Ancient Greek-English Dictionary Language

δικάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δικάζω

Structure: δικάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: di/kh

Sense

  1. to judge, to give judgment on, decide or determine
  2. to adjudge, to decree, as, to ordain, to be decided
  3. to pass judgment on, condemn
  4. to plead in
  5. to decide between, judge, cause, to be judged or accused
  6. to be judge, give judgment, to sit as judges or jurymen
  7. to plead one's own case, defend one's right, have one's case tried, go to law, to go to law, for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικάζω δικάζεις δικάζει
Dual δικάζετον δικάζετον
Plural δικάζομεν δικάζετε δικάζουσιν*
SubjunctiveSingular δικάζω δικάζῃς δικάζῃ
Dual δικάζητον δικάζητον
Plural δικάζωμεν δικάζητε δικάζωσιν*
OptativeSingular δικάζοιμι δικάζοις δικάζοι
Dual δικάζοιτον δικαζοίτην
Plural δικάζοιμεν δικάζοιτε δικάζοιεν
ImperativeSingular δίκαζε δικαζέτω
Dual δικάζετον δικαζέτων
Plural δικάζετε δικαζόντων, δικαζέτωσαν
Infinitive δικάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δικαζων δικαζοντος δικαζουσα δικαζουσης δικαζον δικαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικάζομαι δικάζει, δικάζῃ δικάζεται
Dual δικάζεσθον δικάζεσθον
Plural δικαζόμεθα δικάζεσθε δικάζονται
SubjunctiveSingular δικάζωμαι δικάζῃ δικάζηται
Dual δικάζησθον δικάζησθον
Plural δικαζώμεθα δικάζησθε δικάζωνται
OptativeSingular δικαζοίμην δικάζοιο δικάζοιτο
Dual δικάζοισθον δικαζοίσθην
Plural δικαζοίμεθα δικάζοισθε δικάζοιντο
ImperativeSingular δικάζου δικαζέσθω
Dual δικάζεσθον δικαζέσθων
Plural δικάζεσθε δικαζέσθων, δικαζέσθωσαν
Infinitive δικάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δικαζομενος δικαζομενου δικαζομενη δικαζομενης δικαζομενον δικαζομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πάντα δὲ ταῦτα διώρισται τοῖσ ὀνόμασι, τοῖσ πράγμασι, τοῖσ χρόνοισ, τοῖσ ἐπιτιμίοισ, ταῖσ ἀγωγαῖσ καὶ τῷ πλήθει τῶν δικαζόντων. (Demades, On the Twelve Years, 60:3)
  • καὶ ταῦθ’, ὅπερ ἀρτίωσ εἶπον, τίσ οὐκ οἶδε καταμαρτυρηθέντ’ Ἀριστογείτονοσ, ὅτ’ ἐμπορίου ἐπιμελητὴσ λαχὼν ἀπεδοκιμάσθη ὑπὸ τῶν τότε δικαζόντων ἄρχειν ταύτην τὴν ἀρχήν; (Dinarchus, Speeches, 13:1)
  • κατηγορίᾳ τολμημάτων καὶ ἀποδείξεων, ῥέοντα δὲ καὶ φερόμενον οὐχ ἁπλῶσ οὐδὲ λιτῶσ, ἀλλ’ ὁμοῦ πάθεσι πολλοῖσ μᾶλλον δὲ παντοδαποῖσ, εἰσ ψυχὰσ ὁμοίωσ πολλὰσ καὶ ποικίλασ καὶ διαφόρουσ τῶν ἀκροωμένων ἢ τῶν δικαζόντων, ἃσ δεῖ τρέψαι καὶ μεταβαλεῖν ἢ νὴ Δία πραῧναι καὶ ἡμερῶσαι καὶ καταστῆσαι· (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 3 6:1)
  • κριθεῖσα δ’ ὕστερον ἔτεσι δέκα ἐπ’ Ἀριστοφῶντοσ, γενομένη δὲ ὡσ οὐδεμία τῶν δημοσίων περιβόητοσ διά τε τὴν δόξαν τῶν λεγόντων καὶ τὴν τῶν δικαζόντων εὐγένειαν, οἳ τοῖσ ἐλαύνουσι τὸν Δημοσθένη τότε πλεῖστον δυναμένοισ καὶ μακεδονίζουσιν οὐ προήκαντο τὴν κατ’ αὐτοῦ ψῆφον, ἀλλ’ οὕτω λαμπρῶσ ἀπέλυσαν ὥστε τὸ πέμπτον μέροσ τῶν ψήφων Αἰσχίνην μὴ μεταλαβεῖν. (Plutarch, Demosthenes, chapter 24 2:1)
  • οἱ δὲ Πτολεμαίου τοῦ Κεραυνοῦ φίλοι καλούμενον αὐτὸν ἑώρων ἐπὶ δίκην ὑπὸ Σελεύκου, γυπῶν καὶ λύκων δικαζόντων, καὶ κρέα πολλὰ τοῖσ πολεμίοισ διανέμοντα. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 10 12:1)

Synonyms

  1. to judge

  2. to plead in

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION