Hellas Alive Dictionary - διαδικαζω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαδικάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαδικάζω διαδικάσω

Structure: δια (Prefix) + δικάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to give judgment in a case, to decide
to go to law, to have, settled by
to submit oneself to trial

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαδικάζω	διαδικάζεις	διαδικάζει
	Dual		διαδικάζετον	διαδικάζετον
	Plural	διαδικάζομεν	διαδικάζετε	διαδικάζουσιν*
Subjunctive	Singular	διαδικάζω	διαδικάζῃς	διαδικάζῃ
	Dual		διαδικάζητον	διαδικάζητον
	Plural	διαδικάζωμεν	διαδικάζητε	διαδικάζωσιν*
Optative	Singular	διαδικάζοιμι	διαδικάζοις	διαδικάζοι
	Dual		διαδικάζοιτον	διαδικαζοίτην
	Plural	διαδικάζοιμεν	διαδικάζοιτε	διαδικάζοιεν
Imperative	Singular		διαδίκαζε	διαδικαζέτω
	Dual		διαδικάζετον	διαδικαζέτων
	Plural		διαδικάζετε	διαδικαζόντων, διαδικαζέτωσαν
Infinitive		διαδικάζειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαδικαζων διαδικαζοντος	διαδικαζουσα διαδικαζουσης	διαδικαζον διαδικαζοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαδικάζομαι	διαδικάζει, διαδικάζῃ	διαδικάζεται
	Dual		διαδικάζεσθον	διαδικάζεσθον
	Plural	διαδικαζόμεθα	διαδικάζεσθε	διαδικάζονται
Subjunctive	Singular	διαδικάζωμαι	διαδικάζῃ	διαδικάζηται
	Dual		διαδικάζησθον	διαδικάζησθον
	Plural	διαδικαζώμεθα	διαδικάζησθε	διαδικάζωνται
Optative	Singular	διαδικαζοίμην	διαδικάζοιο	διαδικάζοιτο
	Dual		διαδικάζοισθον	διαδικαζοίσθην
	Plural	διαδικαζοίμεθα	διαδικάζοισθε	διαδικάζοιντο
Imperative	Singular		διαδικάζου	διαδικαζέσθω
	Dual		διαδικάζεσθον	διαδικαζέσθων
	Plural		διαδικάζεσθε	διαδικαζέσθων, διαδικαζέσθωσαν
Infinitive		διαδικάζεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαδικαζομενος διαδικαζομενου	διαδικαζομενη διαδικαζομενης	διαδικαζομενον διαδικαζομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαδικάσω	διαδικάσεις	διαδικάσει
	Dual		διαδικάσετον	διαδικάσετον
	Plural	διαδικάσομεν	διαδικάσετε	διαδικάσουσιν*
Optative	Singular	διαδικάσοιμι	διαδικάσοις	διαδικάσοι
	Dual		διαδικάσοιτον	διαδικασοίτην
	Plural	διαδικάσοιμεν	διαδικάσοιτε	διαδικάσοιεν
Infinitive		διαδικάσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαδικασων διαδικασοντος	διαδικασουσα διαδικασουσης	διαδικασον διαδικασοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαδικάσομαι	διαδικάσει, διαδικάσῃ	διαδικάσεται
	Dual		διαδικάσεσθον	διαδικάσεσθον
	Plural	διαδικασόμεθα	διαδικάσεσθε	διαδικάσονται
Optative	Singular	διαδικασοίμην	διαδικάσοιο	διαδικάσοιτο
	Dual		διαδικάσοισθον	διαδικασοίσθην
	Plural	διαδικασοίμεθα	διαδικάσοισθε	διαδικάσοιντο
Infinitive		διαδικάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαδικασομενος διαδικασομενου	διαδικασομενη διαδικασομενης	διαδικασομενον διαδικασομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεδίκαζον	διεδίκαζες	διεδίκαζεν*
	Dual		διεδικάζετον	διεδικαζέτην
	Plural	διεδικάζομεν	διεδικάζετε	διεδίκαζον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεδικαζόμην	διεδικάζου	διεδικάζετο
	Dual		διεδικάζεσθον	διεδικαζέσθην
	Plural	διεδικαζόμεθα	διεδικάζεσθε	διεδικάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

διαδικάζει δὲ καὶ τοῖσ γένεσι καὶ τοῖσ ἱερεῦσι τὰσ ἀμφισβητήσεισ τὰσ ὑπὲρ τῶν ἱερῶν ἁπάσασ οὗτοσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 57 2:2)
μισθῶν δὲ αὐτοῖσ πέρι καὶ τῶν ἀναιρέσεων τῶν ἔργων, καὶ ἐάν τισ αὐτοὺσ ἕτεροσ ἢ ’κεῖνοί τινα ἄλλον ἀδικῶσι, μέχρι δραχμῶν πεντήκοντα ἀστυνόμοι διαδικαζόντων, τὸ δὲ πλέον τούτου τὰ κοινὰ δικαστήρια διακρινόντων κατὰ νόμον. (Plato, Laws, book 8 124:1)
δικαστὰσ δὲ αὐτῶν εἶναι τοὺσ αὐτοὺσ οὕσπερ τοῖσ τὰ ἱερὰ συλῶσιν διαδικάζειν ἐρρήθη κυρίωσ· (Plato, Laws, book 9 115:1)
ἐὰν δ’ ἄρα ὑποζύγιον ἢ ζῷον ἄλλο τι φονεύσῃ τινά, πλὴν τῶν ὅσα ἐν ἀγῶνι τῶν δημοσίᾳ τιθεμένων ἀθλεύοντά τι τοιοῦτον δράσῃ, ἐπεξίτωσαν μὲν οἱ προσήκοντεσ τοῦ φόνου τῷ κτείναντι, διαδικαζόντων δὲ τῶν ἀγρονόμων οἷσιν ἂν καὶ ὁπόσοισ προστάξῃ ὁ προσήκων, τὸ δὲ ὀφλὸν ἔξω τῶν ὁρ́ων τῆσ χώρασ ἀποκτείναντασ διορίσαι. (Plato, Laws, book 9 131:1)
πόλει ἐν ᾗ δικαστήρια φαῦλα καὶ ἄφωνα, κλέπτοντα τὰσ αὑτῶν δόξασ, κρύβδην τὰσ κρίσεισ διαδικάζει καί, ὃ τούτου δεινότερον, ὅταν μηδὲ σιγῶντα ἀλλὰ θορύβου μεστὰ καθάπερ θέατρα ἐπαινοῦντά τε βοῇ καὶ ψέγοντα τῶν ῥητόρων ἑκάτερον ἐν μέρει κρίνῃ, χαλεπὸν τότε πάθοσ ὅλῃ τῇ πόλει γίγνεσθαι φιλεῖ. (Plato, Laws, book 9 150:1)

Synonyms

to give judgment in a case
- διαγιγνώσκω (to decide, to give judgment)
- δικάζω (to judge, to give judgment on, decide or determine)
- καταδιαιτάω (to decide as arbitrator against, give judgment against, to be decided against one)
to submit oneself to trial
- ἀποδικέω (to defend oneself on trial)
- ἀναδέχομαι (to take upon oneself, submit to)
- ὑφίστημι (to submit)

Derived

δικάζω (to judge, to give judgment on, decide or determine)
ἐκδικάζω (to decide finally, settle, to avenge)
ἐπιδικάζω (to adjudge property to, having had, adjudged to one)
καταδικάζω (to give judgment against, pass sentence upon, condemn)
συνδικάζω (to be assessor to a judge)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαδικάζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to give judgment in a case

to submit oneself to trial

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

διαδικάζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to give judgment in a case

to submit oneself to trial

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어