δραπέτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
δραπέτης
δραπέτου
Structure:
δραπετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a runaway, especially a runaway slave
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοσαῦτα λέξασ εἰσ ὑδρορρόαν πεσὼν ἀνίσταταί τε καὶ ξυναντᾷ δραπέταισ λῃστὰσ ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων δορί. (Aristophanes, Acharnians, Episode6)
- τοῦτο τὸν Σπάρτακον ἀπώλεσε τὸ κατόρθωμα, φρονήματοσ ἐπιγενομένου τοῖσ δραπέταισ. (Plutarch, chapter 11 4:3)
- Ἄλεξισ δ’ ἐν Λευκαδίᾳ ἢ Δραπέταισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 47 3:6)
- διὸ καὶ τὸν Κλώδιον ἡδέωσ ἐδέχοντο καὶ φιλοστρατιώτην προσηγόρευον, ἀγανακτεῖν προσποιούμενον ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ πέρασ οὐδὲν ἔσται πολέμων τοσούτων καὶ πόνων, ἀλλὰ παντὶ μὲν ἔθνει μαχόμενοι, πᾶσαν δὲ γῆν πλανώμενοι κατατρίψουσι τὸν βίον οὐδὲν ἄξιον ἐκ τηλικαύτησ φερόμενοι στρατείασ, ἀλλὰ τὰσ Λουκούλλου παραπέμποντεσ ἁμάξασ καὶ καμήλουσ ἐκπωμάτων χρυσῶν καὶ διαλίθων γεμούσασ, οἱ δὲ Πομπηίου στρατιῶται δῆμοσ ὄντεσ ἤδη που μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων κάθηνται γῆν εὐδαίμονα καὶ πόλεισ ἔχοντεσ, οὐ Μιθριδάτην καὶ Τιγράνην εἰσ τὰσ ἀοικήτουσ ἐμβαλόντεσ ἐρημίασ, οὐδὲ τῆσ Ἀσίασ τὰ βασίλεια καταρρίψαντεσ, ἀλλὰ φυγάσιν ἀνθρώποισ ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ δραπέταισ ἐν Ἰταλίᾳ πολεμήσαντεσ. (Plutarch, Lucullus, chapter 34 3:1)
- ἔνθα δὴ καὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀγαθῶν ἄξιόν ἐστιν ἐπιμνησθῆναι, οὓσ οὗτοσ ἀθύτων καὶ ἀκαλλιερήτων ὄντων τῶν ἱερῶν ἐκπέμψασ ἐπὶ τὸν πρόδηλον κίνδυνον, ἐτόλμησε τοῖσ δραπέταισ ποσὶ καὶ λελοιπόσι τὴν τάξιν ἀναβὰσ ἐπὶ τὸν τάφον τὸν τῶν τελευτησάντων, ἐγκωμιάζειν τὴν ἐκείνων ἀρετήν. (Aeschines, Speeches, , section 152 1:1)
