Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰσχύνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: αἰσχύνω

Structure: αἰσχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make ugly, disfigure, mar
  2. to dishonour, tarnish
  3. to dishonour
  4. to be dishonoured
  5. to be ashamed, feel shame
  6. to be ashamed at, to be ashamed at doing, to be ashamed to do
  7. to feel shame before one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνω αἰσχύνεις αἰσχύνει
Dual αἰσχύνετον αἰσχύνετον
Plural αἰσχύνομεν αἰσχύνετε αἰσχύνουσιν*
SubjunctiveSingular αἰσχύνω αἰσχύνῃς αἰσχύνῃ
Dual αἰσχύνητον αἰσχύνητον
Plural αἰσχύνωμεν αἰσχύνητε αἰσχύνωσιν*
OptativeSingular αἰσχύνοιμι αἰσχύνοις αἰσχύνοι
Dual αἰσχύνοιτον αἰσχυνοίτην
Plural αἰσχύνοιμεν αἰσχύνοιτε αἰσχύνοιεν
ImperativeSingular αί̓σχυνε αἰσχυνέτω
Dual αἰσχύνετον αἰσχυνέτων
Plural αἰσχύνετε αἰσχυνόντων, αἰσχυνέτωσαν
Infinitive αἰσχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνων αἰσχυνοντος αἰσχυνουσα αἰσχυνουσης αἰσχυνον αἰσχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνομαι αἰσχύνει, αἰσχύνῃ αἰσχύνεται
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχύνεσθον
Plural αἰσχυνόμεθα αἰσχύνεσθε αἰσχύνονται
SubjunctiveSingular αἰσχύνωμαι αἰσχύνῃ αἰσχύνηται
Dual αἰσχύνησθον αἰσχύνησθον
Plural αἰσχυνώμεθα αἰσχύνησθε αἰσχύνωνται
OptativeSingular αἰσχυνοίμην αἰσχύνοιο αἰσχύνοιτο
Dual αἰσχύνοισθον αἰσχυνοίσθην
Plural αἰσχυνοίμεθα αἰσχύνοισθε αἰσχύνοιντο
ImperativeSingular αἰσχύνου αἰσχυνέσθω
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχυνέσθων
Plural αἰσχύνεσθε αἰσχυνέσθων, αἰσχυνέσθωσαν
Infinitive αἰσχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνομενος αἰσχυνομενου αἰσχυνομενη αἰσχυνομενης αἰσχυνομενον αἰσχυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ παρεβιάσαντο αὐτὸν ἕωσ οὗ ᾐσχύνετο. καὶ εἶπεν. ἀποστείλατε. καὶ ἀπέστειλαν πεντήκοντα ἄνδρασ, καὶ ἐζήτησαν τρεῖσ ἡμέρασ καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν. (Septuagint, Liber II Regum 2:17)
  • καίτοι Σωκράτει μὲν ἀπέχρησε πλάτανοσ εὐφυὴσ καὶ πόα εὐθαλὴσ καὶ πηγὴ διαυγὴσ μικρὸν ἀπὸ τοῦ Ἰλισσοῦ, κἀνταῦθα καθεζόμενοσ Φαίδρου τε τοῦ Μυρρινουσίου κατειρωνεύετο καὶ τὸν Λυσίου τοῦ Κεφάλου λόγον διήλεγχε καὶ τὰσ Μούσασ ἐκάλει, καὶ ἐπίστευεν ἥξειν αὐτὰσ ἐπὶ τὴν ἐρημίαν συλληψομένασ τῶν περὶ τοῦ ἔρωτοσ λόγων, καὶ οὐκ ᾐσχύνετο γέρων ἄνθρωποσ παρακαλῶν παρθένουσ συνᾳσομένασ τὰ παιδεραστικά. (Lucian, De Domo, (no name) 4:6)
  • ἡ μὲν γὰρ Ἠχὼ οὐδὲ ἀποκρίνεσθαι αὐτῷ ἤθελεν οὕτω λάλοσ οὖσα βρυχωμένῳ, ἀλλ̓ ᾐσχύνετο, εἰ φανείη μιμουμένη τραχεῖαν ᾠδὴν καὶ καταγέλαστον. (Lucian, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 46)
  • ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἡμεῖσ ἐπεφροντίκειμεν αὐτοῦ, κατ’ ὀλίγον ‐ οὐ γὰρ τέλεον ἦν διάβροχοσ τῇ Μέθῃ ‐ ἀνένηφε πρὸσ τοὺσ λόγουσ καὶ ἀφῃρεῖτο τοὺσ στεφάνουσ καὶ τὴν αὐλητρίδα κατεσιώπα καὶ ἐπὶ τῇ πορφυρίδι ᾐσχύνετο, καὶ ὥσπερ ἐξ ὕπνου βαθέοσ ἀνεγρόμενοσ ἑαυτόν τε ἑώρα ὅπωσ διέκειτο καὶ τοῦ πάλαι βίου κατεγίγνωσκεν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 17:6)
  • καὶ γὰρ ἐκνομίωσ μ’ ᾐσχύνετο. (Aristophanes, Plutus, Episode22)

Synonyms

  1. to dishonour

  2. to be dishonoured

  3. to be ashamed

  4. to be ashamed at

  5. to feel shame before one

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION