Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 22:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 22:)

τί δ’ εἰ ποτέρου τὴν ψυχὴν ἐπαινοῖ πρὸσ ἀρετήν τε καὶ σοφίαν; ἆρ’ οὐκ ἄξιον τῷ μὲν ἀκούσαντι προθυμεῖσθαι ἀνασκέψασθαι τὸν ἐπαινεθέντα, τῷ δὲ προθύμωσ ἑαυτὸν ἐπιδεικνύναι; πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατεσ. ὡρ́α τοίνυν, ὦ φίλε Θεαίτητε, σοὶ μὲν ἐπιδεικνύναι, ἐμοὶ δὲ σκοπεῖσθαι· ὡσ εὖ ἴσθι ὅτι Θεόδωροσ πολλοὺσ δὴ πρόσ με ἐπαινέσασ ξένουσ τε καὶ ἀστοὺσ οὐδένα πω ἐπῄνεσεν ὡσ σὲ νυνδή. εὖ ἂν ἔχοι, ὦ Σώκρατεσ· ἀλλ’ ὁρ́α μὴ παίζων ἔλεγεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION