Sense

1. to judge, to give judgment on, decide or determine
2. to adjudge, to decree, as, to ordain, to be decided
3. to pass judgment on, condemn
4. to plead in
5. to decide between, judge, cause, to be judged or accused
6. to be judge, give judgment, to sit as judges or jurymen
7. to plead one's own case, defend one's right, have one's case tried, go to law, to go to law, for

Examples

• δίκαιον οὖν οὐχ ὑμᾶσ, οἳ δικάζετε νῦν, ἀλλὰ καὶ τὰ λοιπὰ γράμματα τῆσ πείρασ ἔχειν τινὰ φυλακὴν εἰ γὰρ ἐξέσται τοῖσ βουλομένοισ ἀπὸ τῆσ καθ’ αὑτὰ τάξεωσ ἐσ ἀλλοτρίαν βιάζεσθαι καὶ τοῦτο ἐπιτρέψετε ὑμεῖσ, ὧν χωρὶσ οὐδὲν καθόλου τι γράφεται, οὐχ ὁρῶ τίνα τρόπον αἱ συντάξεισ τὰ νόμιμα, ἐφ’ οἷσ ἐτάχθη τὰ κατ’ ἀρχάσ, ἕξουσιν. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 2:4)
• οὐδὲν γὰρ ἄλλο δρᾶτε πλὴν δικάζετε. (Aristophanes, Peace, Choral, antistrophe 2 1:5)
• οὐ γὰρ περὶ μικρῶν οὐδὲ τῶν τυχόντων ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ δικάζετε, ἀλλὰ περὶ σωτηρίασ τῆσ πόλεωσ ἁπάσησ καὶ πρὸσ τούτοισ περὶ δωροδοκίασ, ἔθουσ πονηροῦ καὶ πράγματοσ ἀλυσιτελοῦσ ὑμῖν καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ ἀπολωλεκότοσ. (Dinarchus, Speeches, 106:1)
• οἱ αὐτοὶ κατηγορεῖτε καὶ δικάζετε· (Lucian, Piscator, (no name) 9:9)
• κᾆθ’ ὅταν θύειν δέῃ, στρεβλοῦτε καὶ δικάζετε· (Aristophanes, Clouds, Parabasis, antepirrheme7)
• καὶ γὰρ] οὐχ ὑπὲρ [εἴκοσι τα]λάντων δ[ικάζετε], ἀλλὰ ὑπὲρ τ[ετρακο]σίων, οὐδ’ ὑ[πὲρ ἑνὸσ] ἀδικήμ[ατ]ο[σ, ἀλλ’ ὑ]πὲρ ἁπάντ[ων. (Hyperides, Speeches, 3:10)

Similar forms

• δίκαιον (1481)
• δικαίως (1150)
• δίκαια (879)
• δικασταί (867)
• δίκας (553)
• δικαίων (424)
• δίκαιος (415)
• δικαίου (372)
• δικαίῳ (158)
• δίκαιοι (147)
• δικαίοις (145)
• δίκαι (138)
• δικαστῶν (134)
• δικαίαν (129)
• δικαστὰς (123)
• δίκαιόν (121)
• δικαίους (109)
• δικάζειν (105)
• δικασταῖς (98)
• δικασταὶ (93)
• δικαίας (85)
• δικαστὴν (66)
• δίκαιός (57)
• δικαστάς (56)
• δικαστὴς (56)
• δικαία (53)
• δίκαις (43)
• δικαίωμα (33)
• δίκαιά (30)
• δικάσαι (29)
• Δίκαν (27)
• Δίκα (25)
• δικαστής (24)
• δικαιότατ (22)
• δικαστήν (22)
• δικάζων (21)
• δικαστῇ (19)
• δίκαιοί (17)
• δικανικῶν (17)
• δικάζει (17)
• δικάσειν (16)
• δίκᾳ (16)
• δικαίᾳ (15)
• δικαστοῦ (14)
• δικάζουσι (13)
• δικάζετε (13)
• δικάζεται (12)
• δικάζομαι (11)
• δικαιῶν (10)
• δικάζοντα (10)
• δικανικόν (9)
• δικανικοῦ (8)
• δικαστήρι (8)
• δικαιοῦν (8)
• δικαιοῖ (7)
• δικαιότερ (7)
• δικαιώσει (7)
• δικαίην (7)
• δικανικὸν (6)
• δικάσῃς (6)
• δικαιῶσαι (6)
• δίκαιαι (6)
• δικαίωσιν (5)
• δικαίαις (5)
• δικαιοῦσι (5)
• δικανικὸς (5)
• δικαστικὴ (5)
• δικάζῃ (5)
• δικάζηται (4)
• δικαιῶ (4)
• δικάσει (4)
• δικαίωσις (4)
• δικανική (4)
• δικάζωσι (4)
• δικανικὴ (4)
• δικανικοὶ (4)
• δικάζοντι (3)
• δικαίης (3)
• δίκασον (3)
• δι]κασταί (3)
• δικαιεῦσι (3)
• δικάσων (3)
• δικάζου (3)
• Δικαιάρχῳ (3)
• δικαιῶσι (3)
• δικάσῃ (3)
• δικαστικῇ (3)
• δικαζέσθω (3)
• δικάζομεν (3)
• δικανικὴν (3)
• δικασάτω (3)
• δικάσας (3)
• δικαίη (3)
• δικαιοῖς (3)
• δικαιωθῇς (3)
• δικάσομεν (3)
• δίκαι[ον (2)
• δικαιώσω (2)
• δικάσασι (2)
• δικάσεσθε (2)
• δικάσηται (2)
• δικάσω (2)
• δικάζεις (2)
• δικαιος (2)
• δίκαζε (2)
• δικανικῆς (2)
• δίκαρπον (2)
• δικαστική (2)
• δικάζευ (2)
• δικάζοιτο (2)
• δικάζωσιν (2)
• δικαίοισι (2)
• δικανικά (2)
• δικάσειεν (2)
• δικαιώσας (2)
• δικαζέμεν (2)
• δικάζοιεν (2)
• Δίκαιαν (2)
• δικα[σταί (2)
• δικαστέων (2)
• δ]ίκαιαι (1)
• δικαιῶσαί (1)
• δικανικῇ (1)
• δικανικῷ (1)
• δικάσαιμι (1)
• δικάσουσι (1)
• δικάσσει (1)
• δ[ικασ]ταί (1)
• δικαστἂν (1)
• δ[ικάζετε] (1)
• δικάζοι (1)
• δικαιᾶν (1)
• δικαίωμά (1)
• δικα[ίωσ] (1)
• δικανικαί (1)
• δικας (1)
• δικάσαντι (1)
• δικάσσας (1)
• δικασ[ταί (1)
• δικαστικῷ (1)
• δικάζον (1)
• δίκαἰ (1)
• [δίκαιον] (1)
• δικαιωθῇ (1)
• δικαιωτήν (1)
• δικάσαιτο (1)
• δικάσεται (1)
• δικάσοιεν (1)
• δικασθείη (1)
• δικασ]ταί (1)
• δικάζεθ (1)
• δίκαιαί (1)
• δ[ίκαιόν (1)
• δικαιοῦτε (1)
• ΔΙΚΑΙΩΝ (1)
• δικάσασα (1)
• δίκασεν (1)
• δικάσητ (1)
• δικάσοντά (1)
• δίκασσε (1)
• δι[κασ]ταί (1)
• δικαστ[αῖς (1)
• δικάζητε (1)
• δικάζωμεν (1)
• Δίκ]ας (1)
• δικάσαντα (1)
• ΔΙΚΑΣΟΝ (1)
• δικάσσαι (1)
• δικ[ασταί (1)
• δικαστ[αί (1)
• δικάσωσιν (1)
• δικάζῃς (1)
• δικάζουσα (1)
• δί[κα]ι (1)
• δι]καίας (1)
• δίκαιοιν (1)
• δικαιόν (1)
• δικαιότης (1)
• δικαιωθὲν (1)
• δικαιωτὴν (1)
• δικάσαις (1)
• δικάσεταί (1)
• δικασίμων (1)
• δικασπόλε (1)
• δικάσσῃ (1)
• δικαστ]αί (1)
• δικάσωμεν (1)
• δικαζέτω (1)
• δικάζοντί (1)
• δίκαιόσ] (1)
• δικαίωσ> (1)
• δικαιῶσιν (1)
• <δίκας (1)
• δικάσεις (1)
• δικάσῃσι (1)
• δικάσονθ (1)
• δικάσσατε (1)
• δικάζεταί (1)
• δικάζηταί (1)
• δίκαζον (1)
• δικάζω (1)
• δι]καίαισι (1)
• δικαιοῦ (1)
• δικαίω (1)
• δικαιώσῃ (1)
• δίκασαν (1)
• δικάσειε (1)
• δικάσετε (1)
• δίκασσαι (1)
• δ[ικα]σταί (1)
• δικάσωσι (1)
• δικάζεσθε (1)
• δικάζους (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.