Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀείρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀείρω ἀρῶ ἤειρα ἦρκα ἤερμαι ἠέρθην

Structure: ἀείρ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: attic ai)/rw

Sense

  1. to lift up, raise, support
  2. (of armies, ships) to get the fleet under sail

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀείρω ἀείρεις ἀείρει
Dual ἀείρετον ἀείρετον
Plural ἀείρομεν ἀείρετε ἀείρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀείρω ἀείρῃς ἀείρῃ
Dual ἀείρητον ἀείρητον
Plural ἀείρωμεν ἀείρητε ἀείρωσιν*
OptativeSingular ἀείροιμι ἀείροις ἀείροι
Dual ἀείροιτον ἀειροίτην
Plural ἀείροιμεν ἀείροιτε ἀείροιεν
ImperativeSingular ά̓ειρε ἀειρέτω
Dual ἀείρετον ἀειρέτων
Plural ἀείρετε ἀειρόντων, ἀειρέτωσαν
Infinitive ἀείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀειρων ἀειροντος ἀειρουσα ἀειρουσης ἀειρον ἀειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀείρομαι ἀείρει, ἀείρῃ ἀείρεται
Dual ἀείρεσθον ἀείρεσθον
Plural ἀειρόμεθα ἀείρεσθε ἀείρονται
SubjunctiveSingular ἀείρωμαι ἀείρῃ ἀείρηται
Dual ἀείρησθον ἀείρησθον
Plural ἀειρώμεθα ἀείρησθε ἀείρωνται
OptativeSingular ἀειροίμην ἀείροιο ἀείροιτο
Dual ἀείροισθον ἀειροίσθην
Plural ἀειροίμεθα ἀείροισθε ἀείροιντο
ImperativeSingular ἀείρου ἀειρέσθω
Dual ἀείρεσθον ἀειρέσθων
Plural ἀείρεσθε ἀειρέσθων, ἀειρέσθωσαν
Infinitive ἀείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀειρομενος ἀειρομενου ἀειρομενη ἀειρομενης ἀειρομενον ἀειρομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρω ά̓ρεις ά̓ρει
Dual ά̓ρειτον ά̓ρειτον
Plural ά̓ρουμεν ά̓ρειτε ά̓ρουσιν*
OptativeSingular ά̓ροιμι ά̓ροις ά̓ροι
Dual ά̓ροιτον ἀροίτην
Plural ά̓ροιμεν ά̓ροιτε ά̓ροιεν
Infinitive ά̓ρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρων ἀρουντος ἀρουσα ἀρουσης ἀρουν ἀρουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρουμαι ά̓ρει, ά̓ρῃ ά̓ρειται
Dual ά̓ρεισθον ά̓ρεισθον
Plural ἀροῦμεθα ά̓ρεισθε ά̓ρουνται
OptativeSingular ἀροίμην ά̓ροιο ά̓ροιτο
Dual ά̓ροισθον ἀροίσθην
Plural ἀροίμεθα ά̓ροισθε ά̓ροιντο
Infinitive ά̓ρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρουμενος ἀρουμενου ἀρουμενη ἀρουμενης ἀρουμενον ἀρουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀερθήσομαι ἀερθήσῃ ἀερθήσεται
Dual ἀερθήσεσθον ἀερθήσεσθον
Plural ἀερθησόμεθα ἀερθήσεσθε ἀερθήσονται
OptativeSingular ἀερθησοίμην ἀερθήσοιο ἀερθήσοιτο
Dual ἀερθήσοισθον ἀερθησοίσθην
Plural ἀερθησοίμεθα ἀερθήσοισθε ἀερθήσοιντο
Infinitive ἀερθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀερθησομενος ἀερθησομενου ἀερθησομενη ἀερθησομενης ἀερθησομενον ἀερθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ειρα ή̓ειρας ή̓ειρεν*
Dual ἠείρατον ἠειράτην
Plural ἠείραμεν ἠείρατε ή̓ειραν
SubjunctiveSingular ἀείρω ἀείρῃς ἀείρῃ
Dual ἀείρητον ἀείρητον
Plural ἀείρωμεν ἀείρητε ἀείρωσιν*
OptativeSingular ἀείραιμι ἀείραις ἀείραι
Dual ἀείραιτον ἀειραίτην
Plural ἀείραιμεν ἀείραιτε ἀείραιεν
ImperativeSingular ά̓ειρον ἀειράτω
Dual ἀείρατον ἀειράτων
Plural ἀείρατε ἀειράντων
Infinitive ἀείραι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀειρᾱς ἀειραντος ἀειρᾱσα ἀειρᾱσης ἀειραν ἀειραντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠειράμην ἠείρω ἠείρατο
Dual ἠείρασθον ἠειράσθην
Plural ἠειράμεθα ἠείρασθε ἠείραντο
SubjunctiveSingular ἀείρωμαι ἀείρῃ ἀείρηται
Dual ἀείρησθον ἀείρησθον
Plural ἀειρώμεθα ἀείρησθε ἀείρωνται
OptativeSingular ἀειραίμην ἀείραιο ἀείραιτο
Dual ἀείραισθον ἀειραίσθην
Plural ἀειραίμεθα ἀείραισθε ἀείραιντο
ImperativeSingular ά̓ειραι ἀειράσθω
Dual ἀείρασθον ἀειράσθων
Plural ἀείρασθε ἀειράσθων
Infinitive ἀείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀειραμενος ἀειραμενου ἀειραμενη ἀειραμενης ἀειραμενον ἀειραμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠέρθην ἠέρθης ἠέρθη
Dual ἠέρθητον ἠερθήτην
Plural ἠέρθημεν ἠέρθητε ἠέρθησαν
SubjunctiveSingular ἀέρθω ἀέρθῃς ἀέρθῃ
Dual ἀέρθητον ἀέρθητον
Plural ἀέρθωμεν ἀέρθητε ἀέρθωσιν*
OptativeSingular ἀερθείην ἀερθείης ἀερθείη
Dual ἀερθείητον ἀερθειήτην
Plural ἀερθείημεν ἀερθείητε ἀερθείησαν
ImperativeSingular ἀέρθητι ἀερθήτω
Dual ἀέρθητον ἀερθήτων
Plural ἀέρθητε ἀερθέντων
Infinitive ἀερθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀερθεις ἀερθεντος ἀερθεισα ἀερθεισης ἀερθεν ἀερθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σὺ μέν νυν ἀγάλματ’ ἀείρε κρατί· (Euripides, choral, antistrophe1)
  • κὰδ δ’ ἀείρε κυλίχναισ μεγάλαισ, ἀίτα, ποικίλαισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35 5:4)
  • ἢ τάχα καὶ βαρβαρικὸν ἦν τὸ ἔκπωμα, εἴπερ μέγα ἦν, ἐκ τῆσ τῶν Κικόνων εἰλημμένον λείασ, τί οὖν ἔχομεν λέγειν περὶ τοῦ Νέστοροσ ποτηρίου, ὃ μόλισ ἂν νέοσ βαστάσαι ἴσχυσεν, Νέστωρ δ’ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἀείρε; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 4 4:3)
  • κὰδ δ’ ἀείρε κυλίχναισ μεγάλαισ, ἀίτα, ποικίλαισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 61 3:3)
  • ἡ γραῦσ Εὐβούλη, ὅτε οἱ καταθύμιον ἦν τι, Φοίβου τὸν πρὸ ποδῶν μάντιν ἀείρε λίθον, χείρεσι πειράζουσα· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2631)

Synonyms

  1. to lift up

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION