Hellas Alive Dictionary - επαινετος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπαινετός ἐπαινετή ἐπαινετόν

Structure: ἐπαινετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from e)paine/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἐπαινετός ἐπαινετοῦ	ἐπαινετότερος ἐπαινετοτεροῦ	ἐπαινετότατος ἐπαινετοτατοῦ
Adverb	ἐπαινετώς	ἐπαινετότερον	ἐπαινετότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἡ μὲν <γὰρ> ἐγκράτεια τοιοῦτον, τῶν ἐπαινετῶν δ’ ἡ ἐγκράτεια. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 205:5)
σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστα τῶν περὶ τὸ ἦθοσ ἐπαινετῶν καὶ ψεκτῶν τὰ μὲν ὑπερβολαὶ τὰ δ’ ἐλλείψεισ τὰ δὲ μεσότητέσ εἰσι παθητικαί. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 124:1)
περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων ἀρετῶν τῶν ἐπαινετῶν εἴρηται σχεδόν· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 149:1)
αἱρέσεισ τῶν φύσει μὲν ἀγαθῶν οὐκ ἐπαινετῶν δὲ δεῖ τινα εἶναι ὁρ́ον καὶ τῆσ ἕξεωσ καὶ τῆσ αἱρέσεωσ καὶ περὶ φυγῆσ <καὶ περὶ> χρημάτων πλήθουσ καὶ ὀλιγότητοσ καὶ τῶν εὐτυχημάτων. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 66:1)
διωρισμένων δὲ τούτων ἐπισκεψώμεθα περὶ τῆσ εὐδαιμονίασ πότερα τῶν ἐπαινετῶν ἐστὶν ἢ μᾶλλον τῶν τιμίων· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 127:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

bab2min@gmail.com