Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βούλομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βούλομαι βουλήσομαι ἐβουλήθην βεβούλημαι

Structure: βούλ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: 어근 BOL, epic bo/lomai, 라틴어 volo: 등과 동계어임. boulh/.

Sense

  1. (implying choice or preference) I will, wish, am willing, want
  2. I mean, profess
  3. I prefer

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βούλομαι βούλει, βούλῃ βούλεται
Dual βούλεσθον βούλεσθον
Plural βουλόμεθα βούλεσθε βούλονται
SubjunctiveSingular βούλωμαι βούλῃ βούληται
Dual βούλησθον βούλησθον
Plural βουλώμεθα βούλησθε βούλωνται
OptativeSingular βουλοίμην βούλοιο βούλοιτο
Dual βούλοισθον βουλοίσθην
Plural βουλοίμεθα βούλοισθε βούλοιντο
ImperativeSingular βούλου βουλέσθω
Dual βούλεσθον βουλέσθων
Plural βούλεσθε βουλέσθων, βουλέσθωσαν
Infinitive βούλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλομενος βουλομενου βουλομενη βουλομενης βουλομενον βουλομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουλήσομαι βουλήσει, βουλήσῃ βουλήσεται
Dual βουλήσεσθον βουλήσεσθον
Plural βουλησόμεθα βουλήσεσθε βουλήσονται
OptativeSingular βουλησοίμην βουλήσοιο βουλήσοιτο
Dual βουλήσοισθον βουλησοίσθην
Plural βουλησοίμεθα βουλήσοισθε βουλήσοιντο
Infinitive βουλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλησομενος βουλησομενου βουλησομενη βουλησομενης βουλησομενον βουλησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουληθήσομαι βουληθήσῃ βουληθήσεται
Dual βουληθήσεσθον βουληθήσεσθον
Plural βουληθησόμεθα βουληθήσεσθε βουληθήσονται
OptativeSingular βουληθησοίμην βουληθήσοιο βουληθήσοιτο
Dual βουληθήσοισθον βουληθησοίσθην
Plural βουληθησοίμεθα βουληθήσοισθε βουληθήσοιντο
Infinitive βουληθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουληθησομενος βουληθησομενου βουληθησομενη βουληθησομενης βουληθησομενον βουληθησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβουλόμην ἐβούλου ἐβούλετο
Dual ἐβούλεσθον ἐβουλέσθην
Plural ἐβουλόμεθα ἐβούλεσθε ἐβούλοντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβουλήθην ἐβουλήθης ἐβουλήθη
Dual ἐβουλήθητον ἐβουληθήτην
Plural ἐβουλήθημεν ἐβουλήθητε ἐβουλήθησαν
SubjunctiveSingular βουλήθω βουλήθῃς βουλήθῃ
Dual βουλήθητον βουλήθητον
Plural βουλήθωμεν βουλήθητε βουλήθωσιν*
OptativeSingular βουληθείην βουληθείης βουληθείη
Dual βουληθείητον βουληθειήτην
Plural βουληθείημεν βουληθείητε βουληθείησαν
ImperativeSingular βουλήθητι βουληθήτω
Dual βουλήθητον βουληθήτων
Plural βουλήθητε βουληθέντων
Infinitive βουληθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουληθεις βουληθεντος βουληθεισα βουληθεισης βουληθεν βουληθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βουλομένου γὰρ ἐμοῦ κομίσασθαι τἀμαυτοῦ καὶ πλεῖν εἰσ Βυζάντιον, ἡγησάμενοσ οὗτοσ κάλλιστον καιρὸν αὑτῷ παραπεπτωκέναι· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 19 4:2)
  • ἑτέρου δὲ εἰπόντοσ βασανίζεσθαι τὸν παῖδα αὐτῷ νοσοῦντα, Ἐπὶ τῷ, ἔφη, ἢ τί βουλομένου τοῦ βασανίζοντοσ; (Lucian, 6:6)
  • ὅτι οὐδ’ ἂν εἷσ θύσειεν ἀνθρώπων ἔτι, οὐ βοῦν ἄν, οὐχὶ ψαιστόν, οὐκ ἄλλ’ οὐδὲ ἕν, μὴ βουλομένου σοῦ. (Aristophanes, Plutus, Prologue 3:33)
  • συμβουλεύων τε τῇ πόλει κράτιστα τε καὶ πράττων ὅτου δέοιντο Λακεδαιμόνιοι, ἐφθονήθη ὑπὸ τῶν ἀντιπολιτευομένων, οἳ τοὺσ ἐφόρουσ ψευδέσι λόγοισ παραγαγόντεσ, ὡσ τοῦ Ἀλκίππου βουλομένου τοὺσ νόμουσ καταλῦσαι, φυγῇ περιέβαλον τὸν ἄνδρα. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 5 2:2)
  • οὐ γὰρ ἔστιν εὑρεῖν οὐδ’ ἐπιτυχεῖν τοῦ τἀλλότρια βουλομένου λαμβάνειν. (Plutarch, De amore prolis, section 4 12:2)

Synonyms

  1. I will

  2. I mean

  3. I prefer

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION