- τοὺσ Ἀθηναίουσ ὄντασ ἔλεγε μηδέποτε χειροτονεῖν εἰρήνην ἄνευ μελάνων ἱματίων, οὕτω καὶ ἡμεῖσ οὐδέποτε μεμνήμεθα λιτῆσ διαίτησ καὶ σώφρονοσ ἄνευ καύσεων καὶ καταπλασμάτων ἔν τε τούτοισ γιγνόμενοι πιέζομεν σφόδρα τὰσ ἁμαρτίασ, ἀντερειδόμενοι τῇ μνήμῃ καὶ καθάπερ οἱ πολλοὶ νῦν μὲν ἀέρασ νῦν δὲ χώρασ; (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 9 1:1)
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 9 1:1)
- "ἕξεισ πλὴν ἀέρασ εἶναί φησιν· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 43 1:3)
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 43 1:3)
- ἀπὸ δὴ θαυμαστῆσ ἐλπίδοσ, ὦ ἑταῖρε, ᾠχόμην φερόμενοσ, ἐπειδὴ προϊὼν καὶ ἀναγιγνώσκων ὁρῶ ἄνδρα τῷ μὲν νῷ οὐδὲν χρώμενον οὐδέ τινασ αἰτίασ ἐπαιτιώμενον εἰσ τὸ διακοσμεῖν τὰ πράγματα, ἀέρασ δὲ καὶ αἰθέρασ καὶ ὕδατα αἰτιώμενον καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ ἄτοπα. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 689:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 689:1)
- καὶ αὖ περὶ τοῦ διαλέγεσθαι ὑμῖν ἑτέρασ τοιαύτασ αἰτίασ λέγοι, φωνάσ τε καὶ ἀέρασ καὶ ἀκοὰσ καὶ ἄλλα μυρία τοιαῦτα αἰτιώμενοσ, ἀμελήσασ τὰσ ὡσ ἀληθῶσ αἰτίασ λέγειν, ὅτι, ἐπειδὴ Ἀθηναίοισ ἔδοξε βέλτιον εἶναι ἐμοῦ καταψηφίσασθαι, διὰ ταῦτα δὴ καὶ ἐμοὶ βέλτιον αὖ δέδοκται ἐνθάδε καθῆσθαι, καὶ δικαιότερον παραμένοντα ὑπέχειν τὴν δίκην ἣν ἂν κελεύσωσιν· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 691:2)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 691:2)
- τὸν δὲ ἐγκεράσασθαι τῷ ῥεύματι γονιμωτέρουσ [τε] ἀέρασ δοῦναί τε ἅμα καὶ καρπῶν εὐθηνίαν τοῖσ ἐπιχωρίοισ καὶ τέκνων διαδοχήν, μηδ’ ἐπιλιπεῖν αὐτοῖσ τὸ τούτων γεννητικὸν ὕδωρ, ἑώσ μένουσι δίκαιοι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 524:1)
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 524:1)