Ancient Greek-English Dictionary Language

κακοποιός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοποιός κακοποιόν

Structure: κακοποι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poie/w

Sense

  1. ill-doing, mischievous

Examples

  • καὶ εἶπε Δαυὶδ πρὸσ τὸν Θεόν. οὐκ ἐγὼ εἶπα τοῦ ἀριθμῆσαι ἐν τῷ λαῷ̣ καὶ ἐγώ εἰμι ὁ ἁμαρτών, κακοποιῶν ἐκακοποίησα, καὶ ταῦτα τὰ πρόβατα τί ἐποίησαν̣ Κύριε ὁ Θεόσ, γενηθήτω ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρόσ μου καὶ μὴ ἐν τῷ λαῷ σου εἰσ ἀπώλειαν, Κύριε. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 21:17)
  • γυνὴ ἀνδρεία στέφανοσ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ. ὥσπερ δὲ ἐν ξύλῳ σκώληξ, οὕτωσ ἄνδρα ἀπόλλυσι γυνὴ κακοποιόσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 12:4)
  • πᾶσ, ὃσ ἀδελφὸν πτωχὸν μισεῖ, καὶ φιλίασ μακρὰν ἔσται. ἔννοια ἀγαθὴ τοῖσ εἰδόσιν αὐτὴν ἐγγιεῖ, ἀνὴρ δὲ φρόνιμοσ εὑρήσει αὐτήν. ὁ πολλὰ κακοποιῶν τελεσιουργεῖ κακίαν, ὃσ δὲ ἐρεθίζει λόγουσ οὐ σωθήσεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:5)
  • μὴ χαῖρε ἐπὶ κακοποιοῖσ, μηδὲ ζήλου ἁμαρτωλούσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:19)
  • προσήκει καὶ σωμάτων μᾶλλον ἢ τῆσ ψυχῆσ ἐστιν, ἀλλὰ τὴν ἄτακτον καὶ ἀόριστον αὐτοκίνητον δὲ καὶ κινητικὴν ἀρχὴν ἐκείνην, ἣν πολλαχοῦ μὲν ἀνάγκην ἐν δὲ τοῖσ Νόμοισ ἄντικρυσ ψυχὴν ἄτακτον εἴρηκε καὶ κακοποιόν· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 6 3:1)
  • μὴ γάρ τισ ὑμῶν πασχέτω ὡσ φονεὺσ ἢ κλέπτησ ἢ κακοποιὸσ ἢ ὡσ ἀλλοτριεπίσκοποσ· (PETROU A, chapter 2 70:1)

Synonyms

  1. ill-doing

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION