Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ξυνός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ξυνός

Structure: ξυν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: cu/n

Sense

  1. Ionic spelling of κοινός ‎(koinós)

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ξυνός ξυνή ξύνον
Genitive ξυνοῦ ξυνῆς ξύνου
Dative ξυνῷ ξυνῇ ξύνῳ
Accusative ξυνόν ξυνήν ξύνον
Vocative ξυνέ ξυνή ξύνον
DualN/A/V ξυνώ ξυνᾱ́ ξύνω
G/D ξυνοῖν ξυναῖν ξύνοιν
PluralNominative ξυνοί ξυναί ξύνα
Genitive ξυνῶν ξυνῶν ξύνων
Dative ξυνοῖς ξυναῖς ξύνοις
Accusative ξυνούς ξυνᾱ́ς ξύνα
Vocative ξυνοί ξυναί ξύνα
Positive Comparative Superlative
Adjective ξυνός ξυνοῦ ξυνότερος ξυνοτεροῦ ξυνότατος ξυνοτατοῦ
Adverb ξύνως ξυνότερον ξυνότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢν δὲ λάθῃσ αὖθισ εἰσ τὴν λιχνείαν κατολισθών, ἐμοὶ μὲν ἀποπεπλήρωται ἡ παραίνεσισ, σὺ δὲ σεαυτὸν αἰτιάσῃ, ἄν γε καὶ ξυνῇσ χείρων γενόμενοσ. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 25:7)
  • οὔκ, ἢν ξυνῇσ γ’ ἀνδράσι καλοῖσ τε κἀγαθοῖσ. (Aristophanes, Wasps, Episode, lyric8)
  • ἀλλὰ σὺ τὸν στέργοντ’ ἀπαναίνεαι, οὐδέ σε θέλγει οὐ χρόνοσ, οὐ ξυνῆσ σύμβολα σωφροσύνησ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 158 1:1)
  • σχῆμα δὲ πᾶσιν ἔφαινε φυτοσπόρον ἄρσενοσ αἰδοῦσ, ξυνῆσ ἀγλαϊήσ κεκερασμένα σήματα φαίνων. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 21:2)
  • εἰ δ’ ἐτεὸν τὸν Ἄδωνιν ἐφίλαο, Περσεφόνεια, οἴκτειρον ξυνῆσ ἄλγεα τηκεδόνοσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 289 1:3)

Synonyms

  1. Ionic spelling of κοινός ‎

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION