- μέγα δ’ εἰσ πολιτείαν ἐφόδιον οὐχὶ πλοῦτοσ, ἀλλ’ αὐτάρκεια, τῷ μηδενὸσ ἰδίᾳ τῶν περιττῶν δεῖσθαι πρὸσ οὐδεμίαν ἀσχολίαν ἄγουσα τῶν δημοσίων, ἀπροσδεὴσ μὲν γὰρ ἁπλῶσ ὁ θεὸσ, ἀνθρωπίνησ δ’ ἀρετῆσ, ᾧ συνάγεται πρὸσ τὸ ἐλάχιστον ἡ χρείᾳ, τοῦτο τελειότατον καὶ θειότατον. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 2:2)
(플루타르코스, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 2:2)
- καίτοι πολλοὺσ ἂν εἴποι τισ, ὅτι μᾶλλον ἐθέλουσι πλουτεῖν καὶ κακοδαιμονοῦντεσ μακάριοι γενέσθαι δόντεσ ἀργύριον, ἀλλ’ οὐκ ἔστι γε χρημάτων ὤνιον ἀλυπία, μεγαλοφροσύνη, εὐστάθεια, θαρραλεότησ, αὐτάρκεια· (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 1 3:1)
(플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 1 3:1)
- ποῦ τοίνυν τὸ ἡδὺ τῆσ κακίασ ἐστίν, εἰ μηδαμοῦ τὸ ἀμέριμνον καὶ τὸ ἄλυπον μηδ’ αὐτάρκεια μηδ’ ἀταραξία μηδ’ ἡσυχία; (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 31)
(플루타르코스, De virtute et vitio, chapter, section 31)
- ἔστω δὴ εὐδαιμονία εὐπραξία μετ’ ἀρετῆσ, ἢ αὐτάρκεια ζωῆσ, ἢ ὁ βίοσ ὁ μετὰ ἀσφαλείασ ἥδιστοσ, ἢ εὐθενία κτημάτων καὶ σωμάτων μετὰ δυνάμεωσ φυλακτικῆσ τε καὶ πρακτικῆσ τούτων· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 5 3:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 3:1)
- ἥ τε λεγομένη αὐτάρκεια περὶ τὴν θεωρητικὴν μάλιστ’ ἂν εἰή· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 90:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 90:2)
