ἀτύχημα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀτύχημα
Structure:
ἀτυχηματ
(Stem)
Sense
- a misfortune, mishap
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- μὴ ἀφῆτε, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μὴ ἀφῆτε τὸν ἐπὶ τοῖσ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἀτυχήμασιν ἐπιγεγραμμένον ἀτιμώρητον, εἰλημμένον ἐπ’ αὐτοφώρῳ δῶρα ἔχοντα κατὰ τῆσ πόλεωσ, μηδὲ τῆσ ἀγαθῆσ τύχησ ὑμᾶσ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἀγούσησ, καὶ τὸν μὲν ἕτερον τῶν τὴν πατρίδα λελυμασμένων ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐκβεβληκυίασ, τοῦτον δ’ ὑμῖν ἀποκτεῖναι παραδούσησ, αὐτοὶ τοῖσ πᾶσι συμφέρουσιν ἐναντιωθῆτε, ἀλλὰ μετοιωνίσασθε τὰσ τῆσ πόλεωσ πράξεισ, εἰσ τούτουσ τοὺσ ἡγεμόνασ τὰσ ἀποτυχίασ τρέψαντεσ. (Dinarchus, Speeches, 35:1)
- κ]αὶ Δημοκράτη[σ αὐτ]οῖσ ὁ Ἀφιδναῖοσ [ἀεὶ παρ]ακαθήμενοσ καὶον ἱστὰσ γελωτοπ[οιεῖ ἐ]πὶ τοῖσ τῆσ πόλεω[σ ἀ]τυχήμασιν, καὶ λο[ιδορεῖ]θ’ ὑμῖν μεθ’ ἡμέρα[ν ἐν τ]ῇ ἀγορᾷ, εἰσ ἑσπέρα[ν δὲ δε]ιπν[ή]σων ὡσ ὑμ[ᾶσ ἔ]ρχεται. (Hyperides, Speeches, 10:2)
- ἐφ’ οἷσ Δεινάρχου τοῦ Κορινθίου κατηγορήσαντοσ παροξυνθεὶσ ὁ Κάσσανδροσ ἐγκατέσφαξεν αὐτοῦ τῷ κόλπῳ τὸν υἱόν, εἶτα οὕτωσ ἐκεῖνον ἀνελεῖν προσέταξεν, ἐν τοῖσ μεγίστοισ διδασκόμενον ἀτυχήμασιν ὅτι πρώτουσ ἑαυτοὺσ οἱ προδόται πωλοῦσιν, ὃ πολλάκισ Δημοσθένουσ προαγορεύοντοσ οὐκ ἐπίστευσε. (Plutarch, Demosthenes, chapter 31 4:1)
- ἐν δὲ τοῖσ Σικελικοῖσ τῶν Ἀθηναίων ἀτυχήμασιν αἵ τε χρυσαῖ τοῦ φοίνικοσ ἀπέρρεον βάλανοι, καὶ τὴν ἀσπίδα τοῦ Παλλαδίου κόρακεσ περιέκοπτον. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 8 3:2)
- οὕτωσ ὀνομάζοντεσ, ἀλλήλουσ παρεκάλουν οὔθ’ οἱο͂ν ἐπιλήπτουσ ὑπὸ πάθουσ ἄφνω γενομένουσ, ὡσ Γάιοσ Γράκχοσ ἐπὶ θερμοῖσ τοῖσ περὶ τὸν ἀδελφὸν ἀτυχήμασιν ἀπωτάτω τῶν κοινῶν τὸν βίον θέμενοσ, εἶθ’ ὕβρει τινῶν καὶ λοιδορίᾳ πρὸσ αὐτὸν ἀναφλεχθεὶσ ὑπ’ ὀργῆσ, ἐνέπεσε τοῖσ κοινοῖσ· (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 2 8:1)
