Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διάλεκτοσ δέ ἐστι λέξισ κεχαραγμένη ἐθνικῶσ τε καὶ Ἑλληνικῶσ, ἢ λέξισ ποταπή, τουτέστι ποιὰ κατὰ διάλεκτον, οἱο͂ν κατὰ μὲν τὴν Ἀτθίδα Θάλαττα, κατὰ δὲ τὴν Ιἄδα Ἡμέρη.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 56:5)
οὔτε γὰρ μεταφοραί τινεσ ἔνεισιν εὐγενεῖσ οὔτε ὑπαλλαγαὶ οὔτε καταχρήσεισ οὔτ’ ἄλλη τροπικὴ διάλεκτοσ οὐδεμία, οὐδὲ δὴ γλῶτται παλαιαί τινεσ οὐδὲ ξένα ἢ πεποιημένα ὀνόματα.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 331)
εἰσὶ γὰρ ἀντίθετοι καὶ παρόμοιοι καὶ πάρισοι καὶ οἱ παραπλήσιοι τούτοισ, ἐξ ὧν ἡ πανηγυρικὴ διάλεκτοσ ἀποτελεῖται.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2355)
ἡ δὲ δὴ Πλατωνικὴ διάλεκτοσ βούλεται μὲν εἶναι καὶ αὐτὴ μῖγμα ἑκατέρων τῶν χαρακτήρων, τοῦ τε ὑψηλοῦ καὶ ἰσχνοῦ, καθάπερ εἴρηταί μοι πρότερον, πέφυκε δ’ οὐχ ὁμοίωσ πρὸσ ἀμφοτέρουσ τοὺσ χαρακτῆρασ εὐτυχήσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 51)
ἐναλλαγείσησ δὲ τῆσ πτώσεωσ καὶ τῶν συνδέσμων πολλῶν εἰσ βραχὺ συναχθέντων, οἶμαι, περίεργόσ τε καὶ ἀσυνήθησ καὶ ἐξηλλαγμένη γέγονεν ἡ διάλεκτοσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 9 4:3)
καθαρεύει τε γὰρ εἴ τισ ἄλλη τοῖσ ὀνόμασι καὶ τὴν διάλεκτόν ἐστιν ἀκριβήσ, φανερά τ’ ἐστὶ καὶ κοινὴ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ ἁπάσασ περιείληφεν, ἐξ ὧν ἂν μάλιστα γένοιτο διάλεκτοσ σαφήσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 18 1:2)
ἀλλὰ μὴν ὅτι γε ἄψυχόσ ἐστιν ἡ διάλεκτοσ αὐτοῦ καὶ οὐ παθητικὴ πνεύματόσ τε, οὗ μάλιστα δεῖ τοῖσ ἐναγωνίοισ λόγοισ, ἐλαχίστην ἔχουσα μοῖραν, οἰόμαι μὲν ἔγωγε καὶ χωρὶσ ὑπομνήσεωσ ἅπασιν εἶναι φανερόν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 19 4:6)
ἤδη δέ τινων ἤκουσα ἐγὼ λεγόντων, ὡσ, εἰ καὶ παρὰ θεοῖσ διάλεκτόσ ἐστιν, ᾗ τὸ τῶν ἀνθρώπων κέχρηται γένοσ, οὐκ ἄλλωσ ὁ βασιλεὺσ ὤν αὐτῶν διαλέγεται θεὸσ ἢ ὡσ Πλάτων.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 232)
οἷσ ἦν ἡ διάλεκτοσ χρήσιμοσ οὗτοσ ὁ χαρακτὴρ οὔτ’ εἰσ τοὺσ συμβουλευτικοὺσ οὔτ’ εἰσ τοὺσ δικανικοὺσ ἀγῶνασ, ἐν οἷσ οἵ τ’ ἐκκλησιάζοντεσ καὶ οἱ δικάζοντεσ, οὐχ οἱούσ ὁ Θουκυδίδησ ὑπέθετο, συνέρχονται.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 50 2:1)
ἡ δὲ δὴ Πλατωνικὴ διάλεκτοσ βούλεται μὲν εἶναι καὶ αὐτὴ μῖγμα ἑκατέρου τῶν χαρακτήρων, τοῦ τε ὑψηλοῦ καὶ ἰσχνοῦ, καθάπερ εἴρηταί μοι πρότερον·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 2:1)
πρώτη τῶν ἀρετῶν γένοιτ’ ἄν, ἧσ χωρὶσ οὐδὲ τῶν ἄλλων τῶν περὶ τοὺσ λόγουσ ὄφελόσ τι, ἡ καθαρὰ τοῖσ ὀνόμασι καὶ τὸν Ἑλληνικὸν χαρακτῆρα σῴζουσα διάλεκτοσ.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 16:1)
οἰκειοτάτη γοῦν διάλεκτοσ αὕτη αὐτοῖσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 250:1)
θεὸσ δὲ ἀνθρώπῳ οὐ μείγνυται, ἀλλὰ διὰ τούτου πᾶσά ἐστιν ἡ ὁμιλία καὶ ἡ διάλεκτοσ θεοῖσ πρὸσ ἀνθρώπουσ, καὶ ἐγρηγορόσι καὶ καθεύδουσι·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 323:1)
ἡ μὲν οὖν ἐν Φαίδρῳ διάλεκτοσ ὀλίγου δεῖν ἅπασι διὰ στόματόσ ἐστι, τῷ ἀγενήτῳ τὸ ἀνώλεθρον τῷ δ’ αὐτοκινήτῳ πιστουμένη τὸ ἀγένητον αὐτῆσ·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 8 3:1)
"ἡ δὲ τῆσ Πυθίασ διάλεκτοσ, ὥσπερ οἱ μαθηματικοὶ γραμμὴν εὐθεῖαν καλοῦσι τὴν ἐλαχίστην τῶν ταὐτὰ πέρατ’ ἐχουσῶν, οὕτωσ οὐ ποιοῦσα καμπὴν οὐδὲ κύκλον οὐδὲ διπλόην οὐδ’ ἀμφιβολίαν ἀλλ’ εὐθεῖα πρὸσ τὴν ἀλήθειαν οὖσα πρὸσ δὲ πίστιν ἐπισφαλὴσ καὶ ὑπεύθυνοσ οὐδένα καθ’ αὑτῆσ ἔλεγχον ἄχρι νῦν παραδέδωκεν, ἀναθημάτων δὲ καὶ δώρων ἐμπέπληκε βαρβαρικῶν καὶ Ἑλληνικῶν τὸ χρηστήριον, οἰκοδομημάτων δ’ ἐκαλλώπισε κάλλεσι καὶ κατασκευαῖσ Ἀμφικτυονικαῖσ.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 297)

SEARCH

MENU NAVIGATION