Sense

1. easy to be despised, contemptible, despicable

Examples

• καὶ ὁ κίνδυνοσ οὐκ εὐκαταφρόνητοσ εἰ ταῦτα οἱ ἄνθρωποι πιστεύσουσιν αὐτῷ, ἀλλ’ ἀστεφάνωτοι μὲν ἡμῖν οἱ ναοὶ ἔσονται, ἀκνίσωτοι δὲ αἱ ἀγυιαί, ἄσπονδοι δὲ οἱ κρατῆρεσ, ψυχροὶ δὲ οἱ βωμοί, καὶ ὅλωσ ἄθυτα καὶ ἀκαλλιέρητα πάντα ^ καὶ ὁ λιμὸσ πολύσ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:8)
• ἢν μὲν γὰρ καὶ ζηλότυπόσ τισ ᾖ καὶ παῖδεσ εὔμορφοι ὦσιν ἢ νέα γυνὴ καὶ σὺ μὴ παντελῶσ πόρρω Ἀφροδίτησ καὶ Χαρίτων ᾖσ, οὐκ ἐν εἰρήνῃ τὸ πρᾶγμα οὐδὲ ὁ κίνδυνοσ εὐκαταφρόνητοσ. (Lucian, De mercede, (no name) 29:1)
• καὶ γὰρ τὰ πολέμια δεινὸσ ὁ ἀνὴρ καὶ ἐν λόγοισ οὐκ εὐκαταφρόνητοσ, ἥ τε λέξισ ἐν ἀμφοῖν πολὺ τὸ φορτικὸν καὶ στρατιωτικὸν ἔχει καὶ οὐχ οὕτωσ ἐμφαίνει ῥητορικὴν ἀγχίνοιαν ὡσ στρατιωτικὴν αὐθάδειαν καὶ ἀλαζονείαν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 12 4:3)
• οὕτωσ ἄρα εὐκαταφρόνητοσ ὑμῖν ἡ Πενία δοκῶ καὶ, εὐαδίκητοσ, ὥσθ’ ὃ μόνον κτῆμα εἶχον ἀφαιρεῖσθαί με, ἀκριβῶσ πρὸσ ἀρετὴν ἐξειργασμένον, ἵνα αὖθισ ὁ Πλοῦτοσ παραλαβὼν αὐτὸν Ὕβρει καὶ Τύφῳ ἐγχειρίσασ ὅμοιον τῷ πάλαι μαλθακὸν καὶ ἀγεννῆ καὶ ἀνόητον ἀποφήνασ ἀποδῷ πάλιν ἐμοὶ ῥάκοσ ἤδη γεγενημένον; (Lucian, Timon, (no name) 32:4)
• ὥστε πρῶτοσ μὲν κεκρίσθω Ἀλέξανδροσ, μετ̓ αὐτὸν δὲ σύ, εἶτα, εἰ δοκεῖ, τρίτοσ Ἀννίβασ οὐδὲ οὗτοσ εὐκαταφρόνητοσ ὤν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 17:3)

Similar forms

• εὐκαταφρόνητος (31)
• εὐκαταφρόνητον (24)
• εὐκαταφρονήτους (9)
• εὐκαταφρόνητοι (6)
• εὐκαταφρόνητα (5)
• εὐκαταφρόνητόν (3)
• εὐκαταφρόνητοί (1)
• εὐκαταφρονήτωσ̓ (1)
• εὐκαταφρονήτου (1)
• εὐκαταφρονήτῳ (1)
• εὐκαταφρόνητός (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.