- ἔνθ οἵ γ ἄλγε ἔχοντες ὑπὸ χθονὶ ναιετάοντες εἱάτ ἐπ ἐσχατιῇ, μεγάλης ἐν πείρασι γαίης, δηθὰ μάλ ἀχνύμενοι, κραδίῃ μέγα πένθος ἔχοντες. (Hesiod, Theogony, Book Th. 60:3)
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 60:3)
- ἤδη γὰρ φάος οἴχεθ ὑπὸ ζόφον, οὐδὲ ἐοίκε δηθὰ θεῶν ἐν δαιτὶ θαασσέμεν, ἀλλὰ νέεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 18 1:6)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 18 1:6)
- αἶψα δὲ τοίγε Ῥήβαν ὠκυρόην ποταμὸν σκόπελόν τε Κολώνης, ἄκρην δ οὐ μετὰ δηθὰ παρεξενέοντο Μέλαιναν, τῇ δ ἄρ ἐπὶ προχοὰς Φυλληίδας, ἔνθα πάροιθεν Διψακὸς υἷ Ἀθάμαντος ἑοῖς ὑπέδεκτο δόμοισιν, ὁππόθ ἅμα κριῷ φεῦγεν πόλιν Ὀρχομενοῖο: (Apollodorus, Argonautica, book 2 10:23)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:23)
- Οὐδ ἄρα δηθὰ Λύκον, κείνης πρόμον ἠπείροιο, καὶ Μαριανδυνοὺς λάθον ἀνέρας ὁρμισθέντες αὐθένται Ἀμύκοιο κατὰ κλέος, ὃ πρὶν ἄκουον: (Apollodorus, Argonautica, book 2 12:16)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 12:16)
- οἱ δ ὑπ ἔρωτος δηθὰ κυλοιδιόωντες ἐτώσια μοχθίζοντι. (Theocritus, Idylls, 23)
(테오크리토스, Idylls, 23)