Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐάλωτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὐάλωτος εὐάλωτον

Structure: εὐαλωτ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. easy to be taken or caught

Examples

  • καὶ καλαβώτησ χερσὶν ἐρειδόμενοσ καὶ εὐάλωτοσ ὢν κατοικεῖ ἐν ὀχυρώμασι βασιλέωσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:64)
  • εὐαλωτότερα τοίνυν τῶν ἀνδρείων καὶ ταῖσ νόσοισ ἐκκείμενα καὶ τὴν ἰάσιν οὐ περιμένοντα καὶ μάλιστα πρὸσ μανίασ εὐχερέστερα· (Lucian, Abdicatus, (no name) 28:2)
  • εὐάλωτον γὰρ ὑφ’ ἡδονῆσ λόγων τὸ μὴ ἀναίσθητον. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 5 1:3)
  • ὁ δ’ ἀπατηθεὶσ σοφώτεροσ εὐάλωτον γὰρ ὑφ’ ἡδονῆσ λόγων τὸ μὴ ἀναίσθητον. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 5 5:1)
  • ταύτην ἔχων τέχνην προγονικὴν ἀπ’ Αἰακιδῶν, ἀφ’ Ἡρακλέουσ, ταῖσ δ’ ἄλλαισ τέχναισ τὸ τιμᾶν ἄνευ τοῦ ζηλοῦν ἀπεδίδου κατὰ τὸ ἔνδοξον αὐτῶν καὶ χαρίεν, τῷ τέρπειν δ’ οὐκ ἦν εὐάλωτοσ εἰσ τὸ μιμεῖσθαι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 1:1)
  • ταύτην ἔχων τέχνην προγονικὴν ἀπ’ Αἰακιδῶν, ἀφ’ Ἡρακλέουσ, ταῖσ δ’ ἄλλαισ τέχναισ τὸ τιμᾶν ἄνευ τοῦ ζηλοῦν ἀπεδίδου κατὰ τὸ ἔνδοξον αὐτῶν καὶ χαρίεν, τῷ τέρπειν δ’ οὐκ ἦν εὐάλωτοσ εἰσ τὸ μιμεῖσθαι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 22)
  • καίτοι δεινότατοσ ἦν Κράσσοσ πάντασ ἀνθρώπουσ κολακείᾳ κατεργάσασθαι, πάλιν δ’ αὐτὸσ ὑπὸ πάντων διὰ κολακείασ εὐάλωτοσ, ἴδιον δὲ κἀκεῖνο περὶ αὐτοῦ λέγεται, φιλοκερδέστατον ὄντα μάλιστα μισεῖν καὶ λοιδορεῖν τοὺσ ὁμοίουσ. (Plutarch, chapter 6 7:2)
  • λέγεται δὲ ὁ Σερτώριοσ οὔτε ὑφ’ ἡδονῆσ οὔτε ὑπὸ δέουσ εὐάλωτοσ γενέσθαι, φύσει δὲ ἀνέκπληκτοσ ὢν παρὰ τὰ δεινά καὶ μέτριοσ εὐτυχίαν ἐνεγκεῖν· (Plutarch, Sertorius, chapter 10 2:1)

Synonyms

  1. easy to be taken or caught

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION