δραπέτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
δραπέτης
δραπέτου
Structure:
δραπετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a runaway, especially a runaway slave
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἤδη δέ τινασ καὶ ἐπὶ τὴν ἀλλοδαπὴν ἐξέπεμπεν, φήμασ ἐμποιήσοντασ τοῖσ ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ μαντείου καὶ διηγησομένουσ ὡσ προείποι καὶ ἀνεύροι δραπέτασ καὶ κλέπτασ καὶ λῃστὰσ ἐξελέγξειε καὶ θησαυροὺσ ἀνορύξαι παράσχοι καὶ νοσοῦντασ ἰάσαιτο, ἐνίουσ δὲ καὶ ἤδη ἀποθανόντασ ἀναστήσειεν. (Lucian, Alexander, (no name) 24:1)
- οἱ γὰρ διαφυγόντεσ ἐμπεσόντεσ αὐτῷ διεφθάρησαν, ὥστε καὶ γράψαι πρὸσ τὴν σύγκλητον ὅτι μάχῃ μὲν τοὺσ δραπέτασ φανερᾷ Κράσσοσ νενίκηκεν, αὐτὸσ δὲ τοῦ πολέμου τὴν ῥίζαν ἀνῄρηκε. (Plutarch, chapter 11 7:3)
- ἑκατὸν δὲ καὶ πεντήκοντα τριήρεισ λαβόντα ἐκ τῶν νεωρίων μὴ κατακεκομικέναι, καὶ ταῦτα ὑμῖν ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ἀεὶ τοῖσ Χάρητοσ οἱ κατήγοροι δεικνύουσι, χίλια δὲ καὶ πεντακόσια τάλαντα οὐκ εἰσ στρατιώτασ, ἀλλ’ εἰσ ἡγεμόνων ἀλαζονείασ ἀνηλωκέναι, Δηιάρην τε καὶ Δηίπυρον καὶ Πολυφόντην, δραπέτασ ἀνθρώπουσ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ συνειλεγμένουσ, καὶ χωρὶσ εἰσ τοὺσ περὶ τὸ βῆμα καὶ τὴν ἐκκλησίαν μισθοφόρουσ, οἳ τοὺσ μὲν ταλαιπώρουσ νησιώτασ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἑξήκοντα τάλαντα εἰσέπραττον σύνταξιν, κατῆγον δὲ τὰ πλοῖα καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἐκ τῆσ κοινῆσ θαλάττησ. (Aeschines, Speeches, , section 711)
- ταῦτα μὲν οὖν ἦν τὰ φιλάνθρωπα, τὰ δ’ ἐναντία τούτοισ πάλιν τὰ κατὰ τὰσ ἀνοχὰσ ἀδικήματα γενόμενα πάντα Καρχηδονίουσ ἀποκαταστῆσαι Ῥωμαίοισ, τοὺσ αἰχμαλώτουσ καὶ δραπέτασ ἐκ παντὸσ ἀποδοῦναι τοῦ χρόνου, τὰ μακρὰ πλοῖα παραδοῦναι πάντα πλὴν δέκα τριήρων, ὁμοίωσ καὶ πάντασ τοὺσ ἐλέφαντασ. (Polybius, Histories, book 15, chapter 18 3:1)
