Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ξυνίστα ται δὲ οὐκ ἐπ’ αἰτίῃ μοῦνον ἥπατοσ, ὅκωσ τισὶ τῶν ἰητρῶν δοκέει, ἀλλὰ κοιλίῃ καὶ σπληνὶ καὶ νεφροῖσι καὶ κώλῳ· καὶ ἐφ’ ἥπατι μὲν ὧδε· ἢν φλεγμαίνῃ μὲν ἢ σκίρρον ἴσχῃ τὸ ἧπαρ, ἄτρεπτον δὲ τὸ ἐσ ἐργασίην ἐῄ, τίκτει μὲν ἐν τῷ ἥπατι χολὴν, καὶ διακρίνει τήνδε ἡ ἐν ἥπατι οὖσα κύστισ· ἀλλ’ ἢν αἱ φέρουσαι ἐσ τὸ ἔντερον τὴν χολὴν ὁδοὶ ὑπὸ τῆσ φλεγμασίησ , ἢ τοῦ σκίρρου φραχθῶσι, πλημμυρῇ δὲ ἡ κύστισ, παλίσσυτοσ ἡ χολή· τῷ αἵματι οὖν μίσγεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.301)
καὶ ταραχῆσ γενομένησ ἐπὶ τῆσ πόλεωσ πυθομένων τὸ γεγονὸσ ἄτρεπτον μεῖναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. g'. POLEMWN 2:7)
Καταπαύει μὲν ὁ Ζοροβάβηλοσ τὸν περὶ τῆσ ἀληθείασ λόγον, ἐπιβοήσαντοσ δὲ τοῦ πλήθουσ ὡσ ἄριστα εἰπόντοσ, καὶ ὅτι τὸ ἀληθὲσ ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν αὐτὸσ ἦν ὑπεσχημένοσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 72:1)
καὶ γὰρ ὅπλα καὶ τείχη καὶ φρουρίων δυσάλωτοι κατασκευαὶ καὶ φρόνημα πρὸσ τοὺσ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ κινδύνουσ ἄτρεπτον πάντασ πρὸσ τὴν ἀπόστασιν ἐπέρρωσεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 414:1)
καὶ τῷ πλήθει τῶν πεφονευμένων ἐπιτυχόντεσ οὐχ ὡσ ἐπὶ πολεμίοισ ἥσθησαν, τὴν δὲ γενναιότητα τοῦ βουλεύματοσ καὶ τὴν ἐν τοσούτοισ ἄτρεπτον ἐπὶ τῶν ἔργων ἐθαύμασαν τοῦ θανάτου καταφρόνησιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 453:1)
λέγεται δὲ Κάτων εὐθὺσ ἐκ παιδίου τῇ τε φωνῇ καὶ τῷ προσώπῳ καὶ ταῖσ περὶ τὰσ παιδιὰσ διατριβαῖσ ἦθοσ ὑποφαίνειν ἄτρεπτον καὶ ἀπαθὲσ καὶ βέβαιον ἐν πᾶσιν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 1 2:1)
οὔτε δὴ τούτουσ περιοπτέον οὕτωσ ἀσθενῶσ ἔχοντασ οὔτ’ αὖ πάλιν ἐκείνην ἐπαινετέον τὴν ἄτρεπτον καὶ ἀτενῆ διάθεσιν, ἐν δὲ τὸ θαρσαλέον τε καὶ ἐμμανὲσ ὅππη ὀρούσαι φαίνετ’ Ἀναξάρχου κύνεον μένοσ·
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 21)
οἱ γοῦν ἔριν ἔχοντεσ εὐψυχίασ ἀεὶ καὶ ἀρετῆσ πρὸσ αὐτόν, ἐν οἷσ ἐλείποντο, τὴν τοῦ σώματοσ ᾐτιῶντο ῥώμην ἄτρεπτον οὖσαν καὶ πρὸσ μηδένα πόνον ἀπαγορεύουσαν.
(플루타르코스, Lives, chapter 2 1:2)
οὕτω δὴ τὴν προαίρεσιν ἀπερείσαντασ ἐν ἑαυτοῖσ καὶ ποιήσαντασ ἄτρεπτον καὶ δυσμετάθετον, τρέπεσθαι χρὴ πρὸσ κατανόησιν τοῦ ἤθουσ τῶν πολιτῶν, ὃ μάλιστα συγκραθὲν ἐκ πάντων ἐπιφαίνεται καὶ ἰσχύει.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 31)
χειμῶνοσ γὰρ οὐδὲν διαφέροντα τῶν ἄλλων ποθῆναι, τοῦ θέρουσ γίγνεται πονηρὰ καὶ νοσώδη διὸ χειμῶνι μὲν τῆσ νυκτὸσ ἀναλογεῖν δοκούσησ θέρει δὲ τῆσ ἡμέρασ, μᾶλλον οἰόνται διαμένειν ἄτρεπτον καὶ ἀπαθὲσ τὸ ὕδωρ , ἂν νυκτὸσ λαμβάνηται.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί πρὸ ἡμέρασ ἐκ τοῦ Νείλου οἱ πλέοντεσ ὑδρεύονται. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION