Ancient Greek-English Dictionary Language

δύναμαι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δύναμαι δυνήσομαι ἐδυνησάμην δεδύνημαι

Structure: δύνα (Stem) + μαι (Ending)

Etym.: decl. in pres. and imperf. like i(/stamai

Sense

  1. (with infinitive) to be able, capable, strong enough to do
  2. (of moral possibility) to be able, to dare, to bear to do
  3. (with ὡς ‎(hōs) and a superlative) as much as one can

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ καὶ μὴ δύναιντο κωλύειν, περιϊπτάμενα κυκλόθεν αὐτῶν ἀλγοῦντα τῇ στοργῇ, ἀνακαλούμενα τῇ ἰδίᾳ φωνῇ, καθ’ ὃν δύναται τρόπον βοηθεῖ τοῖσ τέκνοισ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 14:17)
  • ἀληθεύειν τοὺσ ἄλλουσ προτρέποντεσ, οὐκ ἂν οὐδὲ κινῆσαι τὴν γλῶτταν μὴ μετὰ τοῦ καὶ ψεύσασθαι δύναιντο. (Lucian, Fugitivi, (no name) 19:5)
  • ἃ δὲ περὶ τῶν νέων γιγνώσκομεν καὶ ὅπωσ αὐτοῖσ χρώμεθα, ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονοσ καὶ τῷ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺσ πόνουσ, ταῦτα ἤδη σοι διέξειμι, ὡσ μάθοισ οὗτινοσ χάριν τὰσ ἀσκήσεισ ταύτασ προτεθείκαμεν αὐτοῖσ καὶ διαπονεῖν τὸ σῶμα καταναγκάζομεν, οὐ μόνον ἕνεκα τῶν ἀγώνων, ὅπωσ τὰ ἆθλα δύναιντο ἀναιρεῖσθαι ‐ ἐπ’ ἐκεῖνα μὲν γὰρ ὀλίγοι πάνυ ἐξ ἁπάντων χωροῦσιν ‐ ἀλλὰ μεῖζόν τι ἁπάσῃ τῇ πόλει ἀγαθὸν ἐκ τούτου καὶ αὐτοῖσ ἐκείνοισ προσκτώμενοι. (Lucian, Anacharsis, (no name) 15:2)
  • ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆν ἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίουσ τινὰσ καὶ τοιούτουσ τὴν δύναμιν, ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶ ἐρρῶσθαι καὶ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα καὶ ἄτρωτον εἶναι καὶ ἀπαθῆ, ἕτερον δὲ ὡσ μὴ ὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον, οἱο͂σ ἦν ὁ τοῦ Γύγου, τὸν δέ τινα ὡσ ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδρασ μυρίουσ καὶ ὅ τι ἂν ἄχθοσ ἅμα μυρίοι κινῆσαι μόλισ δύναιντο, τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίωσ μόνον ἀνατίθεσθαι, ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαι πολὺ ἀπὸ τῆσ γῆσ ἀρθέντα, καὶ πρὸσ τοῦτο εἶναί μοι δακτύλιόν τινα· (Lucian, 71:1)
  • πλὴν εἰ δοκεῖ, οἱ μὲν ἔξω ἡμῖν φιλοσοφίασ μενέτωσαν οἱ τυφλοί, ἐπείπερ μηδὲ ὁρῶσι ‐ καίτοι ἀναγκαῖον ἦν τοῖσ τοιούτοισ μάλιστα φιλοσοφεῖν, ὡσ μὴ πάνυ ἄχθοιντο ἐπὶ τῇ συμφορᾷ ‐ , οἱ δὲ δὴ βλέποντεσ, κἂν πάνυ ὀξυδερκεῖσ ὦσι, τί ἂν δύναιντο συνιδεῖν τῶν τῆσ ψυχῆσ ἀπό γε τῆσ ἔξωθεν ταύτησ περιβολῆσ; (Lucian, 39:3)

Synonyms

  1. to be able

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION