δυσφημία
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
δυσφημία
Structure:
δυσφημι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- ill language, words of ill omen
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ μὴν κἀκεῖνο, ὦ πάτερ, οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι εἰπεῖν, ὅτι εἰ καὶ μὴ τελέωσ οὕτωσ ἀπέγνωστο, ἀλλά τισ ἔτι σωτηρίασ ἐλπὶσ ὑπεφαίνετο, οὐκ ἂν οὐδὲ οὕτω ῥᾳδίωσ προσηψάμην οὐδ’ αὖ προχείρωσ φάρμακον ἐγχέαι ἐτόλμησα, δεδιὼσ τὴν τύχην καὶ τὴν παρὰ τῶν πολλῶν δυσφημίαν. (Lucian, Abdicatus, (no name) 31:5)
- καὶ γὰρ κατὰ τὴν αὔξησίν ἐστι ψέγειν, καὶ κατὰ παράλειψιν, καὶ κατὰ παραβολήν, κατὰ εὐφημίαν δὲ οὐκέτι, ἀλλὰ κατὰ τὸ ἐναντίον τῇ εὐφημίᾳ, δυσφημίαν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 13:3)
- κατὰ δυσφημίαν ψόγοσ γίνεται, ὅταν τὰ καλῶσ πεπραγμένα ἐπὶ τὸ δυσφημότερον ἐξαγγέλληται, οἱο͂ν εἰ λέγοι τισ ὡσ ὁ Μενέλεωσ οὐχ ὑπὲρ μεγάλων πραγμάτων, οὐχ ὑπὲρ ὧν ὁ βάρβαροσ ὕβρισεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα ἀγανακτῶν ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσε, μιᾶσ δὲ γυναικὸσ ἕνεκα οὐκ ἀγαθῆσ, ὡσ καὶ ὁ τραγικόσ φησιν, ὦ πλὴν γυναικὸσ οὕνεκα στρατηλατεῖν, τἆλλ’ οὐδέν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 13:4)
- ἀλλὰ ταύτην μὲν αὐτοῦ τὴν δυσφημίαν ὁ χρόνοσ ἀποδείκνυσι κενήν, ἐν ᾧ τοῖσ τε πράγμασιν ἡ πόλισ ἤρθη μεγίστη καὶ πρὸσ Ἑλληνικὰ μαθήματα καὶ παιδείαν ἅπασαν ἔσχεν οἰκείωσ. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 23 3:1)
- ἐγκλημάτων γὰρ ἐπενεχθέντων ἅμα πολλῶν, ἀπεκαρτέρησεν αἰσχρῶσ οὐ φέρων τὴν δυσφημίαν ἐν τῇ ἡμετέρᾳ πόλει. (Strabo, Geography, Book 13, chapter 1 112:6)
