Sense

1. a surname or additional name;, by surname, by surname
2. a name
3. an imputation
4. a calling upon, invocation, appeal

Examples

• καὶ εἰ μὴ δἰ αὐτούς, ἀλλὰ διὰ τὰς πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν διαθήκας καὶ ἕνεκεν τῆς ἐπ᾿ αὐτοὺς ἐπικλήσεως τοῦ σεμνοῦ καὶ μεγαλοπρεποῦς ὀνόματος αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Maccabees II 8:15)
• οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰούδαν μετ᾿ ἐπικλήσεως καὶ εὐχῶν συνέμειξαν τοῖς πολεμίοις (Septuagint, Liber Maccabees II 15:26)
• πότερον δὲ διὰ γῆρας τῶν καταλεγέντων εἰς αὐτὸ ἀνδρῶν ἢ δι ἀρετὴν ταύτης ἔτυχε τῆς ἐπικλήσεως οὐκ ἔχω τὸ σαφὲς εἰπεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 12 4:2)
• τοῦθ ἡμεῖς εἴπομεν ἕν τι τῶν εἰκῆ πεπιστευμένων εἶναι, τὸ περὶ τὴν αἰτίαν τῆς ἐπικλήσεως: (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 9:1)
• "καὶ κιθαρίζοντες ἕτεροι προϊάσιν, οὓς αὐτοὶ Λευίτας προσονομάζουσιν, εἴτε παρὰ τὸν Λύσιον εἴτε μᾶλλον παρὰ τὸν Εὐιόν τῆς ἐπικλήσεως γεγενημένης. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, 3:9)

Similar forms

• ἐπίκλησιν (223)
• ἐπίκλησις (50)
• ἐπικλήσεις (16)
• ἐπικλήσεως (11)
• ἐπικλήσει (4)
• ἐπίκλησίν (3)
• ἐπικλήσεσι (2)
• ἐπίκλησίς (2)
• Ἐπικλήσεων (1)
• ἐπικλησις (1)
• ἐπικλήσιος (1)
• ἐπικλήσι? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.