Sense

1. to ask, beg
2. (mostly with accusative) to ask for, crave, demand
3. (with personal accusative and infinitive) to ask one to do
4. (logic) to postulate, assume

Examples

• πᾶσ γάρ τισ ὀμνὺσ οἷσ ὀφείλων τυγχάνω, θείσ μοι πρυτανεῖ’ ἀπολεῖν μέ φησι κἀξολεῖν, κἀμοῦ μέτριά τε καὶ δίκαι’ αἰτουμένου, ὦ δαιμόνιε τὸ μέν τι νυνὶ μὴ λάβῃσ, τὸ δ’ ἀναβαλοῦ μοι, τὸ δ’ ἄφεσ, οὔ φασίν ποτε οὕτωσ ἀπολήψεσθ’, ἀλλὰ λοιδοροῦσί με ὡσ ἄδικόσ εἰμι, καὶ δικάσεσθαί φασί μοι. (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene2)
• Κικέρωνα δ’ ὠνείδισεν ἐν τῇ βουλῇ Λαίλιοσ αἰτουμένου Καίσαροσ ὑπατείαν μετιέναι παρὰ νόμον, οὔπω γενειῶντοσ, σιωπῇ καθήμενον. (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 4 3:1)
• αἰτουμένου δ’ ἡμέρασ αὐτοῦ μίαν ὁ Κικέρων μόνην τὴν ἐπιοῦσαν ἔδωκε· (Plutarch, Cicero, chapter 9 4:4)
• Μανίου δὲ τοῦ Ῥωμαίων ὑπάτου νενικηκότοσ μὲν Ἀντίοχον, αἰτουμένου δὲ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὅπωσ ἐάσωσι τοὺσ Λακεδαιμονίων φυγάδασ κατελθεῖν, καὶ Τίτου ταὐτὸ τῷ Μανίῳ περὶ τῶν φυγάδων ἀξιοῦντοσ, διεκώλυσεν ὁ Φιλοποίμην οὐ τοῖσ φυγάσι πολεμῶν, ἀλλὰ βουλόμενοσ δι’ αὑτοῦ καὶ τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλὰ μὴ Τίτου μηδὲ Ῥωμαίων χάριτι τοῦτο πραχθῆναι· (Plutarch, Philopoemen, chapter 17 4:1)
• πρὸσ δὲ τὴν σύγκλητον ἐπαγωγὰ τοῦ Κινέου πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα διαλεχθέντοσ, ἄσμενοι μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἑτοίμωσ ἐδέχοντο, καίπερ ἄνδρασ τε τοὺσ ἡλωκότασ ἐν τῇ μάχῃ δίχα λύτρων ἀφιέντοσ αὐτοῖσ τοῦ Πύρρου καὶ συγκατεργάσασθαι τὴν Ἰταλίαν ἐπαγγελλομένου, φιλίαν δὲ ἀντὶ τούτων ἑαυτῷ καὶ τοῖσ Ταραντίνοισ ἄδειαν, ἕτερον δὲ μηδὲν αἰτουμένου. (Plutarch, chapter 18 3:1)

Similar forms

• αἰτεῖν (116)
• αἰτεῖ (45)
• αἰτήσας (39)
• αἰτῆσαι (36)
• αἰτεῖς (35)
• αἴτησιν (19)
• αἴτημα (13)
• αἰτήσῃ (13)
• αἰτήσεις (12)
• αἰτηθεὶς (12)
• αἵτε (11)
• αἴτει (11)
• αἰτήσομαι (10)
• αἰτήσει (9)
• αἰτεῖτε (9)
• αἰτῇ (9)
• αἴτε (9)
• αἴτεε (8)
• αἰτέειν (8)
• αἴτησαι (8)
• αἰτήσων (7)
• αἰτήματα (7)
• αἰτήσεως (6)
• αἰτήσαντα (6)
• αἴτησις (6)
• αἰτέει (6)
• αἴτεον (5)
• αἴτημά (5)
• αἰτήσαιτο (4)
• αἰτήσω (4)
• αἰτήσειν (4)
• αἰτῇς (4)
• αἰτήσητε (4)
• αἰτέω (3)
• αἰτητικὸν (3)
• αἰτήσοντα (3)
• αἰτήμασι (3)
• αἰτήσασα (3)
• αἰτηθὲν (3)
• αἰτήσουσα (2)
• αἴτησαί (2)
• αἴτησον (2)
• αἰτήμασιν (2)
• αἰτημάτων (2)
• αἰτηθέντα (2)
• αἰτήσαι (2)
• αἰτήσαντι (2)
• αἰτήσωσιν (2)
• αἰτέων (2)
• αἰτήσῃς (2)
• αἰτήσομεν (2)
• αἰτήσειε (2)
• αἰτῆσθε (2)
• αἰτείτω (2)
• αἴτησόν (2)
• αἰτήσειεν (2)
• αἰτήσωμαι (2)
• αἰτήμεθα (1)
• αἰτηθήσῃ (1)
• αἰτήσαιμ (1)
• αἰτήσεταί (1)
• αἰτῆται (1)
• αἰτήματί (1)
• αἰτηθεῖσι (1)
• αἰτήσαντά (1)
• αἰτήσασθε (1)
• αἰτήσηται (1)
• αἰτητόν (1)
• αἰτηθείη (1)
• αἰτησα (1)
• αἰτήσασαν (1)
• αἰτήσειέ (1)
• αἰτέο (1)
• αἰτησάτω (1)
• αἰτήσεται (1)
• αἰτήσητέ (1)
• αἰτεῖσθ (1)
• αἰτηθείς (1)
• αἰτήσασιν (1)
• αἰτήσωμέν (1)
• αἰτητικῶς (1)
• αἰτεῦ (1)
• αἴτημί (1)
• αἰτήσαιμι (1)
• αἰτήσεων (1)
• αἰτητέον (1)
• αἰτή (1)
• αἰτήματι (1)
• αἰτῆσαί (1)
• αἰτήσαντί (1)
• αἰτησάσθω (1)
• αἰτήσεσθε (1)
• αἰτήσωσι (1)
• αἵτέ (1)
• ἀίτεω (1)
• αἰτήματά (1)
• αἰτῆσαν (1)
• αἰτήσασι (1)
• αἰτήσομαί (1)
• αἰτητικός (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary