- ἀλλ’ ἔστιν ἡμῖν ἀναφορὰ τῆσ συμφορᾶσ. (Euripides, episode, iambic 3:39)
(에우리피데스, episode, iambic 3:39)
- Δημόκριτον δὲ τὸν Ἀβδηρίτην λόγοσ ἔχει διὰ γῆρασ ἐξάξαι αὑτὸν διεγνωκότα τοῦ ζῆν καὶ ὑφαιροῦντα τῆσ τροφῆσ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, ἐπεὶ αἱ τῶν Θεσμοφορίων ἡμέραι ἐνέστησαν, δεηθεισῶν τῶν οἰκείων γυναικῶν μὴ ἀποθανεῖν κατὰ τὴν πανήγυριν, ὅπωσ ἑορτάσωσι, πεισθῆναι κελεύσαντα μέλιτοσ ἀγγεῖον αὑτῷ πλησίον παρατεθῆναι, καὶ διαζῆσαι ἡμέρασ ἱκανὰσ τὸν ἄνδρα, τῇ ἀπὸ τοῦ μέλιτοσ ἀναφορᾷ μόνῃ χρώμενον, καὶ μετὰ τὰσ ἡμέρασ βασταχθέντοσ τοῦ μέλιτοσ ἀποθανεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 26 1:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 26 1:3)
- τῇ δὲ πρὸσ τὰ τέλη τῶν κρινομένων ἀναφορᾷ διαλλάττουσιν. (Plutarch, Demetrius, chapter 1 1:3)
(플루타르코스, Demetrius, chapter 1 1:3)
- ἔστι δὲ διορισμὸσ ἡ πρὸσ τὸ τέλοσ ἀναφορὰ τῆσ ἡδονῆσ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 113)
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 113)
- λοιπὸν ἡ μέν τίσ ἐστι κοινὴ ἀναφορά, ἡ δ’ ἰδία. (Epictetus, Works, book 3, 4:1)
(에픽테토스, Works, book 3, 4:1)