἀθήνασ πλεῦσαι νομίζουσιν, οἱ δὲ πεζοὶ τῶν Συρακοσίων τοὺσ προσπλέοντασ ἀνέκρινον, διὰ τί βουλομένων αὐτῶν εἰσ τὰσ τριήρεισ ἐμβαίνειν κωλύσαντεσ αὐτοὺσ μάχεσθαι νῦν προδιδόασι τὴν πατρίδα, καὶ εἰ διὰ τοῦτο ἔφραξαν τὸ στόμα τοῦ λιμένοσ, ὅπωσ κωλύσαντεσ τοὺσ πολεμίουσ αὐτοὶ φεύγωσιν ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν, καὶ τοῦ τελευτᾶν ὀφειλομένου πᾶσιν ἀνθρώποισ ποῖον ζητοῦσι καλλίω θάνατον ἢ τὸν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ, ἣν ἔχοντεσ μάρτυρα τῶν ἀγώνων αἰσχρῶσ ἐγκαταλείπουσιν. (Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 17 1:3)
- καὶ παραχωρήσασ οὐ μόνον τῆσ Ἀττικῆσ, ἀλλὰ καὶ τῆσ γῆσ ἁπάσησ Ξέρξῃ καὶ προλαβεῖν ἐάσασ, καὶ τῆσ θαλάττησ τοσοῦτον ἀπολαβὼν, ὅσον ταῖσ ναυσὶν ἤρκει, περιέτρεψεν ἁπάσασ αὐτῷ τὰσ ἐλπίδασ, καὶ τὴν Ἑλλάδα ἐρρύσατο, οὐ ναύτασ ἀνθ’ ὁπλιτῶν ἐθίζων Ἀθηναίουσ εἶναι, οὐδὲ φυγῆσ ἐφόδιον τὰσ τριήρεισ αὐτοῖσ ἐξευρὼν, οὐδ’ ἵνα τὸν πάντα χρόνον τὴν θάλατταν οἰκῶσιν, ὥσπερ τὸν Γλαῦκόν φασι τὸν Ἀνθηδόνιον, ἢ τὸν Σάρωνα τὸν ἐπώνυμον τοῦ πελάγουσ, ἀλλὰ τοὐναντίον πᾶν, ὦ θαυμάσιε, ὅμωσ μηδὲν πλῆθοσ τῶν πολεμίων φοβῶνται μηδὲ φεύγωσιν, ἀλλὰ κἂν τὴν γῆν ἅπασαν δέῃ προλιπεῖν, κἂν τῶν σωμάτων αὐτῶν ἀποστῆναι, ῥᾳδίωσ ὑπομένωσιν ὑπὲρ τοῦ κρείττονοσ, καὶ μὴ τοῖσ κτήμασι δουλεύωσι μηδ’ ἱκανὴν πρόφασιν μηδεμίαν νομίζωσι τοῦ γενέσθαι χείρουσ, μὴ πλῆθοσ πολεμίων, μὴ ἰσχὺν, μὴ πάντασ ἀνθρώπουσ δουλεύειν συγκεχωρηκότασ, μὴ πάντ’ ἄνω καὶ κάτω γιγνόμενα, ἀλλὰ καὶ θάλατταν οἰκειοτέραν καὶ πάντα κίνδυνον ἀνεκτότερον ἡγῶνται τοῦ ζῆν μετ’ αἰσχύνησ. (Aristides, Aelius, Orationes, 92:8)
Derived
- ἀναφεύγω (to flee up, to escape, to disappear gradually)
- ἀποπροφεύγω (to flee away from)
- ἀποφεύγω (to flee from, escape, to get safe away)
- διαφεύγω (to flee through, get away from, escape)
- ἐκπροφεύγω (to flee away from)
- ἐκφεύγω (to flee out or away, escape, to be acquitted)
- ἐμφεύγω (to fly in or into)
- καταφεύγω (to flee for refuge, to flee for refuge, to flee and take refuge)
- παραφεύγω (to flee close past or beyond)
- περιφεύγω (to flee from, escape from, mocks)
- προκαταφεύγω (to escape to a place of safety before)
- προσφεύγω (to flee for refuge to)
- προφεύγω (to flee forwards, flee away, to flee from)
- συμφεύγω (to flee along with, to be banished along with or together, shared in)
- ὑπεκφεύγω (to flee away or escape secretly, to escape from)
- ὑποφεύγω (to flee from under, shun, to withdraw from)
