διάλεκτος
Second declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διάλεκτος
διαλέκτου
Structure:
διαλεκτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- discourse, conversation
- manner of speech, language
- dialect, accent
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡ δὲ δὴ Πλατωνικὴ διάλεκτοσ βούλεται μὲν εἶναι καὶ αὐτὴ μῖγμα ἑκατέρου τῶν χαρακτήρων, τοῦ τε ὑψηλοῦ καὶ ἰσχνοῦ, καθάπερ εἴρηταί μοι πρότερον· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 2:1)
- πρώτη τῶν ἀρετῶν γένοιτ’ ἄν, ἧσ χωρὶσ οὐδὲ τῶν ἄλλων τῶν περὶ τοὺσ λόγουσ ὄφελόσ τι, ἡ καθαρὰ τοῖσ ὀνόμασι καὶ τὸν Ἑλληνικὸν χαρακτῆρα σῴζουσα διάλεκτοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 16:1)
- οἷσ ἦν ἡ διάλεκτοσ χρήσιμοσ οὗτοσ ὁ χαρακτὴρ οὔτ’ εἰσ τοὺσ συμβουλευτικοὺσ οὔτ’ εἰσ τοὺσ δικανικοὺσ ἀγῶνασ, ἐν οἷσ οἵ τ’ ἐκκλησιάζοντεσ καὶ οἱ δικάζοντεσ, οὐχ οἱούσ ὁ Θουκυδίδησ ὑπέθετο, συνέρχονται. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 50 2:1)
- οὔτε γὰρ μεταφοραί τινεσ ἔνεισιν εὐγενεῖσ οὔτε ὑπαλλαγαὶ οὔτε καταχρήσεισ οὔτ’ ἄλλη τροπικὴ διάλεκτοσ οὐδεμία, οὐδὲ δὴ γλῶτται παλαιαί τινεσ οὐδὲ ξένα ἢ πεποιημένα ὀνόματα. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 331)
- εἰσὶ γὰρ ἀντίθετοι καὶ παρόμοιοι καὶ πάρισοι καὶ οἱ παραπλήσιοι τούτοισ, ἐξ ὧν ἡ πανηγυρικὴ διάλεκτοσ ἀποτελεῖται. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2355)
Synonyms
-
discourse
- ὀαριστύς (familiar converse, fond discourse, intercourse)
-
manner of speech