Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δύστηνος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δύστηνος

Structure: δυστην (Stem) + ος (Ending)

Etym.: Prob. for du/ssthnos; but the origin of -sthnos is uncertain.

Sense

  1. wretched, unhappy, unfortunate, disastrous, unhappy are they
  2. wretched

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δύστηνος δύστηνον
Genitive δυστήνου δυστήνου
Dative δυστήνῳ δυστήνῳ
Accusative δύστηνον δύστηνον
Vocative δύστηνε δύστηνον
DualN/A/V δυστήνω δυστήνω
G/D δυστήνοιν δυστήνοιν
PluralNominative δύστηνοι δύστηνα
Genitive δυστήνων δυστήνων
Dative δυστήνοις δυστήνοις
Accusative δυστήνους δύστηνα
Vocative δύστηνοι δύστηνα
Positive Comparative Superlative
Adjective δύστηνος δυστήνου δυστηνότερος δυστηνοτέρου δυστηνότατος δυστηνοτάτου
Adverb δυστήνως δυστηνότερον δυστηνότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἆρα δυστήνουσ γόουσ κλύουσα τῶνδε; (Euripides, Suppliants, episode, iambic2)
  • σὲ τὸν θάσσοντα δυστήνουσ ἕδρασ αὐδῶ, φίλοισιν ὄμμα δεικνύναι τὸ σόν. (Euripides, Heracles, episode, lyric 1:2)
  • τοσαύτη γὰρ ἄνοια καὶ θεοβλάβεια τοὺσ δυστήνουσ ἐκείνουσ κατέσχεν, ὥσθ’ ὑπέμειναν ἐπιστολὰσ γράψαι πρὸσ τὸν τύραννον αὐτογράφουσ δηλοῦντεσ αὐτῷ τὸ πλῆθόσ τε τῶν μετεχόντων τῆσ συνωμοσίασ καὶ χρόνον, ἐν ᾧ τὴν κατὰ τῶν ὑπάτων ἐπίθεσιν ἔμελλον ποιήσεσθαι, πεισθέντεσ ὑπὸ τῶν ἀφικομένων ὡσ αὐτοὺσ παρὰ τοῦ τυράννου γραμμάτων, ὅτι βούλεται προειδέναι, τίνασ αὐτῷ προσήκει Ῥωμαίων εὖ ποιεῖν κατασχόντι τὴν ἀρχήν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 7 2:1)

Synonyms

  1. wretched

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION