Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πᾶσ γάρ τισ ὀμνὺσ οἷσ ὀφείλων τυγχάνω, θείσ μοι πρυτανεῖ’ ἀπολεῖν μέ φησι κἀξολεῖν, κἀμοῦ μέτριά τε καὶ δίκαι’ αἰτουμένου, ὦ δαιμόνιε τὸ μέν τι νυνὶ μὴ λάβῃσ, τὸ δ’ ἀναβαλοῦ μοι, τὸ δ’ ἄφεσ, οὔ φασίν ποτε οὕτωσ ἀπολήψεσθ’, ἀλλὰ λοιδοροῦσί με ὡσ ἄδικόσ εἰμι, καὶ δικάσεσθαί φασί μοι.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene2)
τοῦ δὲ Παυσανίου φήσαντοσ μεταμελεῖσθαι καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τοῖσ ἀγνοηθεῖσιν, ἔτι δὲ δεηθέντοσ ὅπωσ συγκρύψῃ, καὶ δωρεὰσ μεγάλασ ὑπισχνουμένου, αὐτοὶ μὲν διελύθησαν, οἱ δ’ ἔφοροι καὶ οἱ μετ’ αὐτῶν ἀκριβῶσ μαθόντεσ τἀληθὲσ τότε μὲν ἡσυχίαν ἔσχον, ὕστερον δὲ τῶν Λακεδαιμονίων τοῖσ ἐφόροισ συλλαμβανόντων, προαισθόμενοσ ἔφθασε καὶ κατέφυγεν εἰσ ἱερὸν τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ τῆσ Χαλκιοίκου.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 43 17:1)
τοῦ δὲ ῥίψαντοσ αὑτὸν ἐπὶ τοὔδαφοσ καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί τε καὶ τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν ἐπαγγέλλεται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 234:2)
αἰτουμένου δ’ ἡμέρασ αὐτοῦ μίαν ὁ Κικέρων μόνην τὴν ἐπιοῦσαν ἔδωκε·
(플루타르코스, Cicero, chapter 9 4:4)
Κικέρωνα δ’ ὠνείδισεν ἐν τῇ βουλῇ Λαίλιοσ αἰτουμένου Καίσαροσ ὑπατείαν μετιέναι παρὰ νόμον, οὔπω γενειῶντοσ, σιωπῇ καθήμενον.
(플루타르코스, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 4 3:1)
στρατηγοῦ δέ ποτε φιλοτιμουμένου περὶ θέασ καὶ χορῷ τινι κόσμον αἰτουμένου πορφυρᾶσ χλαμύδασ ἀπεκρίνατο σκεψάμενοσ, ἂν ἔχῃ, δώσειν, εἶτα μεθ’ ἡμέραν ἠρώτησεν αὐτὸν, ὁπόσων δέοιτο.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 39 5:1)
Μανίου δὲ τοῦ Ῥωμαίων ὑπάτου νενικηκότοσ μὲν Ἀντίοχον, αἰτουμένου δὲ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὅπωσ ἐάσωσι τοὺσ Λακεδαιμονίων φυγάδασ κατελθεῖν, καὶ Τίτου ταὐτὸ τῷ Μανίῳ περὶ τῶν φυγάδων ἀξιοῦντοσ, διεκώλυσεν ὁ Φιλοποίμην οὐ τοῖσ φυγάσι πολεμῶν, ἀλλὰ βουλόμενοσ δι’ αὑτοῦ καὶ τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλὰ μὴ Τίτου μηδὲ Ῥωμαίων χάριτι τοῦτο πραχθῆναι·
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 17 4:1)
πρὸσ δὲ τὴν σύγκλητον ἐπαγωγὰ τοῦ Κινέου πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα διαλεχθέντοσ, ἄσμενοι μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἑτοίμωσ ἐδέχοντο, καίπερ ἄνδρασ τε τοὺσ ἡλωκότασ ἐν τῇ μάχῃ δίχα λύτρων ἀφιέντοσ αὐτοῖσ τοῦ Πύρρου καὶ συγκατεργάσασθαι τὴν Ἰταλίαν ἐπαγγελλομένου, φιλίαν δὲ ἀντὶ τούτων ἑαυτῷ καὶ τοῖσ Ταραντίνοισ ἄδειαν, ἕτερον δὲ μηδὲν αἰτουμένου.
(플루타르코스, chapter 18 3:1)
Λουκρητίου δὲ Ὀφέλλα τοῦ Μάριον ἐκπολιορκήσαντοσ αἰτουμένου καὶ μετιόντοσ ὑπατείαν πρῶτον μὲν ἐκώλυεν ὡσ δὲ ἐκεῖνοσ ὑπὸ πολλῶν σπουδαζόμενοσ εἰσ τὴν ἀγορὰν ἐνέβαλε, πέμψασ τινὰ τῶν περὶ αὐτὸν ἑκατονταρχῶν ἀπέσφαξε τὸν ἄνδρα, καθεξόμενοσ αὐτὸσ ἐπὶ βήματοσ ἐν τῷ Διοσκουρείῳ καὶ τὸν φόνον ἐφορῶν ἄνωθεν, τῶν δὲ ἀνθρώπων τὸν ἑκατοντάρχην συλλαβόντων καὶ προσαγαγόντων τῷ βήματι, σιωπῆσαι κελεύσασ τοὺσ θορυβοῦντασ αὐτὸσ ἔφη κελεῦσαι τοῦτο, καὶ τὸν ἑκατοντάρχην ἀφεῖναι προσέταξεν.
(플루타르코스, Sulla, chapter 33 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION