- καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ γῇ, βαθεῖ λιμῷ ἀεὶ συνῆμεν ἄν, τὸ δ’ ἱερὸν καὶ ὁ Πύθιοσ καὶ τὸ χρηστήριον καὶ οἱ θύοντεσ καὶ οἱ εὐσεβοῦντεσ, ταῦτα Δελφῶν τὰ πεδία, ταῦτα ἡ πρόσοδοσ, ἐντεῦθεν ἡ εὐπορία, ἐντεῦθεν αἱ τροφαὶ ‐ χρὴ γὰρ τἀληθῆ πρόσ γε ἡμᾶσ αὐτοὺσ λέγειν ‐ καὶ τὸ λεγόμενον ὑπὸ τῶν ποιητῶν, ἄσπαρτα ἡμῖν καὶ ἀνήροτα φύεται τὰ πάντα ’ὑπὸ γεωργῷ τῷ θεῷ, ὃσ οὐ μόνον τὰ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἀγαθὰ γιγνόμενα παρέχει, ἀλλ’ εἴ τι ἐν Φρυξὶν ἢ Λυδοῖσ ἢ Πέρσαισ ἢ Ἀσσυρίοισ ἢ Φοίνιξιν ἢ Ἰταλιώταισ ἢ Ὑπερβορέοισ αὐτοῖσ, πάντα ἐσ Δελφοὺσ ἀφικνεῖται. (Lucian, Phalaris, book 2 8:4)
(루키아노스, Phalaris, book 2 8:4)
- τὸ μὲν γὰρ ἐκ τούτων ἐστὶ τὸ ἐπὶ εἴδουσ καὶ μέρουσ λεγόμενον, χρήματα, εὐπορία, πρόσοδοσ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 27:2)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 27:2)
- καὶ ἔστι τοῦτο καλὸν ἐν τῷ τοιούτῳ εἴδει τῶν λόγων καὶ τὸ τὴν ἁπλότητα μάλιστα ἀπεργαζόμενον, ὅθεν καὶ εὐπορία πλεκτὴ γίνεται, καὶ ὁ λόγοσ ἐκ τῶν ἐπεγκυκλουμένων ἀφελὴσ φαίνεται, διά τε τὸ σεμνότερον γίνεσθαι τὸ λεγόμενον καὶ δι’ ἑτέρου ἐναργέστερον, ὅπερ λαλιᾶσ ἔργον μᾶλλον εἶναι φαίνεται. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:2)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 4:2)
- ὅθεν ηὐπόρησε λείασ τοσαύτησ ὅσην ἄγοντασ καὶ φέροντασ καὶ χρωμένουσ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τοὺσ Οὐολούσκουσ ἀπειπεῖν, ἦν δὲ μικρότατον ἔργον αὐτῷ τῆσ στρατείασ ἐκείνησ ἡ εὐπορία καὶ τὸ πολλὰ βλάψαι καὶ κακῶσαι τὴν χώραν οὗ δ’ ἕνεκα ταῦτ’ ἔπραττε, μέγα, τὸ τοὺσ πατρικίουσ προσδιαβαλεῖν τῷ δήμῳ. (Plutarch, Lives, chapter 27 3:1)
(플루타르코스, Lives, chapter 27 3:1)
- δεῖ δὲ τῆσ πόλεωσ κατεσκευασμένησ ἱκανῶσ τοῖσ ἀναγκαίοισ πρὸσ τὸν πόλεμον, εἰσ ταῦτα τὴν εὐπορίαν τρέπειν αὐτῆσ ἀφ’ ὧν δόξα μὲν γενομένων ἀί̈διοσ, εὐπορία δὲ γινομένων ἑτοίμη παρέσται, παντοδαπῆσ ἐργασίασ φανείσησ καὶ ποικίλων χρειῶν, αἳ πᾶσαν μὲν τέχνην ἐγείρουσαι, πᾶσαν δὲ χεῖρα κινοῦσαι, σχεδὸν ὅλην ποιοῦσιν ἔμμισθον τὴν πόλιν, ἐξ αὑτῆσ ἅμα κοσμουμένην καὶ τρεφομένην. (Plutarch, , chapter 12 4:1)
(플루타르코스, , chapter 12 4:1)
- ἑτέρα δέ τισ ἐπὶ τὴν ἐκείνησ παρελθοῦσα τάξιν, ἀφόρητοσ ἀναιδείᾳ θεατρικῇ καὶ ἀνάγωγοσ καὶ οὔτε φιλοσοφίασ οὔτε ἄλλου παιδεύματοσ οὐδενὸσ μετειληφυῖα ἐλευθερίου, λαθοῦσα καὶ παρακρουσαμένη τὴν τῶν ὄχλων ἄγνοιαν, οὐ μόνον ἐν εὐπορίᾳ καὶ τρυφῇ καὶ μορφῇ πλείονι τῆσ ἑτέρασ διῆγεν, ἀλλὰ καὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ προστασίασ τῶν πόλεων, ἃσ ἔδει τὴν φιλόσοφον ἔχειν, εἰσ ἑαυτὴν ἀνηρτήσατο καὶ ἦν φορτική τισ πάνυ καὶ ὀχληρὰ καὶ τελευτῶσα παραπλησίαν ἐποίησε γενέσθαι τὴν Ἑλλάδα ταῖσ τῶν ἀσώτων καὶ κακοδαιμόνων οἰκίαισ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)
- ἔτη δὲ πεντεκαίδεκα γεγονὼσ εἰσ Θουρίουσ ᾤχετο πλέων σὺν ἀδελφοῖσ δυσίν, κοινωνήσων τῆσ ἀποικίασ, ἣν ἔστελλον Αθηναῖοί τε καὶ ἡ ἄλλη Ἑλλὰσ δωδεκάτῳ πρότερον ἔτει τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, καὶ διετέλεσεν αὐτόθι πολιτευόμενοσ ἐν εὐπορίᾳ πολλῇ καὶ παιδευόμενοσ παρὰ Τισίᾳ τε καὶ Νικίᾳ μέχρι τῆσ συμφορᾶσ τῆσ κατασχούσησ Ἀθηναίουσ ἐν Σικελίᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 1 1:1)
(디오니시오스, chapter 1 1:1)
- ἐν δὲ τῇ λα’ Ζακυνθίουσ φησὶν ἀπείρουσ εἶναι πολέμου διὰ τὸ ἐν εὐπορίᾳ καὶ πλούτῳ τρυφῶντασ ἐθίζεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:120)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:120)