Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπαινέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπαινέω ἐπαινέσω ἐπῄνεσα ἐπῄνεκα ἐπῄνημαι ἐπῃνέθην

Structure: ἐπ (Prefix) + αἰνέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: poetic but not Attic are e)p-ainh/sw, e)p-h/|nhsa

Sense

  1. I approve, applaud, agree
  2. I praise, commend
  3. I agree or undertake to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινῶ ἐπαινεῖς ἐπαινεῖ
Dual ἐπαινεῖτον ἐπαινεῖτον
Plural ἐπαινοῦμεν ἐπαινεῖτε ἐπαινοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐπαινῶ ἐπαινῇς ἐπαινῇ
Dual ἐπαινῆτον ἐπαινῆτον
Plural ἐπαινῶμεν ἐπαινῆτε ἐπαινῶσιν*
OptativeSingular ἐπαινοῖμι ἐπαινοῖς ἐπαινοῖ
Dual ἐπαινοῖτον ἐπαινοίτην
Plural ἐπαινοῖμεν ἐπαινοῖτε ἐπαινοῖεν
ImperativeSingular ἐπαίνει ἐπαινείτω
Dual ἐπαινεῖτον ἐπαινείτων
Plural ἐπαινεῖτε ἐπαινούντων, ἐπαινείτωσαν
Infinitive ἐπαινεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινων ἐπαινουντος ἐπαινουσα ἐπαινουσης ἐπαινουν ἐπαινουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινοῦμαι ἐπαινεῖ, ἐπαινῇ ἐπαινεῖται
Dual ἐπαινεῖσθον ἐπαινεῖσθον
Plural ἐπαινούμεθα ἐπαινεῖσθε ἐπαινοῦνται
SubjunctiveSingular ἐπαινῶμαι ἐπαινῇ ἐπαινῆται
Dual ἐπαινῆσθον ἐπαινῆσθον
Plural ἐπαινώμεθα ἐπαινῆσθε ἐπαινῶνται
OptativeSingular ἐπαινοίμην ἐπαινοῖο ἐπαινοῖτο
Dual ἐπαινοῖσθον ἐπαινοίσθην
Plural ἐπαινοίμεθα ἐπαινοῖσθε ἐπαινοῖντο
ImperativeSingular ἐπαινοῦ ἐπαινείσθω
Dual ἐπαινεῖσθον ἐπαινείσθων
Plural ἐπαινεῖσθε ἐπαινείσθων, ἐπαινείσθωσαν
Infinitive ἐπαινεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινουμενος ἐπαινουμενου ἐπαινουμενη ἐπαινουμενης ἐπαινουμενον ἐπαινουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινέσω ἐπαινέσεις ἐπαινέσει
Dual ἐπαινέσετον ἐπαινέσετον
Plural ἐπαινέσομεν ἐπαινέσετε ἐπαινέσουσιν*
OptativeSingular ἐπαινέσοιμι ἐπαινέσοις ἐπαινέσοι
Dual ἐπαινέσοιτον ἐπαινεσοίτην
Plural ἐπαινέσοιμεν ἐπαινέσοιτε ἐπαινέσοιεν
Infinitive ἐπαινέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσων ἐπαινεσοντος ἐπαινεσουσα ἐπαινεσουσης ἐπαινεσον ἐπαινεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινέσομαι ἐπαινέσει, ἐπαινέσῃ ἐπαινέσεται
Dual ἐπαινέσεσθον ἐπαινέσεσθον
Plural ἐπαινεσόμεθα ἐπαινέσεσθε ἐπαινέσονται
OptativeSingular ἐπαινεσοίμην ἐπαινέσοιο ἐπαινέσοιτο
Dual ἐπαινέσοισθον ἐπαινεσοίσθην
Plural ἐπαινεσοίμεθα ἐπαινέσοισθε ἐπαινέσοιντο
Infinitive ἐπαινέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσομενος ἐπαινεσομενου ἐπαινεσομενη ἐπαινεσομενης ἐπαινεσομενον ἐπαινεσομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπῇνεσα ἐπῇνεσας ἐπῇνεσεν*
Dual ἐπῄνεσατον ἐπῃνε͂σατην
Plural ἐπῄνεσαμεν ἐπῄνεσατε ἐπῇνεσαν
SubjunctiveSingular ἐπαινέσω ἐπαινέσῃς ἐπαινέσῃ
Dual ἐπαινέσητον ἐπαινέσητον
Plural ἐπαινέσωμεν ἐπαινέσητε ἐπαινέσωσιν*
OptativeSingular ἐπαινέσαιμι ἐπαινέσαις ἐπαινέσαι
Dual ἐπαινέσαιτον ἐπαινεσαίτην
Plural ἐπαινέσαιμεν ἐπαινέσαιτε ἐπαινέσαιεν
ImperativeSingular ἐπαίνεσον ἐπαινεσάτω
Dual ἐπαινέσατον ἐπαινεσάτων
Plural ἐπαινέσατε ἐπαινεσάντων
Infinitive ἐπαινέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσᾱς ἐπαινεσαντος ἐπαινεσᾱσα ἐπαινεσᾱσης ἐπαινεσαν ἐπαινεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπῃνε͂σαμην ἐπῄνεσω ἐπῄνεσατο
Dual ἐπῄνεσασθον ἐπῃνε͂σασθην
Plural ἐπῃνε͂σαμεθα ἐπῄνεσασθε ἐπῄνεσαντο
SubjunctiveSingular ἐπαινέσωμαι ἐπαινέσῃ ἐπαινέσηται
Dual ἐπαινέσησθον ἐπαινέσησθον
Plural ἐπαινεσώμεθα ἐπαινέσησθε ἐπαινέσωνται
OptativeSingular ἐπαινεσαίμην ἐπαινέσαιο ἐπαινέσαιτο
Dual ἐπαινέσαισθον ἐπαινεσαίσθην
Plural ἐπαινεσαίμεθα ἐπαινέσαισθε ἐπαινέσαιντο
ImperativeSingular ἐπαίνεσαι ἐπαινεσάσθω
Dual ἐπαινέσασθον ἐπαινεσάσθων
Plural ἐπαινέσασθε ἐπαινεσάσθων
Infinitive ἐπαινέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσαμενος ἐπαινεσαμενου ἐπαινεσαμενη ἐπαινεσαμενης ἐπαινεσαμενον ἐπαινεσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦ ἰδεῖν ἐν τῇ χρηστότητι τῶν ἐκλεκτῶν σου, τοῦ εὐφρανθῆναι ἐν τῇ εὐφροσύνῃ τοῦ ἔθνουσ σου, τοῦ ἐπαινεῖσθαι μετὰ τῆσ κληρονομίασ σου. (Septuagint, Liber Psalmorum 105:5)
  • καὶ σὺ τοίνυν, φαῖεν ἄν, οὐχ ὑποκριτήσ, ἀλλὰ ποιητὴσ τῶν καλλίστων καὶ νομοθέτησ γενόμενοσ ὑπὸ ταυτησὶ τῆσ ἰσχάδοσ παραφανείσησ ἠλέγχθησ πίθηκοσ ὢν καὶ ἀπ̓ ἄκρου χείλουσ φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα μὲν κεύθων ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ λέγων, ὡσ εἰκότωσ ἄν τινα ἐπὶ σοῦ εἰπεῖν ὅτι ἃ λέγεισ καὶ ἐφ̓ οἷσ ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖσ, χείλεα μέν σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπε. (Lucian, Apologia 15:1)
  • οὐ μόνον δὲ τῶν ὑποθέσεων χάριν ἄξιοσ ἐπαινεῖσθαι , ἀλλὰ καὶ τῆσ οἰκονομίασ· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 2:1)
  • Θεόπομποσ δὲ Χῖοσ ἐπιφανέστατοσ πάντων τῶν Ἰσοκράτουσ μαθητῶν γενόμενοσ καὶ πολλοὺσ μὲν πανηγυρικούσ, πολλοὺσ δὲ συμβουλευτικοὺσ συνταξάμενοσ λόγουσ ἐπιστολάσ τε τὰσ Χιακὰσ ἐπιγραφομένασ καὶ ὑποθήκασ ἄλλασ λόγου ἀξίασ, ἱστορίαν πεπραγματευμένοσ ἄξιοσ ἐπαινεῖσθαι πρῶτον μὲν τῆσ ὑποθέσεωσ τῶν ἱστοριῶν καλαὶ γὰρ ἀμφότεραι, ἣ μὲν τὰ λοιπὰ τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου περιέχουσα, ἣ δὲ τὰ Φιλίππῳ πεπραγμένα, ἔπειτα τῆσ οἰκονομίασ ἀμφότεραι γάρ εἰσιν εὐπαρακολούθητοι καὶ σαφεῖσ, μάλιστα δὲ τῆσ ἐπιμελείασ τε καὶ φιλοπονίασ τῆσ κατὰ τὴν συγγραφήν· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 1:1)
  • εἴπερ ἄρ’ ἐθέλεισ ὡσ ἀληθῶσ ἐπαινεῖσθαι ἐπὶ λόγοισ κἀν τοῖσ πλήθεσιν εὐδοκιμεῖν, τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα φεῦγε καὶ ἀποτρέπου, ἀρξάμενοσ δὲ ἀπὸ τῶν ἀρίστων ποιητῶν καὶ ὑπὸ διδασκάλοισ αὐτοὺσ ἀναγνοὺσ μέτιθι ἐπὶ τοὺσ ῥήτορασ, καὶ τῇ ἐκείνων φωνῇ συντραφεὶσ ἐπὶ τὰ Θουκυδίδου καὶ Πλάτωνοσ ἐν καιρῷ μέτιθι, πολλὰ καὶ τῇ καλῇ κωμῳδίᾳ καὶ τῇ σεμνῇ τραγῳδίᾳ ἐγγεγυμνασμένοσ· (Lucian, Lexiphanes, (no name) 22:3)

Synonyms

  1. I approve

  2. I agree or undertake to do

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION