Ancient Greek-English Dictionary Language

αἴτιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αἴτιος αἰτίᾱ αἴτιον

Structure: αἰτι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)te/w

Sense

  1. causing, being the author of, responsible for
  2. to blame, blameworthy, guilty, reprehensible, culpable
  3. (substantive) defendant, accused, culprit

Examples

  • καὶ εὑρήσεισ ἐν τοῖσ ὑπομνηματισμοῖσ γεγραμμένα περὶ τούτων καὶ γνώσῃ ὅτι ἡ πόλισ ἐκείνη ἦν ἀποστάτισ καὶ βασιλεῖσ καὶ πόλεισ ἐνοχλοῦσα καὶ οἱ Ἰουδαῖοι ἀποστάται καὶ πολιορκίασ συνιστάμενοι ἐν αὐτῇ ἔτι ἐξ αἰῶνοσ, δἰ ἣν αἰτίαν καὶ ἡ πόλισ αὕτη ἠρημώθη. (Septuagint, Liber Esdrae I 2:19)
  • καὶ εἶπεν Ἰούδασ. μή μοι γένοιτο ποιῆσαι τὸ πρᾶγμα τοῦτο, φυγεῖν ἀπ̓ αὐτῶν, καὶ εἰ ἤγγικεν ὁ καιρὸσ ἡμῶν, καὶ ἀποθάνωμεν ἐν ἀνδρείᾳ χάριν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ μὴ καταλίπωμεν αἰτίαν τῇ δόξῃ ἡμῶν. (Septuagint, Liber Maccabees I 9:10)
  • πρὸσ τοῦτον γὰρ ἦν ἡ τῶν φόρων πρᾶξισ, δἰ ἣν αἰτίαν οἱ δύο ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ προσεκλήθησαν, (Septuagint, Liber Maccabees II 4:28)
  • δἰ ἣν αἰτίαν οὐ μόνον Ἰουδαῖοι, πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἐδείναζον καὶ ἐδυσφόρουν ἐπὶ τῷ τοῦ ἀνδρὸσ ἀδίκῳ φόνῳ. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:35)
  • δἰ ἣν αἰτίαν πολλοὺσ μὲν αὐτῶν τραυματίασ ἐποίησαν, τινὰσ δὲ καὶ κατέβαλον, πάντασ δὲ εἰσ φυγὴν συνήλασαν, αὐτὸν δὲ τὸν ἱερόσυλον παρὰ τὸ γαζοφυλάκιον ἐχειρώσαντο. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:42)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION