- ὄρνισ, ἃ παρὰ πετρίνασ πόντου δειράδασ, ἀλκυών, ἔλεγον οἶτον ἀείδεισ, εὐξύνετον ξυνετοῖσ βοάν, ὅτι πόσιν κελαδεῖσ ἀεὶ μολπαῖσ, ἐγώ σοι παραβάλλομαι θρήνουσ, ἄπτεροσ ὁρ́νισ, ποθοῦσ’ Ἑλλάνων ἀγόρουσ, ποθοῦσ’ Ἄρτεμιν λοχίαν, ἃ παρὰ Κύνθιον ὄχθον οἰ‐ κεῖ φοίνικά θ’ ἁβροκόμαν δάφναν τ’ εὐερνέα καὶ γλαυκᾶσ θαλλὸν ἱερὸν ἐλαί‐ ασ, Λατοῦσ ὠδῖνα φίλαν, λίμναν θ’ εἱλίσσουσαν ὕδωρ κύκλιον, ἔνθα κύκνοσ μελῳ‐ δὸσ Μούσασ θεραπεύει. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 11)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 11)
- ἀλκυόνεσ, αἳ παρ’ ἀενάοισ θαλάσσησ κύμασι στωμύλλετε, τέγγουσαι νοτίοισ πτερῶν ῥανίσι χρόα δροσιζόμεναι· (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, lyric1)
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, lyric1)
- οὑτοσὶ πέρδιξ, ἐκεινοσί γε νὴ Δί’ ἀτταγᾶσ, οὑτοσὶ δὲ πηνέλοψ, ἐκεινηὶ δέ γ’ ἀλκυών. (Aristophanes, Birds, Parodos, lyric39)
(아리스토파네스, Birds, Parodos, lyric39)
- ἦν δὲ ἰδεῖν καὶ ὄρνεα θαλάττια, λάρουσ καὶ ἀλκυόνασ, ἐπὶ τῶν δένδρων νεοττεύοντα. (Lucian, Verae Historiae, book 1 31:5)
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 31:5)
- περὶ δὲ τὸ μεσονύκτιον γαλήνησ οὔσησ ἐλάθομεν προσοκείλαντεσ ἀλκυόνοσ καλιᾷ παμμεγέθει· (Lucian, Verae Historiae, book 2 40:1)
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 40:1)
- οἱο͂ν εὐθύσ, ἡ ἁλκυὼν κύουσα τὴν νεοττιὰν συντίθησι, συλλαμβάνουσα τὰσ ἀκάνθασ τῆσ θαλαττίασ βελόνησ καὶ ταύτασ δι’ ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα καὶ συνείρουσα , τὸ ; (Plutarch, De amore prolis, section 2 2:3)
(플루타르코스, De amore prolis, section 2 2:3)
- εὐθύσ, ἡ ἁλκυὼν κύουσα τὴν νεοττιὰν συντίθησι, συλλαμβάνουσα τὰσ ἀκάνθασ τῆσ θαλαττίασ βελόνησ καὶ ταύτασ δι’ ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα καὶ συνείρουσα, τὸ μὲν σχῆμα περιαγὲσ ὡσ ἁλιευτικοῦ κύρτου καὶ πρόμηκεσ ἀπεργάζεται· (Plutarch, De amore prolis, section 2 7:1)
(플루타르코스, De amore prolis, section 2 7:1)
- ἐπέπλεεν δὲ ἡ ἀλκυὼν τὰ ᾠὰ θάλπουσα οὐ πολὺ μείων τῆσ καλιᾶσ. (Lucian, Verae Historiae, book 2 40:3)
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 40:3)
