δραπέτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
δραπέτης
δραπέτου
Structure:
δραπετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a runaway, especially a runaway slave
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "τῶν δραπετῶν ἀφηγεῖσθαι ὡσ ἂν βασιλέα στρατεύματοσ, καὶ πολλάκισ τῶν Χίων ἐπιστρατευσάντων ἐπ’ αὐτὸν καὶ οὐδὲν ἀνύσαι δυναμένων ἐπεὶ αὐτοὺσ ἑώρα μάτην ἀπολλυμένουσ ὁ Δρίμακοσ τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ δραπέτῃ λέγει πρὸσ αὐτοὺσ τάδε· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:63)
- ὥστε θαρρῶν ἤδη τισ ἀποφαινέσθω πολλὰ χαίρειν φράσασ τοῖσ βαρβάρων καὶ δραπετῶν καὶ ἀνεστίων ἀνθρώπων καταφυγὴν τὴν Ῥώμην ποιοῦσιν Ἑλλάδα πόλιν αὐτήν, ἀποδεικνύμενοσ μὲν κοινοτάτην τε πόλεων καὶ φιλανθρωποτάτην, ἐνθυμούμενοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 89 1:3)
- πρᾶγμα καὶ διαβάλλοντεσ εἰσ δυσγένειαν τὴν πόλιν οὐ διὰ ταῦτα πατρικίουσ ἐκείνουσ κληθῆναί φασιν, ἀλλ’ ὅτι πατέρασ εἶχον ἀποδεῖξαι μόνοι, ὡσ τῶν γε ἄλλων δραπετῶν ὄντων καὶ οὐκ ἐχόντων ὀνομάσαι πατέρασ ἐλευθέρουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8 5:1)
- καὶ ὁ στρατὸσ ὁ τοῦ Σύλλα, σὺν ὀργῇ καὶ καταφρονήσει περιστάντεσ τὸ τοῦ Φιμβρίου χαράκωμα, κατελοιδόρουν αὐτὸν καὶ Ἀθηνίωνα ἐκάλουν, ὃσ δραπετῶν τῶν ἐν Σικελίᾳ ποτὲ ἀποστάντων ὀλιγήμεροσ ἐγεγένητο βασιλεύσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 911)
- Οὐκ αἰσχύνῃ δειλότεροσ ὢν καὶ ἀγεννέστεροσ τῶν δραπετῶν; (Epictetus, Works, book 3, 1:1)
