Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ξυνός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ξυνός

Structure: ξυν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: cu/n

Sense

  1. Ionic spelling of κοινός ‎(koinós)

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ξυνός ξυνή ξύνον
Genitive ξυνοῦ ξυνῆς ξύνου
Dative ξυνῷ ξυνῇ ξύνῳ
Accusative ξυνόν ξυνήν ξύνον
Vocative ξυνέ ξυνή ξύνον
DualN/A/V ξυνώ ξυνᾱ́ ξύνω
G/D ξυνοῖν ξυναῖν ξύνοιν
PluralNominative ξυνοί ξυναί ξύνα
Genitive ξυνῶν ξυνῶν ξύνων
Dative ξυνοῖς ξυναῖς ξύνοις
Accusative ξυνούς ξυνᾱ́ς ξύνα
Vocative ξυνοί ξυναί ξύνα
Positive Comparative Superlative
Adjective ξυνός ξυνοῦ ξυνότερος ξυνοτεροῦ ξυνότατος ξυνοτατοῦ
Adverb ξύνως ξυνότερον ξυνότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γέρων γέροντα παρακόμιζ’, ᾧ ξύνοπλα δόρατα νέα νέῳ τὸ πάροσ ἐν ἡλίκων πόνοισ ξυνῆν ποτ’, εὐκλεεστάτασ πατρίδοσ οὐκ ὀνείδη. (Euripides, Heracles, choral, antistrophe 13)
  • ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐσ Φάρσαλον ᾤχετ’, εἶτ’ ἐκεῖ μόνοσ μόνοισ τοῖσ Πενέσταισι ξυνῆν τοῖσ Θετταλῶν, αὐτὸσ πενέστησ ὢν ἔλαττων οὐδενόσ. (Aristophanes, Wasps, Choral, strophe4)
  • ταῖσ δὲ θεμιστεύει μεσάτη Χάρισ, οὐ δὲ δικάζειν οἶδεν, ἐπεὶ ξυνὴν τέρψιν ὁ χῶροσ ἔχει. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 6642)
  • ἐνθάδε γὰρ Νύμφαι δενδρίτιδεσ, αἳ τ’ ἐνὶ πόντῳ Νηρεΐδεσ ξυνὴν θέντο συνηλυσίην ἀμφ’ ἐμὲ γὰρ μάρναντο· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 6652)
  • ἠχὼ γὰρ φιλέει, καὶ πλάζεται ἀλλὰ σύ, Βάκχε, ἵλαθι τῷ ξυνὴν ἀμφιέποντι τύχην. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 872)

Synonyms

  1. Ionic spelling of κοινός ‎

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION