Ancient Greek-English Dictionary Language

δικάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δικάζω

Structure: δικάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: di/kh

Sense

  1. to judge, to give judgment on, decide or determine
  2. to adjudge, to decree, as, to ordain, to be decided
  3. to pass judgment on, condemn
  4. to plead in
  5. to decide between, judge, cause, to be judged or accused
  6. to be judge, give judgment, to sit as judges or jurymen
  7. to plead one's own case, defend one's right, have one's case tried, go to law, to go to law, for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικάζω δικάζεις δικάζει
Dual δικάζετον δικάζετον
Plural δικάζομεν δικάζετε δικάζουσιν*
SubjunctiveSingular δικάζω δικάζῃς δικάζῃ
Dual δικάζητον δικάζητον
Plural δικάζωμεν δικάζητε δικάζωσιν*
OptativeSingular δικάζοιμι δικάζοις δικάζοι
Dual δικάζοιτον δικαζοίτην
Plural δικάζοιμεν δικάζοιτε δικάζοιεν
ImperativeSingular δίκαζε δικαζέτω
Dual δικάζετον δικαζέτων
Plural δικάζετε δικαζόντων, δικαζέτωσαν
Infinitive δικάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δικαζων δικαζοντος δικαζουσα δικαζουσης δικαζον δικαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικάζομαι δικάζει, δικάζῃ δικάζεται
Dual δικάζεσθον δικάζεσθον
Plural δικαζόμεθα δικάζεσθε δικάζονται
SubjunctiveSingular δικάζωμαι δικάζῃ δικάζηται
Dual δικάζησθον δικάζησθον
Plural δικαζώμεθα δικάζησθε δικάζωνται
OptativeSingular δικαζοίμην δικάζοιο δικάζοιτο
Dual δικάζοισθον δικαζοίσθην
Plural δικαζοίμεθα δικάζοισθε δικάζοιντο
ImperativeSingular δικάζου δικαζέσθω
Dual δικάζεσθον δικαζέσθων
Plural δικάζεσθε δικαζέσθων, δικαζέσθωσαν
Infinitive δικάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δικαζομενος δικαζομενου δικαζομενη δικαζομενης δικαζομενον δικαζομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅπωσ μηδεὶσ μήτε δικάζηται μήτε ἐλέγχῃ μηδείσ. ὁ δὲ λαόσ μου ὡσ ἀντιλεγόμενοσ ἱερεύσ. (Septuagint, Prophetia Osee 4:4)
  • ἂν δέ τισ παρὰ ταῦτα δικάζηται, μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην. (Demosthenes, Speeches 31-40, 3:3)
  • δεδωκότων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῶν νόμων παραγράψασθαι περὶ ὧν ἄν τισ ἀφεὶσ καὶ ἀπαλλάξασ δικάζηται, γεγενημένων ἀμφοτέρων μοι τούτων πρὸσ Πανταίνετον τουτονί, παρεγραψάμην, ὡσ ἠκούσατ’ ἀρτίωσ, μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην, οὐκ οἰόμενοσ δεῖν ἀφεῖσθαι τοῦ δικαίου τούτου, οὐδ’, ἐπειδὰν ἐξελέγξω πρὸσ ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ καὶ ἀφεικότα τοῦτον ἐμαυτὸν καὶ ἀπηλλαγμένον, ἐγγενέσθαι τούτῳ μὴ φάσκειν ἀληθῆ με λέγειν, καὶ ποιεῖσθαι τεκμήριον ὡσ, εἴπερ ἐπράχθη τι τοιοῦτον, παρεγραψάμην ἂν αὐτόν, ἀλλ’ ἐπὶ ταύτησ τῆσ σκήψεωσ εἰσελθὼν ἀμφότερ’ ὑμῖν ἐπιδεῖξαι, καὶ ὡσ οὐδὲν ἠδίκηκα τοῦτον καὶ ὡσ παρὰ τὸν νόμον μοι δικάζεται. (Demosthenes, Speeches 31-40, 2:1)
  • δεδωκότων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῶν νόμων παραγράψασθαι περὶ ὧν ἄν τισ ἀφεὶσ καὶ ἀπαλλάξασ πάλιν δικάζηται, γεγενημένων ἀμφοτέρων τούτων τῷ πατρὶ πρὸσ Ναυσίμαχον καὶ Ξενοπείθην τοὺσ εἰληχότασ ἡμῖν, παρεγραψάμεθα, ὥσπερ ἠκούσατ’ ἀρτίωσ, μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην. (Demosthenes, Speeches 31-40, 2:1)
  • τίσ γὰρ ὑμῶν οὐκ οἶδεν ὅτι μάρτυρεσ μέν εἰσιν οὗτοι, οἷσ μὴ μέτεστι τοῦ πράγματοσ περὶ οὗ ἡ δίκη ἐστίν, ἀντίδικοι δ’ οἱ κοινωνοῦντεσ τῶν πραγμάτων περὶ ὧν ἂν δικάζηταί τισ αὐτοῖσ; (Demosthenes, Speeches 31-40, 70:5)

Synonyms

  1. to judge

  2. to plead in

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION