Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναγιγνώσκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀναγιγνώσκω ἀναγνώσω ἀνέγνωκα ἀνέγνωσμαι

Structure: ἀνα (Prefix) + γιγνώσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (Epic, confined to second aorist), to know well, know certainly
  2. to know again, recognize

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναγιγνώσκω ἀναγιγνώσκεις ἀναγιγνώσκει
Dual ἀναγιγνώσκετον ἀναγιγνώσκετον
Plural ἀναγιγνώσκομεν ἀναγιγνώσκετε ἀναγιγνώσκουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναγιγνώσκω ἀναγιγνώσκῃς ἀναγιγνώσκῃ
Dual ἀναγιγνώσκητον ἀναγιγνώσκητον
Plural ἀναγιγνώσκωμεν ἀναγιγνώσκητε ἀναγιγνώσκωσιν*
OptativeSingular ἀναγιγνώσκοιμι ἀναγιγνώσκοις ἀναγιγνώσκοι
Dual ἀναγιγνώσκοιτον ἀναγιγνωσκοίτην
Plural ἀναγιγνώσκοιμεν ἀναγιγνώσκοιτε ἀναγιγνώσκοιεν
ImperativeSingular ἀναγίγνωσκε ἀναγιγνωσκέτω
Dual ἀναγιγνώσκετον ἀναγιγνωσκέτων
Plural ἀναγιγνώσκετε ἀναγιγνωσκόντων, ἀναγιγνωσκέτωσαν
Infinitive ἀναγιγνώσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναγιγνωσκων ἀναγιγνωσκοντος ἀναγιγνωσκουσα ἀναγιγνωσκουσης ἀναγιγνωσκον ἀναγιγνωσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναγιγνώσκομαι ἀναγιγνώσκει, ἀναγιγνώσκῃ ἀναγιγνώσκεται
Dual ἀναγιγνώσκεσθον ἀναγιγνώσκεσθον
Plural ἀναγιγνωσκόμεθα ἀναγιγνώσκεσθε ἀναγιγνώσκονται
SubjunctiveSingular ἀναγιγνώσκωμαι ἀναγιγνώσκῃ ἀναγιγνώσκηται
Dual ἀναγιγνώσκησθον ἀναγιγνώσκησθον
Plural ἀναγιγνωσκώμεθα ἀναγιγνώσκησθε ἀναγιγνώσκωνται
OptativeSingular ἀναγιγνωσκοίμην ἀναγιγνώσκοιο ἀναγιγνώσκοιτο
Dual ἀναγιγνώσκοισθον ἀναγιγνωσκοίσθην
Plural ἀναγιγνωσκοίμεθα ἀναγιγνώσκοισθε ἀναγιγνώσκοιντο
ImperativeSingular ἀναγιγνώσκου ἀναγιγνωσκέσθω
Dual ἀναγιγνώσκεσθον ἀναγιγνωσκέσθων
Plural ἀναγιγνώσκεσθε ἀναγιγνωσκέσθων, ἀναγιγνωσκέσθωσαν
Infinitive ἀναγιγνώσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναγιγνωσκομενος ἀναγιγνωσκομενου ἀναγιγνωσκομενη ἀναγιγνωσκομενης ἀναγιγνωσκομενον ἀναγιγνωσκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναγνώσω ἀναγνώσεις ἀναγνώσει
Dual ἀναγνώσετον ἀναγνώσετον
Plural ἀναγνώσομεν ἀναγνώσετε ἀναγνώσουσιν*
OptativeSingular ἀναγνώσοιμι ἀναγνώσοις ἀναγνώσοι
Dual ἀναγνώσοιτον ἀναγνωσοίτην
Plural ἀναγνώσοιμεν ἀναγνώσοιτε ἀναγνώσοιεν
Infinitive ἀναγνώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναγνωσων ἀναγνωσοντος ἀναγνωσουσα ἀναγνωσουσης ἀναγνωσον ἀναγνωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναγνώσομαι ἀναγνώσει, ἀναγνώσῃ ἀναγνώσεται
Dual ἀναγνώσεσθον ἀναγνώσεσθον
Plural ἀναγνωσόμεθα ἀναγνώσεσθε ἀναγνώσονται
OptativeSingular ἀναγνωσοίμην ἀναγνώσοιο ἀναγνώσοιτο
Dual ἀναγνώσοισθον ἀναγνωσοίσθην
Plural ἀναγνωσοίμεθα ἀναγνώσοισθε ἀναγνώσοιντο
Infinitive ἀναγνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναγνωσομενος ἀναγνωσομενου ἀναγνωσομενη ἀναγνωσομενης ἀναγνωσομενον ἀναγνωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπινοήσασ γὰρ ποικίλασ τῶν σφραγίδων τὰσ λύσεισ ἀνεγίγνωσκέν τε τὰσ ἐρωτήσεισ ἑκάστασ καὶ τὰ δοκοῦντα πρὸσ αὐτὰσ ἀπεκρίνετο, εἶτα κατειλήσασ αὖθισ καὶ σημηνάμενοσ ἀπεδίδου μετὰ πολλοῦ θαύματοσ τοῖσ λαμβάνουσιν. (Lucian, Alexander, (no name) 20:2)
  • ὡσ γὰρ εἰπόντοσ αὐτοῦ ταῦτα ἐγὼ προσωμολόγησα, εὐθὺσ ἐκ τῶν γονάτων λαβὼν [τῶ]ν αὑτοῦ γραμματεῖόν τ[ι τὸ ἐγ]γεγραμ[μ]ένον ἀνεγίγνωσκ[εν]. (Hyperides, Speeches, 8:1)
  • Καὶ Κικέρων ἐν Ῥώμῃ τὰ μὲν ἐσ τὸν δῆμον ἀνεγίγνωσκεν ὡσ ὑπάτου, τὰ δὲ τοῦ Καίσαροσ τῇ βουλῇ μόνον· (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 10 4:1)

Synonyms

  1. to know again

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION