Sense

1. to ask, beg
2. (mostly with accusative) to ask for, crave, demand
3. (with personal accusative and infinitive) to ask one to do
4. (logic) to postulate, assume

Examples

• περὶ Κέρκυραν δὲ πολεμῶν καὶ ἀπόρωσ διακείμενοσ καὶ τῶν στρατιωτῶν αἰτούντων τοὺσ μισθοὺσ καὶ ἀπειθούντων αὐτῷ καὶ πρὸσ τοὺσ ὑπεναντίουσ φασκόντων ἀποπορεύεσθαι, ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔφησεν οὐ δύνασθαι διὰ τοὺσ χειμῶνασ παραγενέσθαι αὑτῷ ἀργύριον, ἐπεὶ τοσαύτην εἶναι περὶ αὑτὸν εὐπορίαν, ὥστε τὴν προδεδομένην τριμήνου σιταρχίαν δωρεὰν αὐτοῖσ διδόναι· (Aristotle, Economics, Book 2 85:1)
• καὶ ἄλλωσ δὲ καλῶσ ἔχειν ἐδόκει μοι διανείμαντα τοῖσ παισὶν οὖσι τὴν ἀρχὴν αὐτὸν εὐωχεῖσθαι τὰ πολλὰ ἐφ̓ ἡσυχίασ οὔτε τοῖσ εὐχομένοισ χρηματίζοντα οὔτε ὑπὸ τῶν τἀναντία αἰτούντων ἐνοχλούμενον οὔτε βροντῶντα ἢ ἀστράπτοντα ἢ χάλαζαν ἐνίοτε βάλλειν ἀναγκαζόμενον· (Lucian, Saturnalia, 7:6)
• ὥστε δυοῖν θάτερον, ἤ μὴ διδόντα ἐχθρὸν εἶναι πάντωσ ἔδει ἢ πάντα προϊέμενον αὐτίκα μάλα πένεσθαι καὶ τῶν αἰτούντων καὶ αὐτὸν εἶναι. (Lucian, Saturnalia, letter 4 2:4)
• καὶ μετὰ ταῦτα πλείστων τῶν μὲν Ἀγαθοῦ Δαίμονοσ αἰτούντων ποτήριον, τῶν δὲ Διὸσ Σωτῆροσ, ἄλλων δὲ Ὑγιείασ καὶ ἑτέρων ἑτέρουσ ἐπιλεγόντων, τοὺσ τούτων τῶν κράσεων μεμνημένουσ τῶν ποιητῶν ἔδοξεν παρατίθεσθαι, ὧν καὶ αὐτῶν μνησθήσομαι, ’ι Ἀντιφάνησ μὲν γὰρ ἐν Ἀγροικίσιν ἔφη· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 472)
• λέγεται γοῦν ποτε διώκων ἐχθρόν ἐν δικαστηρίῳ, μετὰ τὴν κατηγορίαν οὐ βουλομένων ἀκούειν τοῦ κινδυνεύοντοσ τῶν δικαστῶν, ἀλλὰ τὴν ψῆφον εὐθὺσ αἰτούντων ἐπ’ αὐτόν, ἀναπηδήσασ τῷ κρινομένῳ συνικετεύειν, ὅπωσ ἀκουσθείη καὶ τύχοι τῶν νομίμων· (Plutarch, , chapter 4 1:2)

Similar forms

• αἰτεῖν (116)
• αἰτεῖ (45)
• αἰτήσας (39)
• αἰτῆσαι (36)
• αἰτεῖς (35)
• αἴτησιν (19)
• αἴτημα (13)
• αἰτήσῃ (13)
• αἰτηθεὶς (12)
• αἰτήσεις (12)
• αἵτε (11)
• αἴτει (11)
• αἰτήσομαι (10)
• αἴτε (9)
• αἰτήσει (9)
• αἰτεῖτε (9)
• αἰτῇ (9)
• αἰτέειν (8)
• αἴτησαι (8)
• αἴτεε (8)
• αἰτήματα (7)
• αἰτήσων (7)
• αἰτήσεως (6)
• αἰτήσαντα (6)
• αἴτησις (6)
• αἰτέει (6)
• αἴτεον (5)
• αἴτημά (5)
• αἰτήσαιτο (4)
• αἰτήσω (4)
• αἰτήσειν (4)
• αἰτῇς (4)
• αἰτήσητε (4)
• αἰτέω (3)
• αἰτητικὸν (3)
• αἰτήσοντα (3)
• αἰτήμασι (3)
• αἰτήσασα (3)
• αἰτηθὲν (3)
• αἰτήμασιν (2)
• αἰτημάτων (2)
• αἰτηθέντα (2)
• αἰτήσαι (2)
• αἰτήσαντι (2)
• αἰτήσωσιν (2)
• αἰτέων (2)
• αἰτήσῃς (2)
• αἰτήσομεν (2)
• αἰτήσειε (2)
• αἰτῆσθε (2)
• αἰτείτω (2)
• αἴτησόν (2)
• αἰτήσειεν (2)
• αἰτήσωμαι (2)
• αἰτήσουσα (2)
• αἴτησαί (2)
• αἴτησον (2)
• αἰτηθείη (1)
• αἰτησα (1)
• αἰτήσασαν (1)
• αἰτήσειέ (1)
• αἰτέο (1)
• αἰτησάτω (1)
• αἰτήσεται (1)
• αἰτήσητέ (1)
• αἰτεῖσθ (1)
• αἰτηθείς (1)
• αἰτήσασιν (1)
• αἰτήσωμέν (1)
• αἰτητικῶς (1)
• αἰτεῦ (1)
• αἴτημί (1)
• αἰτήσαιμι (1)
• αἰτήσεων (1)
• αἰτητέον (1)
• αἰτή (1)
• αἰτήματι (1)
• αἰτῆσαί (1)
• αἰτήσαντί (1)
• αἰτησάσθω (1)
• αἰτήσεσθε (1)
• αἰτήσωσι (1)
• αἵτέ (1)
• ἀίτεω (1)
• αἰτήματά (1)
• αἰτῆσαν (1)
• αἰτήσασι (1)
• αἰτήσομαί (1)
• αἰτητικός (1)
• αἰτήμεθα (1)
• αἰτηθήσῃ (1)
• αἰτήσαιμ (1)
• αἰτήσεταί (1)
• αἰτῆται (1)
• αἰτήματί (1)
• αἰτηθεῖσι (1)
• αἰτήσαντά (1)
• αἰτήσασθε (1)
• αἰτήσηται (1)
• αἰτητόν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary