Sense

1. on the surface, superficial, superficial, common-place
2. prominent

Examples

• τὸ πνεῦμα, δηλοῦσιν οἱ ἀλεῖπται, τοὺσ ἀθλητὰσ κελεύοντεσ ἀντερείδειν ταῖσ τρίψεσι καὶ παρεγκόπτειν τείνοντασ ἀεὶ τὰ πλασσόμενα μέρη καὶ ψηλαφώμενα τοῦ σώματοσ ἡ δὲ φωνή, τοῦ πνεύματοσ οὖσα κίνησισ, οὐκ ἐπιπολαίωσ ἀλλ’ ὥσπερ ἐν πηγαῖσ; (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16 3:2)
• ἀλλὰ τοῖσι σπλάγχνοισι ἐμφωλεῦσαν ὅκωσ ἀί̈δηλον πῦρ, ἤδη τύφεται, καὶ τῶν εἴσω κρατῆσαν αὖθίσ κοτε ἐπιπολαίωσ ἐξάπτεται, τὰ πολλὰ μὲν ὅκωσ ἀπὸ σκοπιῆσ τοῦ προσώπου ἀρχόμενον τηλεφαν ὲσ πῦρ κακόν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 364)
• ὅπερ γὰρ εἴπομεν, προσπαίωσ εὖνοι γίνονται καὶ ἐπιπολαίωσ στέργουσιν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 59:2)
• Τῶν πυρεσσόντων μὴ παντάπασιν ἐπιπολαίωσ, τὸ διαμένειν, καὶ μηδὲν ἐνδιδόναι τὸ σῶμα, ἢ καὶ συντήκεσθαι μᾶλλον τοῦ κατὰ λόγον, μοχθηρόν‧ τὸ μὲν γὰρ μῆκοσ νούσου σημαίνει, τὸ δὲ, ἀσθένειαν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.28)
• ὡρίζοντό τε γὰρ ἐπιπολαίωσ, καὶ ᾧ πρώτῳ ὑπάρξειεν ὁ λεχθεὶσ ὁρ́οσ, τοῦτ’ εἶναι τὴν οὐσίαν τοῦ πράγματοσ ἐνόμιζον, ὥσπερ εἴ τισ οἰοίτο ταὐτὸν εἶναι διπλάσιον καὶ τὴν δυάδα διότι πρῶτον ὑπάρχει τοῖσ δυσὶ τὸ διπλάσιον. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 130:1)

Similar forms

• ἐπιπόλαιον (10)
• ἐπιπολαίως (6)
• Ἐπιπολαῖς (5)
• ἐπιπολαίους (4)
• ἐπιπόλαιοι (2)
• ἐπιπολαίου (2)
• ἐπιπόλαια (2)
• ἐπιπολαιότερα (2)
• ἐπιπολαιοτάτη (1)
• ἐπιπολαίων (1)
• ἐπιπολαίαν (1)
• ἐπιπόλαιος (1)
• ἐπιπολαίοισι (1)
• ἐπιπόλαιόν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.