Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄπαυστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄπαυστος ἄπαυστη ἄπαυστον

Structure: ἀ (Prefix) + παυστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pau/omai

Sense

  1. unceasing, never-ending
  2. not to be stopped or assuaged, insatiable
  3. never ceasing from

Examples

  • ἔτι τοίνυν Κίμων μὲν συντετριμμένην τήν βασιλέωσ δύναμιν καὶ τὸ Περσῶν φρόνημα συνεσταλμένον ἥτταισ μεγάλαισ καὶ ἀπαύστοισ φυγαῖσ ὑπὸ Θεμιστοκλέουσ καὶ Παυσανίου καὶ Λεωτυχίδου καταλαβὼν ἐπενέβη καὶ ὑποπεπτωκότων καὶ προηττημένων ταῖσ ψυχαῖσ τὰ σώματα ῥᾳδίωσ ἐνίκησε, Λουκούλλῳ δὲ Τιγράνησ ἀήττητοσ ἐκ πολλῶν ἀγώνων καὶ μέγα φρονῶν συνέπεσε. (Plutarch, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 3 5:1)
  • ἄλλοι δὲ καὶ δὴ βακχίου παλαιγενοῦσ ἀφρῷ σκιασθὲν χρυσοκόλλητον δέπασ μεστὸν κύκλῳ τορευτὸν ἕλκουσι γνάθοισ ὁλκῆσ ἀπαύστοισ, παντελῶσ ἐστραμμένον τἄνω κάτω δεικνύντεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 177)
  • οὐ γὰρ εἶχεν ὁ Μέτελλοσ ὅ τι χρήσαιτο προσπολεμῶν ἀνδρὶ τολμητῇ πάσησ ἐξαναδυομένῳ φανερᾶσ μάχησ, πᾶσαν δὲ μεταβαλλομένῳ μεταβολὴν εὐσταλείᾳ καὶ κουφότητι τῆσ Ἰβηρικῆσ στρατιᾶσ, αὐτὸσ ὁπλιτικῶν καὶ νομίμων ἀσκητὴσ γεγονὼσ ἀγώνων καὶ στρατηγὸσ ἐμβριθοῦσ καὶ μονίμου φάλαγγοσ, ὤσασθαι μὲν εἰσ χεῖρασ ἐλθόντασ πολεμίουσ καὶ καταβαλεῖν ἄριστα γεγυμνασμένησ, ὀρειβατεῖν δὲ καὶ συνηρτῆσθαι διώξεσι καὶ φυγαῖσ ἀπαύστοισ ἀνθρώπων ὑπηνεμίων καὶ λιμὸν ἀνέχεσθαι καὶ δίαιταν ἄπυρον καὶ ἄσκηνον, ὥσπερ ἐκεῖνοι, μὴ δυναμένησ. (Plutarch, Sertorius, chapter 12 5:1)
  • εἶναι γὰρ δὴ τοῦ ξύμπαντοσ μίαν ἀγωγήν τε καὶ ἡνιόχησιν ὑπὸ τῆσ ἄκρασ ἐμπειρίασ τε καὶ ῥώμησ γιγνομένην ἀεί, καὶ ταύτην ἄπαυστον ἐν ἀπαύστοισ αἰῶνοσ περιόδοισ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 74:3)

Synonyms

  1. unceasing

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION