Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰσχύνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: αἰσχύνω

Structure: αἰσχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make ugly, disfigure, mar
  2. to dishonour, tarnish
  3. to dishonour
  4. to be dishonoured
  5. to be ashamed, feel shame
  6. to be ashamed at, to be ashamed at doing, to be ashamed to do
  7. to feel shame before one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνω αἰσχύνεις αἰσχύνει
Dual αἰσχύνετον αἰσχύνετον
Plural αἰσχύνομεν αἰσχύνετε αἰσχύνουσιν*
SubjunctiveSingular αἰσχύνω αἰσχύνῃς αἰσχύνῃ
Dual αἰσχύνητον αἰσχύνητον
Plural αἰσχύνωμεν αἰσχύνητε αἰσχύνωσιν*
OptativeSingular αἰσχύνοιμι αἰσχύνοις αἰσχύνοι
Dual αἰσχύνοιτον αἰσχυνοίτην
Plural αἰσχύνοιμεν αἰσχύνοιτε αἰσχύνοιεν
ImperativeSingular αί̓σχυνε αἰσχυνέτω
Dual αἰσχύνετον αἰσχυνέτων
Plural αἰσχύνετε αἰσχυνόντων, αἰσχυνέτωσαν
Infinitive αἰσχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνων αἰσχυνοντος αἰσχυνουσα αἰσχυνουσης αἰσχυνον αἰσχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνομαι αἰσχύνει, αἰσχύνῃ αἰσχύνεται
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχύνεσθον
Plural αἰσχυνόμεθα αἰσχύνεσθε αἰσχύνονται
SubjunctiveSingular αἰσχύνωμαι αἰσχύνῃ αἰσχύνηται
Dual αἰσχύνησθον αἰσχύνησθον
Plural αἰσχυνώμεθα αἰσχύνησθε αἰσχύνωνται
OptativeSingular αἰσχυνοίμην αἰσχύνοιο αἰσχύνοιτο
Dual αἰσχύνοισθον αἰσχυνοίσθην
Plural αἰσχυνοίμεθα αἰσχύνοισθε αἰσχύνοιντο
ImperativeSingular αἰσχύνου αἰσχυνέσθω
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχυνέσθων
Plural αἰσχύνεσθε αἰσχυνέσθων, αἰσχυνέσθωσαν
Infinitive αἰσχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνομενος αἰσχυνομενου αἰσχυνομενη αἰσχυνομενης αἰσχυνομενον αἰσχυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἰσχύνεσθε ἀπὸ πατρὸσ καὶ μητρὸσ περὶ πορνείασ καὶ ἀπὸ ἡγουμένου καὶ δυνάστου περὶ ψεύδουσ, (Septuagint, Liber Sirach 41:17)
  • οὐκ αἰσχύνεσθε, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὴν κατὰ Δημοσθένουσ τιμωρίαν ἐκ τῶν ἡμετέρων λόγων μόνων ἡγούμενοι δεῖν κρίνειν; (Dinarchus, Speeches, 49:1)
  • εἶτ’ οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ’ ἃ πάθοιτ’ ἄν, εἰ δύναιτ’ ἐκεῖνοσ, ταῦτα ποιῆσαι καιρὸν ἔχοντεσ οὐ τολμήσετε; (Demosthenes, Speeches, 30:2)
  • οὐκ αἰσχύνεσθε, ἔφησεν, ὦ πολῖται, οὐδὲ κατὰ γῆσ δύεσθε, εἰ οἵδε οἱ γέροντεσ ὑπὲρ ὑμῶν τῶν νέων τὰ ὅπλα ἀναλήψονται, ἀλλ’ ὑπομενεῖτε ἀπολειφθῆναι τούτων ἡγουμένων, οὓσ ἀεὶ πατέρασ ἐκαλεῖτε; (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 29 3:1)
  • ταῦτα ἡμῶν λεγόντων, ὦ Ἱππία, "μανθάνω," ἂν ἴσωσ φαίη, "καὶ ἐγὼ ὅτι πάλαι αἰσχύνεσθε ταύτασ τὰσ ἡδονὰσ φάναι καλὰσ εἶναι, ὅτι οὐ δοκεῖ τοῖσ ἀνθρώποισ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 109:3)

Synonyms

  1. to dishonour

  2. to be dishonoured

  3. to be ashamed

  4. to be ashamed at

  5. to feel shame before one

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION