Sense

1. to judge, to give judgment on, decide or determine
2. to adjudge, to decree, as, to ordain, to be decided
3. to pass judgment on, condemn
4. to plead in
5. to decide between, judge, cause, to be judged or accused
6. to be judge, give judgment, to sit as judges or jurymen
7. to plead one's own case, defend one's right, have one's case tried, go to law, to go to law, for

Examples

• ἡ δὲ ἀποστροφὴ αὐτοῦ εἰσ Ἀρμαθαὶμ ὅτι ἐκεῖ ἦν ὁ οἶκοσ αὐτοῦ, καὶ ἐδίκαζεν ἐκεῖ τὸν Ἰσραὴλ καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ. (Septuagint, Liber I Samuelis 7:17)
• μετὰ τοῦτ’ ἐκορυβάντιζ’, ὁ δ’ αὐτῷ τυμπάνῳ ᾄξασ ἐδίκαζεν ἐσ τὸ καινὸν ἐμπεσών. (Aristophanes, Wasps, Prologue 3:20)
• Γάιοσ δὲ ὁ αὐτοκράτωρ ὁ Καλλίκολα προσαγορευθεὶσ διὰ τὸ ἐν στρατοπέδῳ γεννηθῆναι οὐ μόνον ὠνομάζετο νέοσ Διόνυσοσ, ἀλλὰ καὶ τὴν Διονυσιακὴν πᾶσαν ἐνδύνων στολὴν προῄει καὶ οὕτωσ ἐσκευασμένοσ ἐδίκαζεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 29 4:1)
• ἡ θεὸσ ὠδίνων γὰρ ἐπίσκοποσ οὐδ’ ἐδίκαζεν τικτούσασ κτείνειν, ἃσ ἐλεεῖν ἔμαθεν. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 22 1:1)
• ἀποτρέπειν τε ἀνθρώπουσ ἀπὸ παντὸσ ἔργου πονηροῦ τὸν φόβον μάλιστα δυνάμενον ὁρῶν πολλὰ εἰσ τοῦτο παρεσκευάσατο χωρίον τε, ἐν ᾧ καθεζόμενοσ ἐδίκαζεν, ἐν τῷ φανερωτάτῳ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ στρατιωτῶν, οἳ παρηκολούθουν αὐτῷ τριακόσιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ, καταπληκτικώτατοι τὴν πρόσοψιν, ῥάβδουσ τε καὶ πελέκεισ ὑπ’ ἀνδρῶν δώδεκα φερομένουσ, οἷσ τοὺσ μὲν ἄξια μαστίγων δεδρακότασ ἔξαινον ἐν ἀγορᾷ, τῶν δὲ τὰ μέγιστα ἠδικηκότων τοὺσ τραχήλουσ ἀπέκοπτον ἐν τῷ φανερῷ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 29 1:2)

Similar forms

• δίκαιον (1481)
• δικαίως (1150)
• δίκαια (879)
• δικασταί (867)
• δίκας (553)
• δικαίων (424)
• δίκαιος (415)
• δικαίου (372)
• δικαίῳ (158)
• δίκαιοι (147)
• δικαίοις (145)
• δίκαι (138)
• δικαστῶν (134)
• δικαίαν (129)
• δικαστὰς (123)
• δίκαιόν (121)
• δικαίους (109)
• δικάζειν (105)
• δικασταῖς (98)
• δικασταὶ (93)
• δικαίας (85)
• δικαστὴν (66)
• δίκαιός (57)
• δικαστάς (56)
• δικαστὴς (56)
• δικαία (53)
• δίκαις (43)
• δικαίωμα (33)
• δίκαιά (30)
• δικάσαι (29)
• Δίκαν (27)
• Δίκα (25)
• δικαστής (24)
• δικαιότατ (22)
• δικαστήν (22)
• δικάζων (21)
• δικαστῇ (19)
• δίκαιοί (17)
• δικανικῶν (17)
• δικάζει (17)
• δικάσειν (16)
• δίκᾳ (16)
• δικαίᾳ (15)
• δικαστοῦ (14)
• δικάζουσι (13)
• δικάζετε (13)
• δικάζεται (12)
• δικάζομαι (11)
• δικαιῶν (10)
• δικάζοντα (10)
• δικανικόν (9)
• δικανικοῦ (8)
• δικαστήρι (8)
• δικαιοῦν (8)
• δικαιοῖ (7)
• δικαιότερ (7)
• δικαιώσει (7)
• δικαίην (7)
• δικανικὸν (6)
• δικάσῃς (6)
• δικαιῶσαι (6)
• δίκαιαι (6)
• δικαίωσιν (5)
• δικαίαις (5)
• δικαιοῦσι (5)
• δικανικὸς (5)
• δικαστικὴ (5)
• δικάζῃ (5)
• δικάζηται (4)
• δικαιῶ (4)
• δικάσει (4)
• δικαίωσις (4)
• δικανική (4)
• δικάζωσι (4)
• δικανικὴ (4)
• δικανικοὶ (4)
• δικάζοντι (3)
• δικαίης (3)
• δίκασον (3)
• δι]κασταί (3)
• δικαιεῦσι (3)
• δικάσων (3)
• δικάζου (3)
• Δικαιάρχῳ (3)
• δικαιῶσι (3)
• δικάσῃ (3)
• δικαστικῇ (3)
• δικαζέσθω (3)
• δικάζομεν (3)
• δικανικὴν (3)
• δικασάτω (3)
• δικάσας (3)
• δικαίη (3)
• δικαιοῖς (3)
• δικαιωθῇς (3)
• δικάσομεν (3)
• δίκαι[ον (2)
• δικαιώσω (2)
• δικάσασι (2)
• δικάσεσθε (2)
• δικάσηται (2)
• δικάσω (2)
• δικάζεις (2)
• δικαιος (2)
• δίκαζε (2)
• δικανικῆς (2)
• δίκαρπον (2)
• δικαστική (2)
• δικάζευ (2)
• δικάζοιτο (2)
• δικάζωσιν (2)
• δικαίοισι (2)
• δικανικά (2)
• δικάσειεν (2)
• δικαιώσας (2)
• δικαζέμεν (2)
• δικάζοιεν (2)
• Δίκαιαν (2)
• δικα[σταί (2)
• δικαστέων (2)
• δ]ίκαιαι (1)
• δικαιῶσαί (1)
• δικανικῇ (1)
• δικανικῷ (1)
• δικάσαιμι (1)
• δικάσουσι (1)
• δικάσσει (1)
• δ[ικασ]ταί (1)
• δικαστἂν (1)
• δ[ικάζετε] (1)
• δικάζοι (1)
• δικαιᾶν (1)
• δικαίωμά (1)
• δικα[ίωσ] (1)
• δικανικαί (1)
• δικας (1)
• δικάσαντι (1)
• δικάσσας (1)
• δικασ[ταί (1)
• δικαστικῷ (1)
• δικάζον (1)
• δίκαἰ (1)
• [δίκαιον] (1)
• δικαιωθῇ (1)
• δικαιωτήν (1)
• δικάσαιτο (1)
• δικάσεται (1)
• δικάσοιεν (1)
• δικασθείη (1)
• δικασ]ταί (1)
• δικάζεθ (1)
• δίκαιαί (1)
• δ[ίκαιόν (1)
• δικαιοῦτε (1)
• ΔΙΚΑΙΩΝ (1)
• δικάσασα (1)
• δίκασεν (1)
• δικάσητ (1)
• δικάσοντά (1)
• δίκασσε (1)
• δι[κασ]ταί (1)
• δικαστ[αῖς (1)
• δικάζητε (1)
• δικάζωμεν (1)
• Δίκ]ας (1)
• δικάσαντα (1)
• ΔΙΚΑΣΟΝ (1)
• δικάσσαι (1)
• δικ[ασταί (1)
• δικαστ[αί (1)
• δικάσωσιν (1)
• δικάζῃς (1)
• δικάζουσα (1)
• δί[κα]ι (1)
• δι]καίας (1)
• δίκαιοιν (1)
• δικαιόν (1)
• δικαιότης (1)
• δικαιωθὲν (1)
• δικαιωτὴν (1)
• δικάσαις (1)
• δικάσεταί (1)
• δικασίμων (1)
• δικασπόλε (1)
• δικάσσῃ (1)
• δικαστ]αί (1)
• δικάσωμεν (1)
• δικαζέτω (1)
• δικάζοντί (1)
• δίκαιόσ] (1)
• δικαίωσ> (1)
• δικαιῶσιν (1)
• <δίκας (1)
• δικάσεις (1)
• δικάσῃσι (1)
• δικάσονθ (1)
• δικάσσατε (1)
• δικάζεταί (1)
• δικάζηταί (1)
• δίκαζον (1)
• δικάζω (1)
• δι]καίαισι (1)
• δικαιοῦ (1)
• δικαίω (1)
• δικαιώσῃ (1)
• δίκασαν (1)
• δικάσειε (1)
• δικάσετε (1)
• δίκασσαι (1)
• δ[ικα]σταί (1)
• δικάσωσι (1)
• δικάζεσθε (1)
• δικάζους (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.