Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄτρεπτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄτρεπτος ἄτρεπτη ἄτρεπτον

Structure: ἀ (Prefix) + τρεπτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: tre/pw

Sense

  1. unmoved, immutable

Examples

  • οὔτε δὴ τούτουσ περιοπτέον οὕτωσ ἀσθενῶσ ἔχοντασ οὔτ’ αὖ πάλιν ἐκείνην ἐπαινετέον τὴν ἄτρεπτον καὶ ἀτενῆ διάθεσιν, ἐν δὲ τὸ θαρσαλέον τε καὶ ἐμμανὲσ ὅππη ὀρούσαι φαίνετ’ Ἀναξάρχου κύνεον μένοσ· (Plutarch, De vitioso pudore, section 21)
  • λέγεται δὲ Κάτων εὐθὺσ ἐκ παιδίου τῇ τε φωνῇ καὶ τῷ προσώπῳ καὶ ταῖσ περὶ τὰσ παιδιὰσ διατριβαῖσ ἦθοσ ὑποφαίνειν ἄτρεπτον καὶ ἀπαθὲσ καὶ βέβαιον ἐν πᾶσιν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 1 2:1)
  • οἱ γοῦν ἔριν ἔχοντεσ εὐψυχίασ ἀεὶ καὶ ἀρετῆσ πρὸσ αὐτόν, ἐν οἷσ ἐλείποντο, τὴν τοῦ σώματοσ ᾐτιῶντο ῥώμην ἄτρεπτον οὖσαν καὶ πρὸσ μηδένα πόνον ἀπαγορεύουσαν. (Plutarch, Lives, chapter 2 1:2)
  • οὕτω δὴ τὴν προαίρεσιν ἀπερείσαντασ ἐν ἑαυτοῖσ καὶ ποιήσαντασ ἄτρεπτον καὶ δυσμετάθετον, τρέπεσθαι χρὴ πρὸσ κατανόησιν τοῦ ἤθουσ τῶν πολιτῶν, ὃ μάλιστα συγκραθὲν ἐκ πάντων ἐπιφαίνεται καὶ ἰσχύει. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 31)
  • Ξυνίστα ται δὲ οὐκ ἐπ’ αἰτίῃ μοῦνον ἥπατοσ, ὅκωσ τισὶ τῶν ἰητρῶν δοκέει, ἀλλὰ κοιλίῃ καὶ σπληνὶ καὶ νεφροῖσι καὶ κώλῳ· καὶ ἐφ’ ἥπατι μὲν ὧδε· ἢν φλεγμαίνῃ μὲν ἢ σκίρρον ἴσχῃ τὸ ἧπαρ, ἄτρεπτον δὲ τὸ ἐσ ἐργασίην ἐῄ, τίκτει μὲν ἐν τῷ ἥπατι χολὴν, καὶ διακρίνει τήνδε ἡ ἐν ἥπατι οὖσα κύστισ· ἀλλ’ ἢν αἱ φέρουσαι ἐσ τὸ ἔντερον τὴν χολὴν ὁδοὶ ὑπὸ τῆσ φλεγμασίησ , ἢ τοῦ σκίρρου φραχθῶσι, πλημμυρῇ δὲ ἡ κύστισ, παλίσσυτοσ ἡ χολή· τῷ αἵματι οὖν μίσγεται. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 301)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION