ἐπίκλησις
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπίκλησις
ἐπίκλησεως
Structure:
ἐπικλησι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- a surname or additional name;, by surname, by surname
- a name
- an imputation
- a calling upon, invocation, appeal
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- διὸ καὶ πολλὰσ κατὰ μέροσ ἐπικλήσεισ ἐχόντων κοινῇ Κελτοσκύθασ τὸν στρατὸν ὠνόμαζον. (Plutarch, Caius Marius, chapter 11 5:1)
- σκόπει δ’ ὅτι τῷ θεῷ καλὰσ μὲν ἐπικλήσεισ ἀεὶ καὶ φιλανθρώπουσ, ἄγρια δ’ ἔργα καὶ βάρβαρα καὶ Γαλατικὰ προστίθησιν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 32 5:1)
- ἐνίοισ δὲ τῶν βασιλέων καὶ σκώμματα παρέσχεν ἐπικλήσεισ, ὡσ Ἀντιγόνῳ τὸν Δώσωνα καὶ Πτολεμαίῳ τὸν Λάθυρον. (Plutarch, Lives, chapter 11 3:1)
- ἐκεῖθεν δὲ κατάραντεσ εἰσ λιμένα βαθὺν καὶ καλὸν ἐν Ὀπικοῖσ, τελευτήσαντοσ καὶ αὐτόθι Μισηνοῦ τῶν ἐπιφανῶν τινοσ, ἀπ’ ἐκείνου τὸν λιμένα ὠνόμασαν, νήσῳ τε Προχύτῃ καὶ ἀκρωτηρίῳ Καιήτῃ τύχῃ προσορμισάμενοι κατὰ ταὐτὰ τίθενται τὰσ ἐπικλήσεισ τοῖσ τόποισ, γυναικῶν ἀποθανουσῶν βουλόμενοι μνημεῖα ποιῆσαι τὰ χωρία. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 53 4:1)
- ὁ δὲ Τύλλιοσ, ἐπειδὴ τοὺσ ἑπτὰ λόφουσ ἑνὶ τείχει περιέλαβεν, εἰσ τέτταρασ μοίρασ διελὼν τὴν πόλιν καὶ θέμενοσ ἐπὶ τῶν λόφων ταῖσ μοίραισ τὰσ ἐπικλήσεισ, τῇ μὲν Παλατίνην, τῇ δὲ Σουβουράνην, τῇ δὲ τρίτῃ Κολλίνην, τῇ δὲ τετάρτῃ τῶν μοιρῶν Ἰσκυλίνην, τετράφυλον ἐποίησε τὴν πόλιν εἶναι, τρίφυλον οὖσαν τέωσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 14 1:1)
Synonyms
-
a surname or additional name
-
a name
-
a calling upon