Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρώτην δ’ ἐξελθὼν στρατείαν τὴν ἐν τοῖσ μέρεσι καλουμένην, καὶ συμπαραπέμπων μετὰ τῶν ἡλικιωτῶν καὶ τῶν Ἀλκιβιάδου ξένων τὴν εἰσ Φλειοῦντα παραπομπήν, κινδύνου συμβάντοσ ἡμῖν περὶ τὴν Νεμεάδα καλουμένην χαράδραν, οὕτωσ ἠγωνισάμην, ὥστε ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων ἐπαινεῖσθαι·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1681)
ὥσθ’ ὅσῳ τισ μᾶλλον ἐπαινεῖσθαι βούλεται καὶ τῶν ὑπαρχόντων ἀπολαύειν πλεονεκτημάτων, τοσούτῳ μᾶλλον τῶν ἴσων ὑπαρκτέον αὐτῷ καὶ ταῖσ ἐπιεικείαισ χρηστέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:1)
τί δὴ φήσομεν διαφέρειν ἢ μετ’ ἐκείνων ἀναμὶξ αὐτὸν ἐπαινεῖσθαι κακῶσ ἀκουόντων καὶ τοῦ Καλλικλέουσ εἰσ μέσον ἐξ ἀρχῆσ ἐνεγκόντοσ, ἢ μετὰ τὴν ἐκείνων κατηγορίαν τοῦτόν γ’ ἐπαινεῖσθαι καὶ τὸν μεμνημένον αὐτοῦ Σωκράτη αὐτὸν εἶναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 185:11)
καίτοι εἰ μὲν συγγνώμην αἰτοῦντεσ ταύτῃ τῇ σκήψει καταχρῶνται, πῶσ ἐπαινεῖσθαί γ’ ἀξιοῦσι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 1:2)
φαίνεται δὴ πᾶν τὸ ἐπαινετὸν τῷ ποιόν τι εἶναι καὶ πρόσ τι πῶσ ἔχειν ἐπαινεῖσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 127:3)
τὸ γὰρ μὴ ἐπαινεῖσθαι τῶν ἀγαθῶν οὖσαν μηνύειν ᾤετο ὅτι κρεῖττόν ἐστι τῶν ἐπαινετῶν, τοιοῦτον δ’ εἶναι τὸν θεὸν καὶ τἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 130:4)
εἰ γάρ τοι ἐπ̓ ἄλλῳ τῳ, καὶ ἐπὶ τῷδε ἄξιοι ἐπαινεῖσθαι ̔Ρωμαῖοι, ὅτι οὐ τὰ οἰκεῖα καὶ πάτρια οὕτω τι ἠγάπησαν, ὡσ τὰ πανταχόθεν καλὰ ἐπιλεξάμενοι οἰκεῖα σφίσιν ἐποιήσαντο.
(아리아노스, chapter 33 3:1)
περὶ δὲ τῆσ σωφροσύνησ κάλλιστον μὲν τοῦτ’ ἔχοιμ’ ἂν εἰπεῖν, ὅτι τῆσ ἡλικίασ τῆσ τοιαύτησ εὐδιαβόλωσ ἐχούσησ, σοὶ μᾶλλον ἐπαινεῖσθαι συμβέβηκεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 21:1)
ἵνα δὲ μήτε ἐγὼ κολακείασ αἰτίαν ἔχω τοῖσ θέλουσι διαβάλλειν μήτε σὺ τοῦ κατ’ ὀφθαλμοὺσ ἐθέλειν ἐπαινεῖσθαι, ποιήσομαι τοὺσ λόγουσ ὑπὲρ τοῦ χρηστοῦ βασιλέωσ, ὁποῖον εἶναι δεῖ καὶ τίσ ἡ διαφορὰ τοῦ προσποιουμένου μὲν ἄρχοντοσ εἶναι, πλεῖστον δὲ ἀπέχοντοσ ἀρχῆσ καὶ βασιλείασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 29:1)
ἴσωσ οὖν χαίρετε ἀκούοντεσ, καὶ νομίζετε ἐπαινεῖσθαι ταῦτα ἐμοῦ λέγοντοσ, ὥσπερ ὑπὸ τῶν ἄλλων τῶν ἀεὶ θωπευόντων ὑμᾶσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 49:1)
ἐπεὶ τό γε ἐπαινεῖσθαι καθ̓ ἑαυτὸ ὑπὸ ἀνθρώπων ἀνοήτων, οἱοῖ́περ εἰσὶν οἱ πολλοί, ἢ τὸ δύνασθαι ἐν τοῖσ τοιούτοισ ἢ τὸ ἡδέωσ ζῆν οὐδὲν ἂν διαφέροι πρὸσ εὐδαιμονίαν τοῦ ψέγεσθαι καὶ μηδὲν ἰσχύειν καὶ ἐπιπόνωσ ζῆν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ. 6:2)
πρὸσ τῶν ἐπιγιγνομένων ἐπαινεῖσθαι, ἅ ποιεῖ τὴν θνητὴν φύσιν ὁμοιοῦσθαι τῇ θείᾳ καὶ μὴ συναποθνήσκειν τὰ ἔργα τοῖσ σώμασι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 6 6:1)
καὶ οὐ μόνον τῆσ περὶ ταῦτα σοφίασ χάριν ἄξιοσ ἐπαινεῖσθαι ὁ ἀνήρ, ἀλλὰ καὶ τῆσ εὐτελείασ τῶν θυσιῶν, αἷσ γεραίρεσθαι τοὺσ θεοὺσ ἐνομοθέτησεν, ὧν αἱ πλεῖσται διέμενον ἑώσ τῆσ καθ’ ἡμᾶσ ἡλικίασ, εἰ μὴ καὶ πᾶσαι κατὰ τὸν ἀρχαῖον ἐπιτελούμεναι τρόπον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 23 6:1)
ὁ δὲ Βροῦτοσ οὐκ ἀξιῶν μόνοσ ἄρχειν οὐδ’ εἰσ ὑπόνοιαν ἐλθεῖν τοῖσ πολίταισ, ὅτι μοναρχίασ ὑπαχθεὶσ πόθῳ τὸν συνύπατον ἐξήλασεν ἐκ τῆσ πατρίδοσ, καλέσασ τὸν δῆμον εἰσ τὸ πεδίον, ἔνθα σύνηθεσ αὐτοῖσ ἦν τούσ τε βασιλεῖσ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρχὰσ καθιστάναι, συνάρχοντα αἱρεῖται Πόπλιον Οὐαλέριον, ἀπόγονον, ὡσ καὶ πρότερον εἶπον, τοῦ Σαβίνου Οὐαλερίου, ἄνδρα πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων ἐπιτηδευμάτων χάριν ἐπαινεῖσθαί τε καὶ θαυμάζεσθαι ἄξιον, μάλιστα δὲ τῆσ αὐταρκείασ τοῦ βίου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 12 5:1)
Ῥωμαῖοι δὲ πᾶσι τοῖσ ἐνδόξοισ ἀνδράσιν, ἐάν τε πολέμων ἡγεμονίασ λαβόντεσ ἐάν τε πολιτικῶν ἔργων προστασίασ συνετὰ βουλεύματα καὶ πράξεισ ἀποδείξωνται καλάσ, ταύτην ἔταξαν εἶναι τὴν τιμήν, οὐ μόνον τοῖσ κατὰ πόλεμον ἀποθανοῦσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὁποιᾳδήποτε χρησαμένοισ τοῦ βίου τελευτῇ, ἐξ ἁπάσησ τῆσ περὶ τὸν βίον ἀρετῆσ οἰόμενοι δεῖν ἐπαινεῖσθαι τοὺσ ἀγαθούσ, οὐκ ἐκ μιᾶσ τῆσ περὶ τὸν θάνατον εὐκλείασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 17 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION