Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰσχύνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: αἰσχύνω

Structure: αἰσχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make ugly, disfigure, mar
  2. to dishonour, tarnish
  3. to dishonour
  4. to be dishonoured
  5. to be ashamed, feel shame
  6. to be ashamed at, to be ashamed at doing, to be ashamed to do
  7. to feel shame before one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνω αἰσχύνεις αἰσχύνει
Dual αἰσχύνετον αἰσχύνετον
Plural αἰσχύνομεν αἰσχύνετε αἰσχύνουσιν*
SubjunctiveSingular αἰσχύνω αἰσχύνῃς αἰσχύνῃ
Dual αἰσχύνητον αἰσχύνητον
Plural αἰσχύνωμεν αἰσχύνητε αἰσχύνωσιν*
OptativeSingular αἰσχύνοιμι αἰσχύνοις αἰσχύνοι
Dual αἰσχύνοιτον αἰσχυνοίτην
Plural αἰσχύνοιμεν αἰσχύνοιτε αἰσχύνοιεν
ImperativeSingular αί̓σχυνε αἰσχυνέτω
Dual αἰσχύνετον αἰσχυνέτων
Plural αἰσχύνετε αἰσχυνόντων, αἰσχυνέτωσαν
Infinitive αἰσχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνων αἰσχυνοντος αἰσχυνουσα αἰσχυνουσης αἰσχυνον αἰσχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνομαι αἰσχύνει, αἰσχύνῃ αἰσχύνεται
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχύνεσθον
Plural αἰσχυνόμεθα αἰσχύνεσθε αἰσχύνονται
SubjunctiveSingular αἰσχύνωμαι αἰσχύνῃ αἰσχύνηται
Dual αἰσχύνησθον αἰσχύνησθον
Plural αἰσχυνώμεθα αἰσχύνησθε αἰσχύνωνται
OptativeSingular αἰσχυνοίμην αἰσχύνοιο αἰσχύνοιτο
Dual αἰσχύνοισθον αἰσχυνοίσθην
Plural αἰσχυνοίμεθα αἰσχύνοισθε αἰσχύνοιντο
ImperativeSingular αἰσχύνου αἰσχυνέσθω
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχυνέσθων
Plural αἰσχύνεσθε αἰσχυνέσθων, αἰσχυνέσθωσαν
Infinitive αἰσχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνομενος αἰσχυνομενου αἰσχυνομενη αἰσχυνομενης αἰσχυνομενον αἰσχυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ τοὺσ ἀναιδῶσ καὶ ἀδυσωπήτωσ ἐνοχλοῦντασ ἀποτρίβεσθαι τῷ ἀδυσωπήτῳ καὶ μὴ χαρίζεσθαι τὰ αἰσχρὰ τοῖσ ἀναισχύντοισ αἰσχυνόμενον, ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ γιγνόμενόν ἐστιν ὑπὸ τῶν νοῦν ἐχόντων. (Plutarch, De vitioso pudore, section 13 5:1)
  • μήποτε δὲ καὶ Κρώβυλοσ ὁ κωμῳδιοποιὸσ αἰσχυνόμενον εἶπε τὸ τοιοῦτο ἧπαρ ὥσπερ καὶ, ἐν Ψευδυποβολιμαίῳ λέγων οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 703)
  • καὶ πλεκτάνην στιφρὰν σφόδρ’, ἐπὶ τούτοισ τέ που αἰσχυνόμενον ἧπαρ καπρίσκου σκατοφάγου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 70 1:1)
  • ἢ πεπιστευκότ’ εἰσιέναι τοῖσ πράγμασιν, ἀλλ’ οὐ τοῖσ λόγοισ καὶ τοῖσ συνεστῶσιν μεθ’ αὑτοῦ μάρτυσιν, τῷ τ’ ἀκαθάρτῳ καὶ μιαρῷ Προκλεῖ, τῷ μεγάλῳ τούτῳ, καὶ Στρατοκλεῖ τῷ πιθανωτάτῳ πάντων ἀνθρώπων καὶ πονηροτάτῳ, καὶ τῷ μηδὲν ὑποστελλόμενον μηδ’ αἰσχυνόμενον κλαήσειν καὶ ὀδυρεῖσθαι; (Demosthenes, Speeches 31-40, 77:2)
  • εἰ βούλει, ὦ πάππε, ἐμὲ καὶ πάλιν ἰέναι ὡσ σὲ μὴ αἰσχυνόμενον, ἐά ἔχειν εἴ τῴ τι ἐγὼ δέδωκα· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 4 35:4)

Synonyms

  1. to dishonour

  2. to be dishonoured

  3. to be ashamed

  4. to be ashamed at

  5. to feel shame before one

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION