뜻

1. 부적당한, 어울리지 않는, 부자유스러운, 불편한
2. 가소로운, 무미건조한, 맛없는
3. 준비가 안 된, 태세가 갖추어지지 않은, 날것의

1. unsuitable, incongruous, disproportionate, out of tune
2. impertinent, absurd
3. unfitted, unprepared

예문

• διὸ τὴν ψυχὴν ἠρεμεῖν οὐκ ἐῶσιν, ἀλλ ὅτε μάλιστα δεῖται μονῆς καὶ σιωπῆς καὶ ὑποστολῆς ὁ ἄνθρωπος, τότ αὐτὸν εἰς ὕπαιθρον ἕλκουσι, τότ ἀποκαλύπτουσιν οἱ θυμοὶ, αἱ φιλονεικίαι, οἱ ἔρωτες, αἱ λῦπαι, πολλὰ καὶ δρᾶν ἄνομα καὶ λαλεῖν ἀνάρμοστα τοῖς καιροῖς ἀναγκαζόμενον. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:2)

  (플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:2)

• ὕπαιθρον ἕλκουσι, τότ ἀποκαλύπτουσιν οἱ θυμοὶ αἱ φιλονεικίαι οἱ ἔρωτες αἱ λῦπαι, πολλὰ καὶ δρᾶν ἄνομα καὶ λαλεῖν ἀνάρμοστα τοῖς καιροῖς ἀναγκαζόμενον. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 10:1)

  (플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 10:1)

• "ἐπαινεῖς, ὃς ἐφορεύων Φρύνιδος τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰς δύο τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺς ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ τοῦτο πράξαντας, ἡμᾶς δὲ μέμφῃ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ τῆς Σπάρτης ἀναιροῦντας, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων τὸ ἐν μουσικῇ σοβαρὸν καὶ περιττὸν ὅπως ἐνταῦθα μὴ προέλθῃ φυλαττομένων, ὅπου γενομένων βίων καὶ τρόπων ἀμετρία καὶ πλημμέλεια τὴν πόλιν ἀσύμφωνον καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν. (Plutarch, Agis, chapter 10 4:1)

  (플루타르코스, Agis, chapter 10 4:1)

• καὶ οἱ μὲν πολλοὶ ἴσως καὶ ταῦτά σου ἐπαινέσονται, οἱ ὀλίγοι δὲ ἐκεῖνοι, ὧν σὺ καταφρονεῖς, μάλα ἡδὺ καὶ ἐς κόρον γελάσονται, ὁρῶντες τὸ ἀσύμφυλον καὶ ἀνάρμοστον καὶ δυσκόλλητον τοῦ πράγματος. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 111)

  (루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 111)

• οὐκ ἀνάρμοστον δὲ καὶ τούτου τοῦ συγγράμματος τέλος εἰληφότος, ἑταῖρε Τιμόκρατες, αὐτοῦ καταπαύσω τὸν λόγον, μὴ καὶ ἡμᾶς τις οἰηθῇ κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα ἰχθῦς ποτε γεγονέναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 691)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 691)

• ἀλλ ἡ σχεδὸν ἀλόγιστός τε καὶ ἄτακτος ἀσχήμων τε καὶ ἄρρυθμος ἀνάρμοστός τε φορά, καὶ πάνθ ὁπόσα κακοῦ κεκοινώνηκέν τινος, ἐπιλέλειπται παντὸς ἀριθμοῦ, καὶ δεῖ τοῦθ οὕτω διανοεῖσθαι τὸν μέλλοντα εὐδαίμονα τελευτήσειν: (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 38:2)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 38:2)

• αὐτὸν ἐννοῆσαι, τῶν ἀνδρῶν ἐπιφανέντων, μή ποτε ἡ συνήθης κρᾶσις αὐτῷ τοῦ οἴνου πρὸς ἐκείνους ἀνειμένη καὶ ἀνάρμοστός ἐστιν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, 18:1)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, 18:1)

• "τῶν δὲ κωμῳδιῶν ἡ μὲν ἀρχαία διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἀνάρμοστος ἀνθρώποις πίνουσιν: (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 10:8)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, 10:8)

• ὁμοῦ δὲ μιγέντος σιδηροῦ ἀργυρῷ καὶ χαλκοῦ χρυσῷ ἀνομοιότης ἐγγενήσεται καὶ ἀνωμαλία ἀνάρμοστος, ἃ γενόμενα, οὗ ἂν ἐγγένηται, ἀεὶ τίκτει πόλεμον καὶ ἔχθραν. (Plato, Republic, book 8 52:1)

  (플라톤, Republic, book 8 52:1)

유사 형태

• ἀνάρμοστον (12)
• ἀνάρμοστα (6)
• ἀναρμοστίαν (5)
• ἀνάρμοστόν (5)
• ἀναρμοστίας (5)
• ἀναρμόστως (4)
• ἀναρμόστου (4)
• ἀναρμοστεῖ (4)
• ἀνάρμοστοι (3)
• ἀναρμόστων (3)
• ἀναρμοστία (3)
• ἀναρμόστοις (2)
• ἀνάρμοστος (2)
• ἀναρμόστῳ (2)
• ἀνάρμοστός? (2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.