Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀθέμιστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀθέμιστος ἀθέμιστη ἀθέμιστον

Structure: ἀθεμιστ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. lawless, without law, government
  2. lawless, unlawful

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ἀθέμιστος ἀθέμίστη ἀθέμιστον
Genitive ἀθεμίστου ἀθέμίστης ἀθεμίστου
Dative ἀθεμίστῳ ἀθέμίστῃ ἀθεμίστῳ
Accusative ἀθέμιστον ἀθέμίστην ἀθέμιστον
Vocative ἀθέμιστε ἀθέμίστη ἀθέμιστον
DualN/A/V ἀθεμίστω ἀθέμίστᾱ ἀθεμίστω
G/D ἀθεμίστοιν ἀθέμίσταιν ἀθεμίστοιν
PluralNominative ἀθέμιστοι ἀθέ́μισται ἀθέμιστα
Genitive ἀθεμίστων ἀθέμιστῶν ἀθεμίστων
Dative ἀθεμίστοις ἀθέμίσταις ἀθεμίστοις
Accusative ἀθεμίστους ἀθέμίστᾱς ἀθέμιστα
Vocative ἀθέμιστοι ἀθέ́μισται ἀθέμιστα
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀθέμιστος ἀθεμίστου ἀθεμιστότερος ἀθεμιστοτέρου ἀθεμιστότατος ἀθεμιστοτάτου
Adverb ἀθεμίστως ἀθεμιστότερον ἀθεμιστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ στρατηλάτησ γενόμενοσ ἁπάντων κράτιστοσ τῶν καθ’ ἑαυτὸν Ἡρακλῆσ καὶ δυνάμεωσ πολλῆσ ἡγούμενοσ ἅπασαν ἐπῆλθε τὴν ἐντὸσ Ὠκεανοῦ, καταλύων μὲν εἴ τισ εἰή τυραννὶσ βαρεῖα καὶ λυπηρὰ τοῖσ ἀρχομένοισ ἢ πόλισ ὑβρίζουσα καὶ λωβωμένη τὰσ πέλασ ἢ μοναὶ ἀνθρώπων ἀνημέρῳ διαίτῃ καὶ ξενοκτονίαισ ἀθεμίστοισ χρωμένων, καθιστὰσ δὲ νομίμουσ βασιλείασ καὶ σωφρονικὰ πολιτεύματα καὶ βίων ἔθη φιλάνθρωπα καὶ κοινοπαθῆ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 41 1:2)

Synonyms

  1. lawless

  2. lawless

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION